default-image

Τελικά ποιος δουλεύει ποιον;

Απόψεις
Τελικά ποιος δουλεύει ποιον;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Προσέξτε τώρα πώς παίζεται το παιχνίδι. Έως πρότινος η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επέμενε μέχρι τελικής πτώσεως ότι το ζήτημα της Ελλάδας πρέπει να αντιμετωπιστεί τεχνικά και όχι πολιτικά, εφόσον έριχνε το μπαλάκι στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, το γνωστό Eurogroup, λες και θα ήταν ποτέ δυνατόν οι διορισμένοι υπουργοί να εκφράσουν άποψη που δεν είχε πρώτα συμφωνηθεί από τους επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Ποτέ ως τα χθες η Μέρκελ δεν είχε αφήσει ανοικτό το παράθυρο για πολιτική απόφαση για την Ελλάδα, παραπέμποντας στους «θεσμούς».

Του Σταύρου Μουντουφάρη

Όπως θυμάστε, μας έλεγε ότι κάνει ό,τι μπορεί αλλά δεν αποφασίζουν οι ηγέτες αλλά τα αρμόδια όργανα. Και αίφνης επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για έκτακτη σύνοδο των ηγετών της ευρωζώνης, γεγονός που από μόνο του ερμηνεύεται ως πολιτική οδός αντιμετώπισης του ελληνικού ζητήματος-δράματος. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα τολμούσαν οι ηγέτες να σπάσουν αβγά σε μια καθαρά πολιτική σύνοδο όπου το ρίσκο είναι μεγάλο, επιφορτισμένο και με την ιστορική ευθύνη της όποιας απόφασης ή μη απόφασης όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την ευρωζώνη, την Ευρώπη και, βεβαίως, την Ελλάδα; Αν ναι, τότε το θέατρο του παραλόγου αποκτά όχι απλά περιεχόμενο αλλά 19 πρωταγωνιστές, όσες οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης.

Η παράταση

Ζήτημα δεύτερον: Έως πρότινος η Ελλάδα ξόρκιζε κάθε νέα παράταση του προγράμματος ζητώντας τη γνωστή «έντιμη και βιώσιμη» μακροπρόθεσμη λύση. Και αίφνης - ή, μάλλον, για να ακριβολογούμε, όχι ακριβώς αίφνης, αφού είχαν προηγηθεί πλείστα όσα δημοσιεύματα (και από τη «Ν.Κ.»), με τις απαραίτητες σχετικές διαψεύσεις από την κυβέρνηση - ήρθε η επιβεβαίωση και από νέα ρεπορτάζ αλλά και από τον επικεφαλής του Eurogroup, τον κ. Ντέισελμπλουμ, ο οποίος δήλωσε μετά τη Σύνοδο της Ευρωομάδας την Πέμπτη ότι είναι ακόμα δυνατόν να υπάρξει μια συμφωνία και να επιμηκυνθεί το ισχύον πρόγραμμα πέραν της 30ής Ιουνίου. Και όλα αυτά την ώρα που ο χορός των αντιφατικών και εκβιαστικών δηλώσεων έρχεται να τσακίσει την όποια αισιοδοξία καλλιεργούν οι ίδιοι που από ώρα σε ώρα εμφανίζονται ως Κασσάνδρες.

Βιωσιμότητα χρέους

Ζήτημα τρίτον: Ως τα πρότινος η Γερμανία διά του κ. Σόιμπλε πάθαινε αναφυλαξία στην ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσε να ανοίξει το θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Το οποίο φυσικά είναι μη βιώσιμο, όπως αντιλαμβάνεται και ένα παιδάκι. Όταν χρωστάς το 100% αυτού που βγάζεις συν άλλα 80% πού θα τα βρεις να ξεχρεώσεις; Εκεί λοιπόν που μόλις ακούγονταν η λέξη «χρέος» ο Σόιμπλε έκαιγε λιβάνι για να ξορκίσει το κακό, να που μας προέκυψε σαν πληροφορία για να στρογγυλέψει η γωνία της συμφωνίας. Χωρίς όμως - σύμφωνα πάντα με τα όσα ξέρουμε μέχρι στιγμής, καθότι πλέον η επικαιρότητα έχει γίνει σαν... αντιβίωση, άλλα το πρωί, άλλα το μεσημέρι, άλλα το βράδυ - να υπάρχει κάποια πολύ ξεκάθαρη δέσμευση. Αλλά, ας είναι, αφού έτσι... με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια για την κυβέρνηση.

Αν βεβαίως τα πράγματα οδεύσουν προς λύση. Γιατί αν πάνε προς ρήξη το σκηνικό αλλάζει. Και μη ρωτήσετε εμάς τι από τα δυο συμβαίνει. Καταλληλότερη είναι η Πυθία για αυτό. Αν λοιπόν υιοθετήσουμε το αισιόδοξο σενάριο, η κυβέρνηση πετυχαίνει και πολιτική διάσταση στο Greek drama, κάτι που επιδίωκε στο πιο υψηλό μάλιστα επίπεδο - όπερ και εγένετο ή, για να ακριβολογούμε... γενηθήτω, τη Δευτέρα - αλλά ταυτόχρονα κερδίζει πόντους παίρνοντας μια δήλωση για το χρέος. Φυσικά ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει τη Δευτέρα.

Άλλωστε ακόμα και οι πιο έγκυροι και καλά πληροφορημένοι αναλυτές έχουν εδώ και μέρες σηκώσει τα χέρια ψηλά με τα όσα γίνονται και το βυζαντινό παρασκήνιο που επικρατεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εκεί που πήγε το πράγμα... τέλος τα ψέματα. Είτε έτσι είτε αλλιώς. Είτε με το καλό είτε με το κακό. Τουλάχιστον για αυτό τον κύκλο επεισοδίων της σειράς. Καθώς, όπως συμβαίνει συνήθως, για την πλειονότητα τουλάχιστον, η νέα σεζόν (των επεισοδίων πάντα) ξεκινάει από φθινόπωρο!

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News