Και αυτή η εβδομάδα θα είναι γεμάτη από γεγονότα. Δεν είναι μόνο κρίσιμη η επόμενη Τετάρτη. Τότε που θα καταγραφούν φιλοδοξίες, επιθυμίες, συσχετισμοί, σχεδιασμοί, συλλογικοί και ατομικοί, δοκιμασίες κομματικής αλληλεγγύης, ή παρεΐστικης αλληλεγγύης και άλλα τόσα. Κάθε μέρα θα έχει το φορτίο της.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Για τον αναγνώστη όλα αυτά από μόνα τους δε θα είναι αρκετά. Θέλει να εντάξει τα γεγονότα σε ένα ευρύτερο ορίζοντα. Πιο ψηλά από την καθημερινότητα.
Έχουμε και λέμε.
Να ξεκινήσουμε μια θετική αποτίμηση. Και μια θετική ερμηνεία. Με τη βία ή με την πειθώ. Οι μισοί τουλάχιστον εκλογείς του ΣΥΡΙΖΑ εντάσσονται στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Για πρώτη πρακτικά φορά. Ο προσεκτικός και με μνήμη αναγνώστης θα αναρωτηθεί. Μα η μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, δεν ψήφισε και αυτός τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Αυτό είναι ακριβές. Και φέρει εκείνη η πράξη τις υπογραφές μεγάλων προσωπικοτήτων της ιστορικής Αριστεράς.
Τι συνέβη μετά; Ο Αλέκος Αλαβάνος και ο Αλέξης ο Τσίπρας με ενέργειες και παραλείψεις απομάκρυναν το ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις που εκφράστηκαν διά μέσου του ΣΥΡΙΖΑ από την ευρωπαϊκή πορεία των ιδρυτών. Τους βόλευε. Τους καλωσορίζουμε λοιπόν στη μεγάλη ιδεολογική οικογένεια της ενωμένης Ευρώπης.
Υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία. Αυτήν που αποκρούουμε. Μέσα από τις παλινωδίες και τους τυχοδιωκτισμούς και τις αφροσύνες των Ευρωπαίων εταίρων μας, ο λαός μας θα κουραστεί. Ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά. Και μέσα σε ένα κλίμα γενικής απογοήτευσης και μοιρολατρίας, θα αποδεχτεί και το χειρότερο σενάριο. Ό,τι και αν διαβεβαιώνουν οι δημοσκόποι. Και τότε η χώρα θα οδεύσει στην έξοδο.
