default-image

Δ. Καρατζάνης: "Να κυβερνήσουν"

Απόψεις
Δ. Καρατζάνης: "Να κυβερνήσουν"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αντιλαμβάνονται άραγε πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί που τους είδαμε προχθές να "κουνάνε το μαντίλι" ή να εγκαθίστανται στις νέες καρέκλες εξουσίας, μέσα σε ένα σκηνικό όπου περίσσευε η... συγκίνηση, τα δάκρυα και οι κενολογίες;

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Έχουν συνειδητοποιήσει οι παραδίδοντες και παραλαμβάνοντες ότι βρισκόμαστε ακόμα πάνω από την άβυσσο και αν μας δόθηκε μια πίστωση χρόνου, είναι μόνο και μόνο για να παίξομε ένα ακόμα - το τελευταίο μας - χαρτί;

Ότι είναι καπετάνιοι και λοστρόμοι σε ένα σαπιοκάραβο, χωρίς άλμπουρα και σχοινιά, χωρίς σωσίβιες βάρκες, που πλέει σε μια θάλασσα με κύματα βουνά, με "δωδεκάρηδες" ανέμους και κανένα ναυαγοσωστικό στον ορίζοντα, γιατί μας έχουν βαρεθεί όλοι;

Γιατί, αν το 'χαν καταλάβει, αυτά τα αστειάκια, οι μεγαλοστομίες και οι βολές κατά του μνημονίου από κορυφαίους υπουργούς, που δεν το πιστεύουν, δεν είναι μόνο εκτός πραγματικότητας, αλλά και πέρα από κάθε λογική.

Φαίνεται όμως ότι η λογική δεν περιλαμβάνεται στα ισχυρά σημεία της "πρώτη φορά Αριστερά" διακυβέρνησης. Άκουγα πρόσφατα τη δήλωση εκείνου του "νεοφώτιστου" μέλους της Βουλής με τον υπερμεγέθη χαλκά στο αριστερό αφτί, που άρπαξε στον αέρα την έδρα του κ. Χουντή (όταν εκείνος, αποφεύγοντας τις τοπικές "κακοτοπιές", κατέφυγε στη φιλόξενη και προσοδοφόρα αγκαλιά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) και ομολογώ ότι αισθάνθηκα αποστροφή, για να μην πω τίποτα βαρύτερο.

Ένιωσε, λέει, τέτοια ντροπή ο κ. βουλευτής όταν ψήφιζε "ναι" στο τελευταίο νομοσχέδιο, που παρόμοια είχε νιώσει μόνο όταν, σαν παιδί, είχε κατουρηθεί μέσα στο σχολικό λεωφορείο.

Μωρέ, τι μας λέει. Και αφού είναι τόσο ευαίσθητος τύπος, γιατί δεν έκανε το απλό, το αυτονόητο. Να πει δηλαδή στο κόμμα του «ευχαριστώ, αλλά δε θα πάρω την καρέκλα», όπως το έκαναν άλλοι.

Αυτός όμως, αφού επί πέντε χρόνια δεν άφησε κανάλι και συζήτηση που να μην απαξιώσει και να μη χλευάσει τους «ανθέλληνες μνημονιακούς», έβαλε τελικά την υπογραφή του κάτω από ένα μνημόνιο, που μπροστά του όλα τα προηγούμενα ήταν ανοιξιάτικη βροχούλα.

Κι έχει την εντύπωση ο συγκεκριμένος, αλλά και όλοι αυτοί που "μυξοκλαίνε" στα Μέσα Ενημέρωσης και κάνουν λόγο για πραξικοπήματα, εκβιασμούς, κ.λπ., πως η "ομολογία" τους αυτή και το αυτομαστίγωμά τους δεν αποτελεί συγχωροχάρτι τόσο απέναντι στη συνείδησή τους, όσο και απέναντι στην κοινή γνώμη.

Ας καταλάβουν όλοι όσοι αγωνίζονται να μας πείσουν για το πόσο... υπέφεραν υπογράφοντας το μνημόνιο, ότι ελάχιστα μας ενδιαφέρουν τα αισθήματα και τα δάκρυά τους. Εμείς μόνο μια απαίτηση, για την οποία άλλωστε εξουσιοδοτήθηκαν από τον ελληνικό λαό, έχομε:

Να κυβερνήσουν. Να πάψουν να αναζητούν υπονομευτές και συνωμότες και να κατανοήσουν επιτέλους ότι κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας και ότι δε βρίσκονται στα έδρανα της αντιπολίτευσης, αλλά σ' εκείνα της κυβέρνησης.

Υπάρχει ελπίδα να το δούμε. Φοβούμαστε πολύ μικρή. Γιατί ο σχεδιασμός τους περιορίζεται στο "σήμερα", σε ό,τι ευνοεί τον (προεδρικό) ΣΥΡΙΖΑ και όχι τη χώρα.

Θεωρούμε λοιπόν πως, αν τα δημοσκοπικά δεδομένα είναι ευνοϊκά, οι εκλογές - οι τρίτες μέσα σε εννιά μήνες - δεν πρέπει να αποκλείονται, ακόμα και μέσα στο Σεπτέμβρη, παρά τις βαριές επιπτώσεις που θα έχουν για τη χώρα.

Δεν αντιλαμβάνεται, αλήθεια, ο κ. Τσίπρας ότι σε μια κατεστραμμένη χώρα το αξίωμα του πρωθυπουργού όχι μόνο δεν αποτελεί τιμή, αλλά είναι και επικίνδυνο;

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News