Τα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου γέμισαν με πτώματα μικρών αθώων παιδιών. Άραγε πόσο ακόμα θα μετράμε νεκρούς, πόσο ακόμα θα βιώνουμε αυτές τις εικόνες του ανείπωτου πόνου; Το μεταναστευτικό πρόβλημα πλέον δοκιμάζει τις αντοχές της Ελλάδας και ντροπιάζει ολόκληρη την Ευρώπη. Μάλλον ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει ότι μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Του Μάνου Δασκαλάκη
Υπάρχει ανοχή και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, όμως πρέπει τώρα να δοθεί λύση για όλους αυτούς τους πληγωμένους ανθρώπους που εγκαταλείπουν την ισοπεδωμένη χώρα τους για να ψάξουν την ελπίδα στην Ευρώπη της δημοκρατίας και των ευκαιριών. Η Ελλάδα για μία ακόμα φορά μετρά νεκρούς στα νερά της, μικρά παιδιά που ξεβράζονται σαν σκουπίδια στις ακτές των νησιών μας.
Ο μικρός Αϊλάν αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου μιας και οι εικόνες από το Φαρμακονήσι έδωσαν τη χαριστική βολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η κατάσταση είναι πλέον μη διαχειρίσιμη και όλοι οι Δυτικοί έχουν βάλει στο μικροσκόπιο τις πιθανές λύσεις. Ποιες λύσεις όμως μπορούν να βρεθούν μέσα από αυτή την αδράνεια όσο στις τούρκικες ακτές περιμένουν εκατομμύρια εξαθλιωμένοι άνθρωποι που έχουν πουλήσει τα πάντα για το ταξίδι στην ελπίδα ή και στο θάνατο; Ελλάδα, Ιταλία, Ουγγαρία, Αυστρία μόνο μερικές από τις χώρες που έχουν γίνει ήδη αποθήκες ψυχών.
Η Ελλάδα αδυνατεί, οι πλατείες της Αθήνας έχουν γίνει καταυλισμοί και η ελπίδα πνίγεται μέσα στην ευρωπαϊκή ανικανότητα. Τελικά, πόσο κοστίζει η ανθρωπιά στη Γηραιά Ήπειρο, γιατί στη δική μου πατρίδα είναι ανεκτίμητη, αν κρίνω από την απίστευτη έκρηξη αλληλεγγύης των απλών πολιτών προς τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με Έλληνες που παραχωρούν τα σπίτια τους για να κάνουν μπάνιο μαμάδες και συνάμα να ταΐσουν τα παιδιά τους.
Μπορεί να ακούσαμε τα απίστευτα για πρόσφυγες-ατραξιόν στα νησιά, για πρόσφυγες που ανεβάζουν τις πληρότητες στα ξενοδοχεία. Εγώ όμως τη μοναδική λίστα που βλέπω να ανεβαίνει δραματικά είναι αυτή του θανάτου και του ανθρώπινου πόνου. Επιτέλους σταματήστε τις δηλώσεις της ντροπής και κάντε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους που απλά ζητούν το αυτονόητο. Κι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε από προσφυγιά...
