Ώστε η εφορία κυνηγάει τις... μαρίδες! Νομίζω ότι όλοι μας νιώθουμε "μαρίδες" όταν πρόκειται να εκπληρώσουμε το χρέος προς την πατρίδα. Υπάρχουν επιστημονικοί υπολογισμοί που προσδιορίζουν τη μαύρη οικονομία στο 1/3 της οικονομικής μας δραστηριότητας. Έχει επίσης εκτιμηθεί ότι η φοροδιαφυγή ανέρχεται στο 27%. Με πολύ απλά λόγια, η φοροδιαφυγή είναι το εθνικό μας σπορ. Στο οποίο συμμετέχουμε οι πιο πολλοί από μας.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Θα συμφωνήσω ότι το κυνήγι της φοροδιαφυγής δεν πρέπει να ξεκινήσει από τους μικρούς. Ούτε όμως και να σταματήσει σε αυτούς. Σήμερα υπάρχουν τεχνικές οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν τις Αρχές στη διακρίβωση του πραγματικού εισοδήματος των φορολογουμένων.
Δε φοροδιαφεύγει ο περιπτεράς όταν δε δίνει απόδειξη. Και δεν πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος μας. Αλλά φοροδιαφεύγει και αυτός. Δε φοροδιαφεύγει ο μεγαλομέτοχος που περνά τις προσωπικές δαπάνες του στα λογιστικά βιβλία της εταιρείας. Φοροδιαφεύγει όμως στην πραγματικότητα μαζί με το μεσαίο εισοδηματία που δηλώνει και αυτός εισοδήματα κατώτερα των πραγματικών του δαπανών.
Πρέπει να αλλάξει. Ολόκληρο το φορολογικό μας σύστημα. Και αυτό να αφορά και τη "μαρίδα" και το σαρκοβόρο "καρχαρία". Πρέπει να αλλάξουμε όλοι μας. Να αποκτήσουμε φορολογική συνείδηση. Και να έχουμε υπόψη μας μια αρχή που ισχύει σε όλα τα συστήματα. Να ξέρουμε ότι κάθε παράβαση επισύρει κυρώσεις. Τις οποίες δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με κανένα υπάλληλο της εταιρείας. Και μπορεί μεν να τη γλιτώσεις μια φορά. Αλλά ποτέ περισσότερες από δύο. Θα σε πιάσουν οπωσδήποτε.
