Δε θέλω να ακούσω καμιά κομματική δήλωση. Από κανένα γραφείο Τύπου. Από κανέναν που μπορεί να έχει επιρροή στα δημόσια πράγματα από τη θέση του. Όλοι αυτοί θα κάνουν κακό. Θα δείξουν προς τα έξω μια χώρα διαιρεμένη. Και μια κυβέρνηση εξαιρετικά ευάλωτη. Αδύναμη να διαπραγματευτεί. Αυτό δεν πρέπει να το θέλει κανένας μας.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Ο λαός μας αποφάσισε, όπως αποφάσισε, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Και είναι η μόνη απόφαση που έχει αυτή τη στιγμή κύρος.
Από την άλλη, ο Έλληνας πολίτης πρέπει να ενημερώνεται. Χωρίς παρωπίδες. Χωρίς κέντρα που καθοδηγούν, φανερά ή κρυφά. Να τα ακούει όλα. Να τα βλέπει όλα. Να στοχάζεται πάνω σε αυτά. Και πάλι η κρίση δική του θα 'ναι.
Αυτές οι δύο αρχές και θέσεις δεν πρέπει να μας εμποδίζουν στο να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα. Έχουμε το δικαίωμα στην αλήθεια. Έχουμε το δικαίωμα να ξέρουμε πώς πορευόμαστε.
Κυριολεκτικώς η κυβέρνηση τα θαλάσσωσε. Δεν το περίμενα τόσο γρήγορα. Λάθος θέσεις. Λάθος λόγια. Λάθος διαδικασίες. Λάθος στρατηγική. Μα άφησε τίποτα να μην το κάνει στραβά; Με μία μόνο τρανταχτή εξαίρεση. Η επικοινωνία της αποδεικνύεται μέχρι σήμερα άψογη.
Δε θέλω να μασάω τα λόγια μου. Και να απαριθμήσω μια ατέλειωτη σειρά λαθών. Η πρόταξη του χρέους στην ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή. Αυτή η πρόταξη δε μαζεύει ούτε ένα σύμμαχο. Ίσως κάποιους διανοούμενους και δημοσιολόγους. Κανένα κράτος. Καμιά κυβέρνηση.
Λάθος και η έλλειψη θέσεων. Αντιγράψαμε τον Γιώργο Παπανδρέου που μας δυσφήμισε το 2009 και 2010. Με τα ίδια λόγια.
Λάθος και η πολυφωνία. Και πολυλογία μέσα στην κυβέρνηση. Τρομάξαμε και τους ξένους φίλους μας.
Λάθος που δε διακρίναμε τα λόγια της ουσίας από τα λόγια της ευγένειας.
