Το μνημόνιο που υπέγραψε ο Αλέξης ο Τσίπρας τις πρωινές ώρες της 12ης Ιουλίου 2015 ήταν το χειρότερο δυνατό. Δεν είναι μόνο η φοροκαταιγίδα. Ο πρωθυπουργός μας υπέγραψε και διάφορες άλλες ταπεινωτικές ομολογίες και συνομολογήσεις. Και το χειρότερο από όλα;
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Υπέγραψε πράξεις που συνιστούν κάθετη μείωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Και για να μη λέμε πολλά, στο διαβόητο ταμείο δέσμευσης περιουσίας θα περιέλθουν τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου. Όπως η ιδιοκτησία των ελληνικών τραπεζών και τα πλειοψηφικά, κατά κανόνα, πακέτα των πιο σημαντικών δημόσιων επιχειρήσεων.
Δεν εξετάζω τα κίνητρά του. Ούτε τις ενδεχόμενες ηγετικές του ικανότητες ή αντίστοιχα αδυναμίες. Από τη στιγμή που ο Αλέξης ο Τσίπρας υπέγραψε όσα υπέγραψε ως πρωθυπουργός της χώρας, δεσμεύουν το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού.
Και από εκεί και μετά αρχίζει η συνήθης πολιτική μιζέρια. Ο ένας πολιτικός φορέας ή ορισμένα στελέχη του επιχειρούν να μετακυλίσουν το πολιτικό κόστος των όποιων σκληρών μέτρων στους αντιπάλους τους. Και τι δεν έγινε μετά; Ταχυδακτυλουργίες, τζαναμπετιές, ακαταστασίες και λαθροχειρίες στη διαδρομή του νομοσχεδίου μέσα στη Βουλή και μέχρι τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Και άλλες μικρές και μεγάλες απάτες. Όπως η ψήφιση ανυπόστατων κυριολεκτικά διατάξεων συνταξιοδοτικού χαρακτήρα. Το Σύνταγμα το ορίζει ρητά. Καμιά συνταξιοδοτική διάταξη χωρίς προηγούμενη γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Που κατατίθεται μάλιστα και στη Βουλή πριν από την έγκρισή του.
Και άλλες απάτες και μικροαπάτες. Που οι ξένοι εταίροι μας θα τις πάρουν είδηση. Μας έχουν προειδοποιήσει. Για τελευταία φορά. Μας παρακολουθούν βήμα προς βήμα.
Το Grexit πέρασε στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Έστω και με άλλα λόγια. Και εμείς; Όλοι μαζί;
