Δε φταίνε οι αντίπαλοί της. Το πρόβλημα είναι καθαρά εσωτερικό. Τα στελέχη της. Οι εκπρόσωποί της. Οι υπουργοί της. Και καμιά φορά και οι ίδιοι οι αρχηγοί. Αναφέρομαι στην κυβέρνηση. Και στην πορεία και συμπεριφορά της των τελευταίων μηνών.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Πρέπει να έχει καταλάβει τα τραγικά της λάθη. Το πρώτο και κύριο ο ΕΝΦΙΑ. Που έπληξε τη μεσαία τάξη. Τους μικρομεσαίους. Αυτοί που παραδοσιακά τη στήριζαν. Με τις απίθανες ρυθμίσεις του. Με την εξίσωση των ακατοίκητων σπιτιών των ορεινών όγκων της χώρας με τα πολυτελή-υπερπολυτελή διαμερίσματα του κέντρου. Και τόσα άλλα. Με τις φλυαρίες συμβούλων και υπουργών. Που επαιτούν τη λαϊκή συναίνεση. Με λόγια κούφια και ψέματα.
Τα λάθη σωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο. Και είναι σαφές ότι με τέτοια πτώση κύρους και αποδοχής μια κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματεύεται τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας με την τρόικα. Ποιος διαπραγματεύεται στ' αλήθεια με κάποιον που δεν ξέρει αν θα τηρήσει τον προφορικό και γραπτό λόγο του; Το ερώτημα είναι ισχυρό και για την ιδιωτική οικονομία και τον ιδιωτικό χώρο και για το Δημόσιο.
Έτσι η κίνηση της κυβέρνησης με την οποία ζητά την εμπιστοσύνη της Βουλής είναι ένας χρήσιμος ελιγμός. Θα της επιτρέψει να ανοίξει τα χαρτιά της. Και να αξιώσει να ανοίξουν τα χαρτιά τους και οι άλλοι.
Αυτό όμως δεν αρκεί. Για να ανακτήσει πλήρως το κύρος που απαιτούν οι καιροί πρέπει να κερδίσει δύο στοιχήματα. Το ένα αφορά την εκλογή του επόμενου προέδρου της Δημοκρατίας. Το δεύτερο αφορά την πραγματική οικονομία.
Και τα δύο στοιχήματα είναι δύσκολα.
