Τα νέα είναι καλά. Πολύ καλά. Όχι όμως ως το τέλος. Οι μόνιμοι κάτοικοι της Κρήτης αυξάνονται. Τουλάχιστον κατά 4,8%. Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Γερνάμε σαν λαός. Και γερνάμε πιο γρήγορα σαν Έλληνες. Σε μερικές δεκαετίες υπολογίζεται πως οι Έλληνες δε θα ξεπερνάμε τα δυόμισι εκατομμύρια.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Για την Κρήτη τα νέα είναι καλά έως πολύ καλά. Αν το ψάξουμε όμως βαθύτερα δεν πρέπει και να ενθουσιαζόμαστε. Ένας στους δέκα κατοίκους στο νησί μας είναι ξένος. Και σχεδόν οι μισοί από αυτούς είναι Αλβανοί.
Ας διαβάσουμε τα νέα με μια θετική διάθεση. Η αύξηση του πληθυσμού σηματοδοτεί μια γενικευμένη κατάσταση ελπίδων και μεγάλων προσδοκιών. Κανένας δε γεννά αν τα παιδιά του δε θα έχουν μια θέση στο μέλλον. Κανένας δεν προχωράει στη δημιουργία μιας οικογένειας αν εκτιμά πως δε θα τα βγάλει πέρα.
Να κάνουμε βήμα πιο πέρα και πιο μπροστά. Καλοδεχούμενοι οι ξένοι στον τόπο μας. Και ειδικά στο νησί μας. Τους χρειαζόμαστε τους ξένους. Μα για να προσέξουμε και λίγο. Η αλόγιστη εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών προσκρούει σε μια σημαντική προϋπόθεση. Μπορούμε να τους εντάξουμε όλους αυτούς στην ελληνική κοινωνία; Και, για να είμαστε και πολύ ειλικρινείς, θέλουμε να τους εντάξουμε;
Δε θα είχαμε τα προβλήματα στις ελληνικές μεγαλουπόλεις με τη βία κατά των οικονομικών μεταναστών και την εγκληματικότητα ορισμένων εθνοτήτων, αν τα είχαμε συζητήσει όλα αυτά έγκαιρα. Και με ειλικρίνεια. Και με εντιμότητα!
