Όπως είχαμε εκτιμήσει από χθες, ο Ντράγκι απογοήτευσε. Και τους δυο μονομάχους. Απογοήτευσε τους μεν γιατί δεν προέβλεψε το Grexit. Απογοήτευσε τους δε γιατί δεν τους παραχώρησε ούτε μία σχισμάδα ελπίδας για την αντίσταση κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης του ευρώ.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Τι, είπε, απλά; Βεβαίως θα υπάρξει βοήθεια στην Ελλάδα. Βεβαίως θα της δοθεί ποσοτική χαλάρωση στο ζήτημα της ρευστότητας. Βεβαίως θα δοθούν περισσότερα ευρώ στην ελληνική οικονομία για να κινηθεί. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν πρόκειται να συρθεί σε ρήξη με την ελληνική πλευρά. Και θα τη διευκολύνει. Όχι βέβαια στα απίθανα όνειρα και αντίστοιχα ψέματα που κάποιοι μοιράζουν αφειδώς τις τελευταίες μέρες. Θα δοθούν ευρώ στην Ελλάδα, ιδιαιτέρως μεγάλου ύψους, εφόσον και η Ελλάδα τηρήσει τις υποχρεώσεις της. Αυτές που εδράζονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Μια Συνθήκη που έχουν προσυπογράψει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου.
Τι θέλω να πω με λόγια που μπορεί να κατανοήσει ο καθένας μας; Η Ευρώπη διαπραγματεύεται. Διαπραγματεύεται για να βρει λύση στα ζωτικά προβλήματά της. Χωρίς παρωπίδες. Χωρίς διάθεση πρόκλησης έναντι οποιουδήποτε μέλους της Ευρωζώνης. Η Ευρώπη - αυτή είναι η βαθύτερη φύση της - ψάχνει να βρει λύσεις. Και στα πιο δύσκολα ζητήματά της. Δε ρέπει στις ρήξεις. Δεν καταφεύγει σε οικονομικούς ή άλλους πολέμους. Όλα όμως αυτά τα διαχειρίζεται στο πλαίσιο ενός ασφυκτικού νομικού πλαισίου, του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Από τη μια βάζει κανόνες, αρχές και αξιώματα. Και από την άλλη δείχνει την αναγκαία ευελιξία για να αποφύγει τις περιττές πολώσεις.
Ας είναι και η χθεσινή εμπειρία ένα ουσιαστικό μήνυμα για το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος.
