Κρατάω στη μνήμη μου την περσινή πρωτομαγιά. Τα ίδια πάλι. Λίγος ο κόσμος. Οι πιο πολλοί στην ύπαιθρο. Η χθεσινή μέρα ήταν καταφώτεινη. Και οι πιο πολλοί συνάνθρωποί μας αυτή προτίμησαν.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Έχει μια πολύ απλή ερμηνεία το γεγονός. Οι πολίτες πολύ λίγο εμπιστεύονται τις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Δεν περιμένουν πολλά πράγματα από αυτές. Δεν εμπιστεύονται τις προσκλήσεις τους. Δεν προσβλέπουν στο διεκδικητικό τους πλαίσιο.
Είναι πολλά τα σημάδια που οδηγούν σε αυτά τα συμπεράσματα. Είχαμε επισημάνει το πρόσφατο της μαζικής ανυπακοής των καθηγητών στο προσκλητήριο της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας να μη διευκολύνουν την έναρξη των μαθημάτων λίγο νωρίτερα. Προφανώς, σκέφτηκαν το καθήκον τους απέναντι στη νέα γενιά. Και σωστά.
Αυτό δε σημαίνει κάτι άλλο. Πως δε θα προσέλθουν οι συμπολίτες μας στις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές. Θα προσέλθουν. Μαζικά. Για ένα είμαι βέβαιος. Πως δε θα επιτρέψουν να θεωρηθεί η αποχή ως μήνυμα. Ξέρουμε ότι πολλά διακυβεύονται.
Απαιτούμε συναπόφαση.
