Παρασκευή απόγευμα και βράδυ στο Ρέθυμνο. Στο Φοιτητικό Πολιτιστικό Στέκι "Ξενία". Κάμποσοι νέοι άνθρωποι συζητούν για τα μεγάλα θέματα της ιατρικής ηθικής. Ένα σωρό. Από το πότε ξεκινάει η ζωή μέχρι το πότε τελειώνει. Για το αν μπορούμε να χρησιμοποιούμε όργανα από άλλους ανθρώπους, που δε ζούνε πια, για να διατηρήσουμε ή και να βελτιώσουμε τη ζωή άλλων. Μπορεί ο γιατρός να πάρει πάνω του την ευθύνη για την τεχνητή παράταση της ζωής ενός ασθενούς;
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Μπορεί, και γι' αυτό υπάρχουνε πάμπολλα παραδείγματα και διλήμματα, να τραβήξει τα καλώδια που συντηρούν στη ζωή έναν άνθρωπο που δεν έχει προσδοκίες να συνεχίζει να ζει χωρίς τη βοήθεια των μηχανημάτων; Δεν ήταν τα μόνα ερωτήματα. Η Ιατρική έχει κάνει τεράστιες προόδους. Και κοντά σε αυτήν και η Βιολογία. Και κοντά η Πυρηνική Ιατρική. Και κοντά και η Πληροφορική. Βιώνουμε, σε αρκετές περιπτώσεις, βελτίωση της ζωής μας από τα νέα επιτεύγματα στο χώρο της Τεχνολογίας και της Βιολογίας.
Κάπου ανάμεσα στη συζήτηση μπήκε και το ζήτημα της εμπορευματοποίησης της Ιατρικής. Σε όλους τους τομείς της Ιατρικής Επιστήμης. Κάποιοι έχουν να δώσουν πολλά για τη βελτίωση της ζωής τους ή των παιδιών τους. Κάποιοι δεν έχουν καθόλου. Κάποιοι, από την άλλη μεριά, θυσιάζουν χρόνο και άλλες απολαύσεις υπηρετώντας τον ασθενή. Δεν είναι λίγοι που στροβιλίζονται γύρω από το χρήμα. Και το κέρδος χωρίς αρχές.
Τι κράτησα από την πρώτη μέρα αυτού του συνεδρίου. Τόσοι και τόσοι νέοι άνθρωποι να αναζητούν τις μεγάλες αλήθειες στις επιστήμες της ζωής και της υγείας.
Δεν υπάρχουν μόνο τα πρωτοσέλιδα. Πολλά και σημαντικά γεγονότα διαδραματίζονται στις επόμενες σελίδες.
