Μπορεί κανείς να μη συμφωνεί με τις ιδέες του Αλέκου Αλαβάνου ή να τις βρίσκει ολότελα ανεφάρμοστες και ανεδαφικές. Κανένας όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ήθος του, την ειλικρίνεια και την ευθύτητα του πολιτικού του λόγου.
Του Δημήτρη Καρατζάνη
Επειδή δε ήταν ο άνθρωπος που έζησε από πολύ κοντά τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο ανέδειξε και τελικά επέβαλε στην κορυφαία θέση του κόμματος, του οποίου είχε υπάρξει και ο ίδιος αρχηγός, η γνώμη που εκφέρει γι' αυτόν σήμερα έχει - θεωρούμε - βαρύνουσα σημασία.
Μόλις πρόσφατα λοιπόν ο κ. Αλαβάνος έκανε μια βαριά δήλωση για τον πάλαι ποτέ προστατευόμενό του: «Ο Αλέξης Τσίπρας λέει ψέματα και δε διστάζει να κάνει στροφή 180 μοιρών στην κεντρική πολιτική σκηνή», δήλωσε ο κ. Αλαβάνος. Να πρόκειται άραγε για έκφραση συμπυκνωμένης πικρίας του «ευεργέτη» προς τον αγνώμονα «προστατευόμενο», που τον «ξωπέταξε» από το κόμμα ή για την αντικειμενική κρίση ενός ανθρώπου που, αργά έστω, συνειδητοποίησε πόσο λάθος ήταν η επιλογή του; Το ότι δηλαδή εμπιστεύτηκε τα «άγια (της Αριστεροσύνης) τοις κυσί».
Εμείς τοποθετούμαστε υπέρ της δεύτερης αυτής εκδοχής, κρίνοντας απολύτως αντικειμενικά και βάσει των πεπραγμένων του κ. Τσίπρα, στο εξάμηνο διάστημα που έχει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας.
Αλλά δεν είναι μόνο η δήλωση Αλαβάνου. Μόλις προχθές, η έγκυρη ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» έγραψε: «Σε κάθε "σταυροδρόμι" που βρέθηκε ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός κι έπρεπε να πάρει μια κρίσιμη απόφαση, έκανε λάθος επιλογή».
Νομίζουμε όμως ότι εμείς που βιώνουμε τη διακυβέρνηση Τσίπρα δεν υπάρχει λόγος να προστρέξομε ούτε στον Αλαβάνο, ούτε στην «Ελ Παΐς». «Τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων», όταν διαπιστώνομε καθημερινά, με τα ίδια μας τα μάτια, τα συστατικά της. Τα ψέματα, το λαϊκισμό, την αμφισημία, την αναβλητικότητα, τους καταστροφικούς συνεργάτες, την προτεραιότητα του κόμματος έναντι της χώρας και τέλος το... κερασάκι στην τούρτα. Την αλλαγή πορείας κατά 180 μοίρες με την πιο θεαματική «πιρουέτα» που έχομε δει ποτέ από Έλληνα πολιτικό.
Θα περίμενε κανείς, ύστερα από τόσα λάθη και τέτοια προχειρότητα στην άσκηση της εξουσίας, ο πρωθυπουργός να είχε πάρει το μάθημά του (το πλήρωσε, άλλωστε, με πάνω από 40 δισ. ο Ελληνικός λαός), και να είχε προσγειωθεί στην πραγματικότητα.
Δυστυχώς, δε φαίνεται διατεθειμένος να το κάνει, αφού, αντί για συνεννόηση με την αντιπολίτευση και από κοινού αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που βρίσκονται μπροστά μας, ετοιμάζεται πάλι για εκλογές, στις οποίες μάλιστα - όπως διαδίδεται ευρέως - θα κατέβει από κοινού με τους ΑΝ.ΕΛ.
Αλήθεια, τι άλλο πρόκειται να δούμε σε αυτόν τον τόπο, από τη διακυβέρνηση της... ελπίδας.
