default-image

Η σιωπή των αμνών

Απόψεις
Η σιωπή των αμνών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το 1951 ο Ελευθέριος Νιταδώρος, χημικός μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ανέλαβε τη διεύθυνση των τεχνικών σχολών του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητήριου Ηράκλειου. Από το 1951 έως το 1980 οργάνωσε με τεράστια επιτυχία τη διεύθυνση των τεχνικών σχολών, οι οποίες και έμειναν γνώστες ως "Σχολές του Νιταδώρου". Χιλιάδες απόφοιτοι των τότε κραταιών τεχνικών σχολών έγιναν επιτυχημένοι επιχειρηματίες και στελέχη στις βιομηχανίες του νησιού. Ο Ε. Νιταδώρος αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πρωτεργάτες της βιομηχανικής ανάπτυξης και στελέχωσης της Κρήτης. Από το 1980 μέχρι και σήμερα, η λειτουργία των τεχνικών σχολών στηρίζεται στη χρηματοδότηση που λαμβάνουν από το Επιμελητήριο Ηρακλείου.

Του Κώστα Φαρσάρη*

Σήμερα, η τεχνική εκπαίδευση γίνεται από τα τεχνικά επαγγελματικά λύκεια, όμως ελάχιστες από τις σημερινές ανάγκες των επιχειρήσεων σε τεχνικό προσωπικό καλύπτονται από τους συγκεκριμένους απόφοιτους. Παράλληλα, οι επιχειρήσεις αδυνατούν να βρουν εξειδικευμένα τεχνικά προγράμματα επιμόρφωσης για το τεχνικό προσωπικό που απασχολούν. Ένας από τους σκοπούς του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Ηρακλείου είναι η υλοποίηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Το «εκπαιδευτικό όραμα» των τεχνικών σχολών του Επιμελητηρίου Ηρακλείου είναι η παροχή της καλύτερης δυνατής ποιότητας συνεχιζόμενης κατάρτισης σε στελέχη-εργαζομένους και η σύνδεση των καταρτιζόμενων με την αγορά εργασίας

Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν δημιουργήσει νέες προοπτικές για την απασχόληση του ανθρώπινου δυναμικού. Στην εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας ο εργαζόμενος και ο επιχειρηματίας έχουν να αντιμετωπίσουν δυσκολότερα ζητήματα σε σχέση με το παρελθόν. Οφείλουν να ενημερώνονται συνεχώς ώστε να μπορεί να ανταποκριθούν στα καθήκοντα του που συχνά απαιτούν την απόκτηση νέων γνώσεων και δεξιοτήτων.

 Αναμφισβήτητα, η διά βίου επαγγελματική κατάρτιση είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.

 Για παράδειγμα, ο συντηρητής μιας βιοτεχνίας παλαιοτέρα έπρεπε απλά να μπορεί να διορθώνει μικρές βλάβες και να έχει βασικές μηχανολογικές γνώσεις. Ο σύγχρονος συντηρητής πρέπει να γνωρίζει την ψηφιακή τεχνολογία, να τηρεί τα εγχειρίδια συντήρησης και χρήσης των μηχανημάτων και να μπορεί να επικοινωνεί και να διευκρινίζει στους εργαζομένους τις οδηγίες λειτουργίας των μηχανημάτων.

Την στιγμή που άλλοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί πραγματοποιούν σεμινάρια εξειδικευμένα σε φοροτεχνικούς και λογιστές με έμπειρους εισηγητές (παρεμπιπτόντως μέλη του Επιμελητήριου είναι ΚΑΙ οι φοροτεχνικοί/λογιστές και μάλιστα χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη της υποχρεωτικής συνδρομής), γεμίζοντας αίθουσες 600 ατόμων, τα ΚΕΚ του Επιμελητηρίου πραγματοποιούν και προωθούν σεμινάρια για ονυχοπλαστική, τεχνικές βαφής στα νύχια (nail art). Για την τεχνική εκπαίδευση δε, κουβέντα δε γίνεται. Παράλληλα ο διευθυντής των ΚΕΚ του Επιμελητηρίου, υπό την ανοχή της διοίκησης, είναι εισηγητής σε άλλα σεμινάρια εκπαίδευσης αποδεικνύοντας ότι η περιρρέουσα αντίληψη, που λέει ότι το Επιμελητήριο είναι ένα κλειστό "κονκλάβιο", είναι απολύτως σωστή. Το λεγόμενο "ασυμβίβαστο" μεταξύ εισηγητών και υπαλλήλων του οργανισμού δεν αποτελεί βασική αρχή και πεποίθηση της διοίκησης. Αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι τα εκπαιδευτικά σεμινάρια που έχουν οργανώσει οι Τεχνικές Σχολές του Επιμελητηρίου έχουν σχετικά μικρή συμμετοχή σε σχέση με τον αριθμό των επιχειρήσεων που απευθύνονται.

Είναι εύλογη η απορία των αναγνωστών για τη σκοπιμότητα του άρθρου ειδικά όταν ο υπογράφων είναι εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Επιμελητήριου και οφείλει αυτές τις απόψεις του να τις εκφράσει μέσα στα αρμόδια όργανα. Η απάντηση είναι απλή και μπορεί να υποστηριχτεί απ' τα επίσημα πρακτικά των Διοικητικών Συμβουλίων. Πρώτον, ο υπογράφων αρθρογραφούσε από το 2007 εκτεταμένα με τα ίδια επιχειρήματα για τα ίδια θέματα, όντως συνεπής στις απόψεις και στις αρχές του. Δεύτερον, τα παραπάνω έχουν πολλάκις ειπωθεί σε συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου με αφορμή την κατάργηση των επιμελητηριακών συνδρομών και την αγωνία για την επιβίωση των Τεχνικών Σχολών. Η απάντηση που δίνεται συνεχώς; (αποτελεί και το ισχυρότερο κίνητρο να αποτυπωθούν σε δημόσιο λόγο οι απόψεις αυτές) - Η Σιωπή. Η Σιωπή των Αμνών.

 *Ο Κώστας Φαρσάρης είναι διευθύνων σύμβουλος της βιομηχανίας ζωοτροφών ΦΑΡΣΑΡΗΣ ΑΒΕΕ και εκλεγμένο μέλος στο Δ.Σ. του Επιμελητήριου Ηράκλειου.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News