Πριν καλά-καλά αναλάβουν οι νέες δημοτικές Αρχές σε ολόκληρη την Κρήτη, άρχισαν τα πρώτα παρατράγουδα με σταριλίκι και ηγετικές τακτικές από μερίδα αιρετών που η εξουσία τούς έκανε να ξεχάσουν ότι ο λαός τους έφερε εκεί και, αν χρειαστεί, ο λαός θα τους καθηλώσει. Θα μου πείτε, μετά από 5 χρόνια ποιος θα θυμάται; Και όμως, οι δύσκολες εποχές που βιώνει η χώρα μας έκαναν όλους εμάς να σκεφτόμαστε με μεγαλύτερη προσοχή και, το σημαντικότερο, να έχουμε τη μνήμη μας σε πολύ καλά επίπεδα.
Του Μάνου Δασκαλάκη
Φέρνω στο μυαλό μου τις απόψεις ορισμένων προεκλογικά, που η ταπεινότητα έφτανε ακόμα και στα όρια της υπερβολής, και σήμερα, μεθυσμένοι από την εξουσία, περπατούν, λειτουργούν και σχολιάζουν ως εκτιμητές των πάντων. Ευτυχώς αυτή η κατηγορία είναι πολύ μικρή, αρκετή όμως για να γίνει αντιληπτή απ' όλους εμάς. Προσπαθώ να καταλάβω πώς ακολουθούνται αυτές οι τακτικές σε μια κοινωνία που πλέον δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές της ανάγκες. Οι Δήμοι σήμερα χρειάζονται προτάσεις, χρειάζονται διάλογο, αξιοκρατία και το πιο ουσιαστικό ένα διαρκές βλέμμα στους πολίτες, που θεωρούν ότι η Αυτοδιοίκηση σήμερα έχει να προσφέρει περισσότερα από την αθηνοκεντρική εξουσία.
Στην Κρήτη, ανάμεσά μας ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι με όραμα, άνθρωποι που θέλουν και μπορούν, και ό,τι κάνουν το κάνουν αθόρυβα και αποτελεσματικά. Έμαθα μάλιστα ότι στις τάξεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε επίπεδο Κρήτης βγήκαν και τα πρώτα... μαχαιριά. Η μάχη της κάμερας, του μικροφώνου, αλλά και της διαδικτυακής είδησης έχει ξεκινήσει και όλοι εμείς αρχίσαμε για μια ακόμη φορά να γινόμαστε θεατές στο θέατρο του παραλόγου. Όχι, κύριοι, αυτή τη φορά δε θα επιτρέψουμε αυτές τις τακτικές. Δυστυχώς η περίοδος χάριτος σε λίγες μέρες τελειώνει, και επιτέλους θέλουμε να ακούσουμε προτάσεις. Από την άλλη, άρχισε και η μάχη των social media, με ορισμένους "μαϊντανούς" να ανεβάζουν τις πρώτες selfies, λες και η Αυτοδιοίκηση είναι show biz. Ας ελπίσουμε ότι πολύ γρήγορα όλοι αυτοί θα καταλάβουν τα παραστρατήματά τους και θα στρωθούν επιτέλους στη δουλειά, με όραμα και σεβασμό προς τους πολίτες, που κουραστήκαν να ζουν στον αστερισμό των iphones στα στέκια του κέντρου των κρητικών πόλεων.
Και επειδή κάποιοι θα αρχίσουν να κάνουν λόγο για εμπάθεια, τους απαντώ ότι γράφω πάντα γενικά, έχοντας στο μυαλό μου συγκεκριμένες εικόνες, όπως και οι πολίτες, που συχνά-πυκνά τις μεταφέρουν και τις σχολιάζουν.
