Φέτος η Ελλάδα αναφέρεται ότι κατέγραψε περί των 24 εκατομμυρίων τουριστικών αφίξεων, εκ των οποίων 2 εκατομμύρια είναι η κρουαζιέρα.
Του Μιχάλη Κριτσωτάκη *
Εντυπωσιακά νούμερα πράγματι. Μόνο που αυτά μοιάζουν με ένα λογιστικό μέγεθος που όλοι το ακούν και κανείς δεν το βλέπει.
Τα τελευταία δυόμιση χρόνια, βρεθήκαμε σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας και κυρίως στις περιοχές με τη μεγαλύτερη τουριστική δραστηριότητα. Πουθενά δεν είδαμε το αποτύπωμα αυτής της «ευημερίας των αριθμών».
Αντιθέτως, συναντούσαμε παντού ιδιοκτήτες καταλυμάτων να αγωνιούν, βλέποντας όλο και μικρότερες τουριστικές σεζόν και όλο και μεγαλύτερες δανειοληπτικές και φορολογικές υποχρεώσεις, εργαζόμενους απλήρωτους και φοβισμένους, εμπόρους να παραπονιούνται για τον πενιχρό τζίρο από την εμπορική κίνηση, αιρετούς να προειδοποιούν για την περιβαλλοντική, παραγωγική και συγκοινωνιακή υποβάθμιση των περιοχών τους.
Με λίγα λόγια, τα εντυπωσιακά φετινά νούμερα αφορούν λίγους. Πολύ λίγους.
Οι δε απειλές ότι «αν δεν ήταν και ο τουρισμός, θα ήμασταν ακόμα χειρότερα», άσχετα αν ισχύουν ή όχι, θυμίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας: «αν δεν μπαίναμε στο Μνημόνιο, θα είχαμε χρεοκοπήσει».
Επομένως, ο ελληνικός τουρισμός δεν έχει πρόβλημα αύξησης απόλυτων μεγεθών, αλλά πρόβλημα σχετικών μεγεθών: για παράδειγμα, φέτος η πτώση της μέσης ταξιδιωτικής δαπάνης επιχειρήθηκε να εξισορροπηθεί με την αύξηση των αφίξεων. Το κυριότερο είναι, όμως, ότι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα κατανάλωσης εγχώριων προϊόντων και πρόβλημα κατανομής του τουριστικού εισοδήματος - με λίγα λόγια, πρόβλημα ανάπτυξης.
Η τουριστική κατανάλωση αντί να αναφέρεται στην κοινωνία και στους υπόλοιπους παραγωγικούς κλάδους, αποσυνδέεται από την εγχώρια παραγωγή και κλείνεται συχνά στους τέσσερις τοίχους ενός ξενοδοχείου ή ενός κρουαζιεροπλοίου.
Αυτό είναι το πραγματικό ζήτημα, όχι η η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το all inclusive, που προσπάθησε η κυβέρνηση και ορισμένα ΜΜΕ να στρεβλώσουν.
Για να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, το all inclusive, μια μορφή παραγωγής και συγκέντρωσης, δε μπορεί να απαγορευτεί ούτε θεσμικά ούτε πολιτικά.
Μπορούμε λοιπόν να έχουμε εύρωστες και βιώσιμες επιχειρήσεις που να μη «στραγγαλίζονται» από την έντονη εποχικότητα, τον αποκλεισμό από τα επενδυτικά σχέδια και το χαώδες, άδικο
φορολογικό σύστημα, το οποίο μεταθέτει την αύξηση του κόστους σε αυτές;
Μπορούμε να διασφαλίσουμε το όνομα του ελληνικού τουρισμού, απέναντι στην δραστική υποτίμηση της εργασίας και των προϊόντων που συνθέτουν το τουριστικό προϊόν (βλ. τρόφιμα), η οποία μεν μειώνει το κόστος παραγωγής, αλλά υπονομεύει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών;
Μπορούμε να εξασφαλίσουμε υποδομές κατάλληλες για τη διαβίωση - μόνιμη ή προσωρινή - ανθρώπων στη χώρα;
Μπορούμε να έχουμε πολιτικές που θα αμβλύνουν τις αρνητικές επιπτώσεις που αναμφίβολα προκύπτουν στην ποιότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, αλλά και στις τοπικές οικονομίες, που είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένες από την εισερχόμενη τουριστική κίνηση και τους μεγάλους tour operator που την κατευθύνουν;
Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι: Ναι, μπορούμε!
Με συνέργειες ανάμεσα στον τουρισμό και στους υπόλοιπους παραγωγικούς κλάδους, ανάπτυξη συνεργατικών - συνεταιριστικών σχημάτων, συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και προώθηση Τοπικών Συμφώνων.
Με στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ένταξη στο επενδυτικό πλαίσιο και ισότιμη και δίκαιη φορολογική αντιμετώπιση, που να εξασφαλίζει τη νόμιμη και βιώσιμη ύπαρξη τους.
Με προστασία των εργαζόμενων, ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, πάταξη της μαύρης και αδήλωτης εργασίας επανοηματοδότηση της δημόσιας τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και στόχο την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών.
Με ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού, θεσμικά προσαρμοσμένων στην χωρική κλίμακα, στις πολιτισμικές και περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες κάθε τόπου και στην τουριστική πραγματικότητα.
Με την αύξηση του λαϊκού εισοδήματος, την τόνωση της εγχώριας ζήτησης, την ενίσχυση των προγραμμάτων «Κοινωνικού Τουρισμού» και την επανατροφοδότηση του εσωτερικού τουρισμού.
Ήρθε η ώρα να δούμε τον ελληνικό τουρισμό χωρίς παρωπίδες και χωρίς εμμονές. Η πραγματικότητα δε εγκλωβίζεται στους αριθμούς, αλλά στην ίδια την πολύτιμη εμπειρία που καθημερινά εκπέμπουν εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι του τουρισμού.
Η συμμετοχή όλου του κόσμου του τουρισμού στην προσπάθεια της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι η επιθυμία μας από την 26 Γενάρη κιόλας!
* Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου, πρώην υπεύθυνος Επιτροπής Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου για τον Τουρισμό.
