default-image

Σωστό μέτρο σε λάθος χρόνο

Απόψεις
Σωστό μέτρο σε λάθος χρόνο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο άρθρο 4 του Συντάγματος (παράγραφος 5) καθορίζεται ρητά ότι «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Όταν λοιπόν ένας Έλληνας πολίτης - κοινός θνητός - με ετήσιο εισόδημα 93.000 ευρώ συνεισφέρει στα δημόσια βάρη 39.000 ευρώ περίπου, και την ίδια στιγμή ένας βουλευτής με το ίδιο ακριβώς εισόδημα εισφέρει, λόγω ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος, μόνο 5.500 ευρώ ("Καθημερινή", 11/8 ), είναι προφανές ότι υπάρχει πρόβλημα και, κατά την άποψή μας, παραβιάζεται κατάφωρα το προαναφερθέν άρθρο του Συντάγματος.

Το θέμα ασφαλώς δεν είναι καινούργιο. Έχει κατά καιρούς θιγεί από διάφορες κατευθύνσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Είχαμε μάλιστα αναφερθεί και εμείς από αυτή εδώ τη στήλη, τις πρώτες μέρες ανάληψης της εξουσίας από την "πρώτη φορά Αριστερά" κυβέρνηση. Θεωρούσαμε, βλέπεις, ότι μπορεί στη "φάρμα των ζώων" του Τζορτζ Όργουελ, όπου «όλα τα ζώα είναι ίσα», να είναι επιτρεπτό μερικά να είναι "πιο ίσα από τα άλλα", δεν μπορεί όμως αυτό να συμβαίνει σε μια Δημοκρατική Πολιτεία, όταν μάλιστα έχει στο τιμόνι της μια Ριζοσπαστική - υποτίθεται - Αριστερά.

Καλώς λοιπόν ο πρωθυπουργός επενέβη προσωπικά στο συγκεκριμένο θέμα της φορολογίας των βουλευτών, που συζητιόταν σε κάθε ευκαιρία και αποτελούσε, κατά κάποιο τρόπο, μια πρόκληση για τους πολίτες. Γιατί δεν μπορεί από τη μία να κόβεις το ΕΚΑΣ από τους χαμηλοσυνταξιούχους των 400-500 ευρώ και από την άλλη να διατηρείς προνομιακές φορολογικές απαλλαγές σε λειτουργούς που βρίσκονται στις ανώτατες μισθολογικές βαθμίδες, και, όπως και να το κάνομε, έχουν ελάχιστα θιγεί από τον καταιγισμό των μέτρων που έχουν πλήξει τα λαϊκά στρώματα τα τελευταία χρόνια.

Με ποια λογική να αποδεχτεί ο αγρότης τη φορολόγηση της δικής επιδότησης, όταν γνωρίζει ότι οι πολλαπλάσιες αμοιβές των βουλευτών παραμένουν στο απυρόβλητο;

Δεν είναι συνεπώς μόνο θέμα επιταγής του Συντάγματος η κατανομή των βαρών σύμφωνα με τη φοροδοτική ικανότητα του κάθε πολίτη, αλλά και ικανοποίησης του κοινού περί Δικαίου αισθήματος, απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνοχή μιας δοκιμαζόμενης κοινωνίας, από την οποία προσδοκούμε θετική ανταπόκριση, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση.

Εκείνο όμως που δε μας βρίσκει σύμφωνους στην απόφαση του πρωθυπουργού είναι ο χρόνος ανακοίνωσής της, που, κατά την άποψή μας, έχει διπλή στόχευση. Να εκτρέψει την προσοχή του κόσμου από ένα μνημόνιο πολύ χειρότερο από κάθε προηγούμενο και να επιβεβαιώσει το πόσο κοντά βρισκόμαστε στις εκλογές. Το τελευταίο πράγμα που θεωρούμε ότι έχει ανάγκη ο τόπος αυτή τη στιγμή.

Κρίμα που ένας τόσο νέος άνθρωπος όπως ο Τσίπρας παραμένει προσκολλημένος σε τόσο παλαιοκομματικές μεθόδους και πρακτικές.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News