Από τα πρώτα βήματά της η Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση ήταν προβληματική. Δεν ήταν κρατική. Ήταν κυβερνητική. Κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό του εκάστοτε πολιτικού προϊσταμένου της.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Έγιναν πολλές προσπάθειες στο παρελθόν για να επιτευχθεί ο απογαλακτισμός της από την κυβερνητική νοοτροπία των στελεχών της. Απέτυχαν. Σχεδόν όλες. Η εξήγηση έχει ιστορικά χαρακτηριστικά.
Δεν έχω χώρο για να τα αναλύσω. Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να την κλείσει και να την ξανανοίξει με μικρότερα μεγέθη, μικρότερο πληθυσμό και χαμηλότερο κόστος έχει βασικές αδυναμίες.
Η πρώτη: Έπρεπε να είχε εξασφαλίσει τη συναίνεση ή την ανοχή των δύο κυβερνητικών εταίρων. Και το δεύτερο: Η διαχείριση της δημιουργίας νέου κρατικού φορέα φάνηκε να έχει τεράστια ελαττώματα. Δεν υπάρχει σχέδιο.
Η ένταση θα κρατήσει μέρες. Δεν είναι η τελική πρόβα για τις επόμενες εκλογές. Θα τιμωρηθούν οι πολιτικοί φορείς που θα πάρουν πάνω τους το κόστος των πρόωρων εκλογών. Η χώρα δεν τις χρειάζεται. Δεν αντέχει.
