Τις συνεντεύξεις των πολιτικών αρχηγών στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης, δε θα έλεγα ότι τις θυμάμαι. Σε λίγες μέρες δε θα τις θυμάται κανένας. Για να είμαι δίκαιος, τις πιο πολλές εντυπώσεις τις κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας. Έδειξε αυτοπεποίθηση. Οι απαντήσεις του ήτανε στρόγγυλες. Και έδωσε την εντύπωση στους οπαδούς του ότι διακατέχεται από αισθήματα αισιοδοξίας. Όχι βέβαια ότι και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δεν ήταν καλοί. Τους νίκησε, όμως, στους πόντους.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Φυσικά και γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα λόγια δεν έχουν καμιά σημασία. Το πιο πιθανό μάλιστα είναι ότι κάποια από τα λόγια τους θα τους κυνηγούν στο μέλλον. Εννοείται τους πολιτικούς αρχηγούς. Και όσο για τις παροχές, αυτές δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή μας. Εμπεριέχουν μια αντίφαση. Λεφτά δεν υπάρχουν. Και λεφτά μοιράζονται. Και δεν πρόκειται αυτοί που μπορούν να μας δώσουν κάτι, εννοείται οι Ευρωπαίοι, δε θα αφήσουν να κατασπαράξουμε τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα για άλλους λόγους από αυτούς για τους οποίους συστάθηκαν.
Αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι άλλη μια θλιβερή πρωτιά μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι ουραγός στη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης για τους πολίτες της. Αυτό έδειξε μια έρευνα και στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έκανε το Ίδρυμα Μπέρτελσμαν. Χάνουμε, με βάση έξι επιδόσεις. Στην πρόληψη της φτώχιας. Στην πρόσβαση στην εκπαίδευση. Στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Στην κοινωνική συνοχή και αποφυγή διακρίσεων. Στην υγεία. Και στη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών. Έχουμε βέβαια μια σοβαρή επίδοση. Στο προσδόκιμο της υγιούς ζωής.
Αυτά με ενδιαφέρουνε. Και γι' αυτά δεν άκουσα πρακτικά τίποτα.
