Πανέμορφη η χθεσινή ημέρα. Ένας ήλιος βασιλιάς! Θώπευε ολόκληρο το ανάγλυφο του νησιού. Ένα αγέρι γλυκό. Μια θάλασσα γαλάζια. Πολύ λίγοι βρέθηκαν στις πορείες της Πρωτομαγιάς. Τα συνθήματα βέβαια ήσαν δυνατά. Μαχητικά και διεκδικητικά. Οι αριθμοί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν παίζουν και μεγάλο ρόλο. Άλλωστε η πρόκληση της φύσης και οι πειρασμοί της δεν ξεπερνιόντουσαν εύκολα. Γι' αυτό και άδειασαν οι πόλεις μας πολύ νωρίς. Σα να 'τανε άλλο ένα Πάσχα.
Δυο γεγονότα όμως τη στιγμάτισαν.
Πάμπολοι επισκέπτες βρήκαν τις πόρτες της Κνωσού κλειστές. Και των άλλων αρχαιολογικών χώρων. Σαν προβοκάτσια στις πρώτες ημέρες της τουριστικής περιόδου.
Το δεύτερο γεγονός είναι ανατριχιαστικό. Αρχαιοκάπηλοι σύλησαν τον αρχαιολογικό χώρο στη Ζώμινθο. Κατέστρεψαν στις σκοτεινές ανασκαφές τους πολύτιμο αρχαιολογικό υλικό. Φαίνεται πως μάλλον έψαχναν να βρουν χρυσό.
Η καταστροφή είναι τερατώδης. Δεν ξέρουμε τις ακριβείς διαστάσεις της. Το έγκλημα είναι ιστορικό και πολιτιστικό. Η Ζώμινθος βρίσκεται στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Κοντά στο Ιδαίο Άντρο και τα Ανώγεια. Δεν πρόκειται για απλό οικισμό. Ήταν ολόκληρη πόλις. Ανάμεσα στο 1900 και 1400 π.Χ. Οι ανασκαφικές εργασίες δεν έχουν ολοκληρωθεί. Πολλά οφείλουμε στον αείμνηστο αρχαιολόγο Γιάννη Σακελλαράκη και τη σύντροφό του. Αυτόν τον πολύτιμο χώρο τον φύλαγε ένας μόνον φύλακας.
Ο δημόσιος κορβανάς δεν αρκεί. Δεν έχει. Η Δημοκρατία μας, καχεκτική όσο ποτέ, έχει ανάγκη από Πολίτες της. Που μετατρέπουν τη Γνώση και τα Αισθήματα σε θέληση και οράματα. Πολίτες, που καταθέτουν τον ενθουσιασμό, τη δύναμη και την Πίστη τους σ' αυτά που μας παρέδωσαν οι πατέρες μας.
Μένουν! «Βάζουν πλάτη».
