Δε με πολυενδιαφέρει αν ο Τσίπρας πήγε στο πρώτο ιστορικό Euro-debate. Από πολλές απόψεις τον δικαιολογώ. Δε μιλάει καμιά ευρωπαϊκή γλώσσα, με εξαίρεση τα Ελληνικά. Και αυτά όχι με πολλές λέξεις. Δεν ξέρει τα ευρωπαϊκά θέματα. Και η τηλεόραση είναι το πιο κατάλληλο εργαλείο για να φανεί μήπως ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Καλά έκανε. Έπρεπε να διασώσει το κύρος του. Άλλωστε, δε χρειαζόμαστε πτυχία γνώσης ξένων γλωσσών όταν συζητάμε για την πολιτική. Και όπως αποδείχθηκε, αυτοί που μιλούσαν φαρσί τις ξένες γλώσσες δεν τα πολυ-κατάφεραν.
Υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι θα προσέλθει στο δεύτερο Euro-debate που θα διεξαχθεί στις 15 Μαΐου, μία περίπου βδομάδα από τις ευρωεκλογές. Ακούγεται πως στη δεύτερη τηλεμαχία οι κανόνες διεξαγωγής του παιχνιδιού θα είναι πιο χαλαροί και πιο ελεύθεροι. Έτσι θα σωθούν τα προσχήματα. Εκτός αν η πόλωση των τελευταίων ημερών θα επιτρέψει μόνο την ανταλλαγή συνθημάτων.
Αν έτσι είναι τα πράγματα, τότε μάλλον πρέπει να περιπέσουμε σε καθεστώς αβάστακτης μελαγχολίας. Ο Τσίπρας και ο κάθε Τσίπρας δεν είναι το πρόβλημά μας. Με αυτό το επικοινωνιακό επεισόδιο αναδεικνύεται μια πελώρια αντίφαση στη συμπεριφορά μας. Από τη μία αξιώνουμε να αλλάξει η Ευρώπη. Να γίνει πιο βολική σε εμάς. Ή πιο αλληλέγγυα. Χωρίς, όμως, εμείς να αλλάξουμε. Χωρίς εμείς να επιδεικνύουμε αλληλεγγύη προς εκείνα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι πιο πτωχά από εμάς. Όπως σχεδόν όλα τα μέλη που προέρχονται από την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ.
Ν' αλλάξουν οι Ευρωπαίοι. Ν' αλλάξουμε όμως κι εμείς. Και να απαιτήσουμε από τους εαυτούς μας πιο ενεργή και πιο επιθετική συμμετοχή στα ευρωπαϊκά πράγματα.
