Αυτή η ιστορία της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής από τα κόμματα του συνταγματικού τόξου έχει πάρει ένα στραβό δρόμο. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί όντως απειλή για το δημοκρατικό πολίτευμα. Τα στελέχη της πρεσβεύουν ιδέες που βρίσκονται έξω από τις θεμελιώδεις αξίες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Απολαμβάνουν - σωστά - όλες τις ελευθερίες και τις ευκαιρίες που παρέχει και προσφέρει η ελληνική δημοκρατία. Και ταυτόχρονα έχουν στόχευση ιδέες που οδηγούν στην κατάργησή της.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Αυτή είναι η μία πλευρά του προβλήματος. Η άλλη; Αυτή είναι και η πιο δύσκολη. Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής έχει ακολουθήσει ένα λάθος δρόμο. Άλλοτε χρησιμοποιεί ξύλινη κομματική γλώσσα. Άλλοτε είναι υπερβολική.
Να τα εξηγήσουμε όλα αυτά. Όσοι βγαίνουν δημόσια και χτυπούν τη Χρυσή Αυγή για ίδιον κομματικό όφελος ούτε τη Χρυσή Αυγή καταφέρνουν να τραυματίσουν ούτε οι ίδιοι αποκτούν πολιτική ταυτότητα.
Οι ίδιοι δεν έχουν κύρος. Και με το λόγο που χρησιμοποιούν επιτείνουν την ιδεολογική σύγχυση.
Υπάρχει πρόβλημα και με την υπερβολή. Κορυφαίο παράδειγμα, η προσπάθεια ποινικοποίησης με βαριές μάλιστα κατηγορίες για ληστεία σε βάρος γνωστού στελέχους της Χρυσής Αυγής. Η υπόθεση κατέρρευσε δικαστικά. Και έτσι η Χρυσή Αυγή βγήκε ενισχυμένη. Η δημοκρατία θα μείνει άοπλη; Κανείς δε θα την υπερασπιστεί; Όχι! Περίτρανα όχι! Θέλει τόλμη και αρετή η υπεράσπισή της. Και αυτό σημαίνει δύο απλά πράγματα.
Το πρώτον: Όλες οι εξουσίες της ελληνικής δημοκρατίας να συνεχίσουν να λειτουργούν όπως προβλέπουν το Σύνταγμα και οι Νόμοι. Και δεύτερον: Πρέπει να μπει στη μάχη, επιτέλους, και η κοινωνία. Όλοι οι παράγοντες της εκπαίδευσης. Η Εκκλησία. Οι διανοούμενοι και οι πνευματικοί άνθρωποι.
Και μακροπρόθεσμα; Η εξάλειψη των αιτίων που υπέθαλψαν τη γιγάντωση της Χρυσής Αυγής.
