Και αυτή η βραδιά ήταν υπέροχη. Δεν είχαμε πανσέληνο. Αλλά ο φωτεινός δίσκος του φεγγαριού είχε γεμίσει με πολύ γλυκιά λάμψη. Στο ΙΤΕ, λοιπόν. Όπως και πέρυσι. Με πιο πολύ κόσμο, φέτος. Με πάμπολλα νεανικά πρόσωπα. Το ανάγλυφο της περιοχής στις Βούτες σε υπέβαλλε σε σκέψεις. Και σε τραβούσε σε ταξίδια.
Του Αντώνη Βγόντζα
"Βραδιά ερευνητή 2015". Σε τρακόσες ευρωπαϊκές πόλεις, χιλιάδες, εκατομμύρια επισκέπτες συμμετέχουν στη βραδιά του ερευνητή. Την τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη. Ένας θεσμός που κρατά δέκα χρόνια. Εύκολο και άνετο είναι το ερώτημα. Ποιος να 'ναι άραγε ο ερευνητής; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Κάθε μια αναδεικνύει και μια διαφορετική πλευρά και ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό της ύπαρξής του.
«Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει, όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει». Κάποιος άλλος έχει απαντήσει διαφορετικά. Ερευνητής δεν είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίον η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.
Από το ταξίδι και με το ταξίδι ας φτάσουμε στην πράξη. Είμαστε τυχεροί. Στο νησί μας έχουμε το σπουδαιότερο ερευνητικό ίδρυμα της χώρας. Το ΙΤΕ. Πολλοί το κατατάσσουν ανάμεσα στα δώδεκα πιο σπουδαία ερευνητικά ιδρύματα της Ευρώπης. Έτσι πρέπει να είναι. Όσοι δουλεύουν σε αυτό είναι πολύ περήφανοι.
Και για πολλούς νέους επιστήμονες μια θέση ερευνητή στο ΙΤΕ συνιστά μια μεγάλη φιλοδοξία. Γιατί ο ερευνητής είναι επάγγελμα. Και μάλιστα ένα επάγγελμα με μεγάλη ζήτηση στην αγορά. Κατά τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι το 2020 η Ευρώπη θα χρειαστεί να εκπαιδεύσει ένα εκατομμύριο ερευνητές επιπλέον! Αν θέλει, φυσικά, να διατηρήσει την άριστη φήμη της.
Υπάρχουν στιγμές που με πλημμυρίζει μια ονειρική αισιοδοξία.
