default-image

Δύσκολη υπόθεση η φιλανθρωπία

Απόψεις
Δύσκολη υπόθεση η φιλανθρωπία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πλημμυρίσαμε από απατεώνες. Πολλούς. Μεγάλους και μικρούς. Και πολύ μεγάλους. Ενδιαφέροντες, συναρπαστικούς και γοητευτικούς! Έως και ενοχλητικά αδιάφορους. Του λευκού κολάρου, του έγχρωμου και χωρίς κολάρο.

Του Αντώνη Ν. Βγόντζα

Καμιά φορά μας διασκεδάζουν. Με την ευρηματικότητά τους, τις επινοήσεις τους και την ευπιστία των θυμάτων τους. Κατά κανόνα, μας εκνευρίζουν και μας θυμώνουν. Η εξήγηση είναι απλή. Πού βλέπουμε πιο κοντά τον εαυτό μας. Κοντά στα θύματα; Ε, τότε όσο πιο κοντά στα θύματα νιώθουμε ότι βρισκόμαστε, τόσο πιο πολύ ο θυμός ανεβαίνει στο πρόσωπό μας.

Απ' τις χειρότερες απάτες και τους πιο ενοχλητικούς απατεώνες είναι εκείνες και εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα συναισθήματα συμπόνιας προς τους συνανθρώπους μας. Δίνεις κάτι για να βοηθήσεις μια κοινωνικά ευαίσθητη κατηγορία συμπολιτών μας και μετά από καιρό διαπιστώνεις ότι αυτό το κάτι κατέληξε στις τσέπες κάποιων επιτηδείων. Για όλα αυτά είναι χρήσιμα όσα εξιστορούνται σε διπλανές σελίδες και στήλες. Θέλω όμως να προσθέσω μια δική μου σκέψη που την είχα ακούσει μικρός, για πρώτη φορά, σε μια ταπεινή εκκλησιά, από κάποιο Λευίτη.

Είναι πολύ δύσκολη υπόθεση η φιλανθρωπία! Θέλει πολύ ψάξιμο προηγουμένως! Πολλή έρευνα! Προσωπική και διακριτική! Αυτός, που θα εισπράξει το μικρό ή μεγάλο όβολό σου, πρέπει να τον έχει αληθινή ανάγκη. Δεν έχει σημασία αν στην ανάγκη έχει περιπέσει από δικό του σφάλμα ή από σφάλματα άλλων. Αρκεί το ότι η ανάγκη είναι πραγματική και δεν μπορεί να καλυφθεί από άλλες εύλογες προσπάθειες του ίδιου.

Ένα αναγκαίο συμπλήρωμα. Η φιλανθρωπία προϋποθέτει μια εσωτερική στάση του φιλάνθρωπου. Την αγάπη για το συνάνθρωπό του.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News