To να εφαρμόζεις την ίδια μέθοδο αντιμετώπισης δεδομένης κατάστασης και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα είναι καθαρή ανοησία έχει πει ο Αϊνστάιν. Προφανώς η κυβέρνηση δε γνωρίζει ή δε συμφωνεί με το συγκεκριμένο ''αξίωμα'', γιατί παρά το σκληρό μάθημα του περασμένου καλοκαιριού, βαδίζει ακριβώς πάνω στα ίδια χνάρια στο θέμα της αξιολόγησης.
Του Δημήτρη Καρατζάνη
Αναβολές στη λήψη αποφάσεων, ατέρμονες συζητήσεις, προσπάθειες μετακίνησης του θέματος σε πολιτικό επίπεδο και γενικώς χάσιμο χρόνου, που τον αφήνει να περνά σαν το νερό μέσα από τα χέρια της. Στέλνει με άλλα λόγια τη μπάλα στα... μνήματα ''όπως θα θυμούνται οι παλιοί φίλαθλοι του ΟΦΗ.
Και καλά, να δεχτούμε ότι το περασμένο καλοκαίρι ο πρωθυπουργός δεν ήξερε, ή έπεσε θύμα των φαντασιώσεων Βαρουφάκη. Αυτού του... κορυφαίου οικονομολόγου που τον έπεισε ότι οι Ευρωπαίοι, έστω και στο παρά πέντε, θα έκαναν πίσω, καθώς θα τους τρομοκρατούσε ο Αρμαγεδδώνας που θα ακολουθούσε την έξοδο μας από το ευρώ.
Σήμερα όμως που οι αρμόδιοι για τις διαπραγματεύσεις υπουργοί, Τσακαλώτος και Σταθάκης, προειδοποιούν ξεκάθαρα πως ''αν η αξιολόγηση πάει πίσω σε Μάιο ή Ιούνιο τότε η χώρα καίγεται'', τι κάνει; Και αν αυτός δεν κάνει τίποτα οι υπουργοί γιατί δεν αντιδρούν; Έχουν μήπως ήσυχη την συνείδηση τους, επειδή αυτοί'' είπαν και ελάλησαν'' και συνεπώς ''αμαρτίαν ουκ έχουν;''.
Οι υπουργοί όμως και μάλιστα οι αρμόδιοι για την οικονομία, δεν είναι για να κάνουν διαπιστώσεις ή απλώς να προειδοποιούν. Η δουλειά τους είναι να κινητοποιούνται, να ενεργούν-Εκτελεστικό ονομαζόταν παλιότερα η κυβέρνηση - να δίνουν λύσεις στα προβλήματα της πριν αυτά πάρουν εκρηκτική διάσταση.
Ναι, αλλά ίσως πρόκειται για αποφάσεις που πρέπει να πάρει ο ίδιος πρωθυπουργού, είναι ο αντίλογος Καμία αντίρρηση. Αν όμως εκείνος δεν το αντιλαμβάνεται και ο υπουργός είναι πεπεισμένος για την ορθότητα των όσων πιστεύει υπάρχει και άλλος δρόμος. Εκείνος της παραίτησης, που βέβαια πρέπει να αναγνωρίσομε ότι στο εγχώριο πολιτικό τοπίο, έχει σχεδόν εκλείψει.
Στο σημείωμα μας της περασμένης Τρίτης, γράφαμε σε αυτή εδώ τη στήλη, για εκείνο τον ''έμπορο της οδού Ευαγγελιστρίας'', που λόγω των περιστάσεων, βρέθηκε κάποια στιγμή, τις μαύρες ώρες της Μικρασιατικής τραγωδίας, υπουργός. Αυτός λοιπόν ο απλός άνθρωπος, ο μη επαγγελματίας πολιτικός, όταν διαπίστωσε το λάθος δρόμο που ακολουθούσε η κυβέρνηση, και εξ αιτίας του οποίου ο τόπος απειλείτο με καταστροφή, είχε το σθένος να απευθυνθεί στον πρωθυπουργό με το παρακάτω σημείωμα:
«Επειδή αι πεποιθήσεις ας έχω μορφώσει περί της επιβαλλόμενης ενεργείας κατά την ύστατη ταύτην στιγμήν, προς περίσωσιν της απειλουμένης πατρίδος, δεν γίνονται δεκταί παρά του Συμβουλίου σας, παρακαλώ υμάς όπως ευαρεστούμενος με απαλλάξετε των καθηκόντων μου ως υπουργός της Εθνικής Οικονομίας'».
Θα πείτε, ναι, αλλά επρόκειτο για απλό πολίτη και όχι επαγγελματία πολιτικό.
