Έχω καταγράψει τις προηγούμενες ημέρες τις αντιρρήσεις μου για ένα κρίσιμο θέμα. Την έξοδο από το μνημόνιο. Οι αντιρρήσεις μου αφορούν και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση. Νομίζω ότι το είχα εξηγήσει επαρκώς. Από τη μια, η κυβέρνηση διεκδικεί την έξοδο από το μνημόνιο με ατεκμηρίωτο και αντιφατικό τρόπο. Από την άλλη, η αντιπολίτευση επιχαίρει για τις πρώτες δυσκολίες του κυβερνητικού εγχειρήματος. Και υπόσχεται πως εκείνη δε θα έχει τις ίδιες δυσκολίες, αφού θα το "σκίσει" το μνημόνιο.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Το πόσο λάθος ελίχθηκε η κυβέρνηση και το πόσο απαράδεκτα κινήθηκε η αντιπολίτευση αποδεικνύουν δύο πολύ απλά γεγονότα. Η ραγδαία πτώση στο Χρηματιστήριο. Και η άνοδος των σπρεντς στις ξένες αγορές. Το πρώτο δεν επηρεάζει και τόσο τη σκέψη μου, αφού για μένα προσωπικά το χρηματιστήριο είναι ένα περιφερειακό και περιθωριακό φαινόμενο. Οι αντιδράσεις του ελληνικού Χρηματιστηρίου δεν έχουν μεγάλο ορίζοντα. Και δυο-τρεις παίκτες μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα σε αυτό μέσα σε μια μέρα.
Το δεύτερο γεγονός όμως είναι κρίσιμο και σπουδαίο. Κάθε εκατό μονάδες σπρεντ σημαίνει και άνοδο των επιτοκίων κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Αυτό σημαίνει πως οι ξένες αγορές ανησυχούν. Και ανησυχούν όχι για τα πραγματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας. Αλλά για τη συμπεριφορά του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Διερωτώνται πολύ απλά: Ό,τι υπογράφουν οι Έλληνες το σέβονται; Το τηρούν; Ή μας κοροϊδεύουν άλλη μια φορά;
Ξαφνικά, λοιπόν, τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μετατράπηκαν σε πολιτικά. Διάφορες "παρόλες" μπορεί να γκρεμίζουν προσπάθειες ή και θυσίες πολλών ετών.
Μια είναι η σωστή θέση: Έξω το ΔΝΤ από την Ευρώπη. Και αυτό θα μας ενώσει όλους.
