default-image

Ώρα μηδέν για το ασφαλιστικό

Απόψεις
Ώρα μηδέν για το ασφαλιστικό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα ασφαλιστικά ταμεία πριν από την κρίση είχαν ένα απόθεμα 23-24 δισ. ευρώ. Με το PSI η περιουσία απομειώθηκε δραματικά και σήμερα δεν είναι πάνω από 4 δισ. ευρώ. Η κατάσταση είναι οριακή όχι μόνο για τις γενεές που αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν, αλλά και για τους ήδη συνταξιούχους, οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν αργά ή γρήγορα νέες μειώσεις, ιδιαίτερα για ποσά κύριας σύνταξης που υπερβαίνουν τα 1.500 ευρώ. Οι αλλαγές αυτές αναμένεται να γίνουν μέσα στο 2015 όχι μόνο γιατί υπάρχει σοβαρό ταμειακό πρόβλημα στα περισσότερα Ταμεία, αλλά γιατί ακόμη και με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης η αντανάκλαση στην απασχόληση και στα έσοδα των ταμείων θα είναι πολύ αργή. Πολλοί μιλούν για μια δεκαετία, άλλοι κάνουν λόγο για μια δύσκολη επταετία. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν περιμένει να σωθεί το ασφαλιστικό από την αύξηση της απασχόλησης που δεν αυξάνεται παρά μόνο σε προσωρινές εργασίες, δουλειές «του ποδαριού», χωρίς οφέλη για τα έσοδα των ταμείων.

Της Χριστίνας Κοψίνη

Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Διότι η διαρκής κρίση του ασφαλιστικού επιδεινώθηκε και από τις μαζικές και υποχρεωτικές συνταξιοδοτήσεις στις οποίες υπέκυψαν όσοι έβλεπαν την πόρτα της απόλυσης και της ανεργίας. Όμως, καλώς ή κακώς, εάν δεν υπήρχε η δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης, η ανεργία στις μέσες ηλικίες θα είχε πάρει τεράστια έκταση και οι επιπτώσεις της κρίσης θα ήταν πολλαπλάσιες. Κι ως γνωστόν, εδώ δεν υπάρχει καμία πρόνοια. Όντως είναι δραματική εξέλιξη για το ΙΚΑ να συνταξιοδοτείται μόνο το 21% των ασφαλισμένων του σε κανονική ηλικία. Αλλά σε μια χώρα που δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ήταν κάτι σαν ύστατη ευκαιρία για ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που δεν είχε καμία άλλη ευκαιρία απασχόλησης. Αυτός ήταν και ο λόγος που εκτόξευσε τον αριθμό των συνταξιούχων τα τελευταία χρόνια. Από το 2009 έως και το 2011 οι άντρες συνταξιούχοι αυξήθηκαν κατά 50%, αλλά και ο αριθμός των νέων γυναικών που συνταξιοδοτήθηκαν αυξήθηκε από 57.000 σε 97.000.

Τα ταμεία "διέσωσαν" ακόμη και με τις χαμηλές συντάξεις, για ένα μεγάλο τμήμα ασφαλισμένων, κόσμο και κοσμάκη από την ανεργία, αλλά τώρα πρέπει να διασωθούν κι αυτά.

 Πώς; Με την παράταση των ορίων ηλικίας εργαζομένων που δε θα βρίσκουν δουλειά; Με περαιτέρω μειώσεις; Ή με ένα συνολικό ανασχεδιασμό της λειτουργίας τους και των πηγών χρηματοδότησής τους, που δεν μπορεί πλέον να προέρχεται από τις παραδοσιακές πηγές του περασμένου αιώνα; Αυτό το ερώτημα, συνδεδεμένο με την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, θα έπρεπε να αποτελεί τη μόνιμη ανησυχία όλων των κομμάτων που συνεχίζουν απερίσπαστα να σφυρίζουν αδιάφορα, να παραπέμπουν το πρόβλημα, να κρίνουν και να επικρίνουν και να αρνούνται πεισματικά την ανάγκη μιας μεγάλης συμφωνίας για το παρόν και το μέλλον των συντάξεων. Διότι, εδώ που φτάσαμε, τα ταμεία μπορούν να σωθούν μόνο με ευρεία συναίνεση. Αλλά αυτό προϋποθέτει ειλικρίνεια και ένα τέλος στα «παιχνίδια» των υποσχέσεων για κομμάτι από την πίτα που δεν υπάρχει πια.

Αναδημοσίευση από την "Καθημερινή".

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News