Όλοι οι καλοί χωρούν. Ο τίτλος μας αφορά τη λανθασμένη αντίληψη και άποψη που ακούγεται τελευταία στα Χανιά και σύμφωνα με την οποία πίσω από την απόφαση της ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου Χανίων κρύβεται ο... εξ Ανατολών κίνδυνος.
Του Γιώργου Σαχίνη
Δηλαδή, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, η ελληνική κυβέρνηση και το υπουργείο Ανάπτυξης έχουν ως στόχο να ευνοήσουν το αεροδρόμιο Ηράκλειου σε βάρος αυτού των Χανίων και να θέσουν τη δυτική Κρήτη στο περιθώριο.
Πέρα από τη θέση που πήρε στη Βουλή ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης, εξηγώντας τι συμβαίνει στα δύο αεροδρόμια και αναδεικνύοντας με στοιχεία τον κορεσμό του αεροδρομίου Ηρακλείου με τις ατελείωτες λίστες αναμονής αεροσκαφών, έχω μια βασική απορία: Δεχόμενος την άποψη των φορέων στα Χανιά, αναρωτιέμαι αν ο επενδυτής που θα επιλεγεί για το εκεί αεροδρόμιο έχει τάσεις αυτοκτονίας.
Και αναρωτιέμαι για ένα πράγμα: Άραγε, δίνοντας ένα κάρο ευρώ, θέλει να προστατεύσει την επένδυσή του; Γιατί εδώ υπάρχει το επιχείρημα ότι ιδιωτικοποίηση αυτομάτως σημαίνει και αύξηση των τελών στάθμευσης, άρα λιγότερα αεροπλάνα.
Δηλαδή, απώλεια εσόδων για τον ίδιο και μη προστασία της επένδυσής του. Το παράδειγμα του αεροδρομίου στα Σπάτα είναι ατυχές. Οι Γερμανοί μέχρι και πριν από ημέρες διαχειριστές (πέρασε σε χέρια Καναδών) ήταν και οι κατασκευαστές του. Έβαλαν τα μάρκα ή τα ευρώ τους, όπως θέλετε πέστε το, και αυτά διαχειρίστηκαν.
Στα Χανιά ο επενδυτής είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξει να φέρει αεροπλάνα και όχι να διώξει. Και αυτό δε θα γίνει σίγουρα με αύξηση των τελών. Εκτός και αν δεχτούμε ότι και αυτός είναι εξ Ανατολών δάκτυλος. Προσοχή λοιπόν και ας καταλάβουμε ότι η Κρήτη είναι μία. Αποτελεί ένα ενιαίο προορισμό και έτσι τη γνωρίζουν όλοι.
Δε χρειάζονται, λοιπόν, αφορισμοί και διαιρέσεις, που μάλλον βλάπτουν παρά ωφελούν τον τόπο. Εκτός βέβαια και αν εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε τη λογική των Φουρτουνάκηδων και των Βροντάκηδων, που στην τελική ανάλυση τα βρήκαν και αυτοί. Δε σχολιάζω την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, για την οποία ο καθένας έχει την γνώμη του. Δε μου αρέσει ωστόσο η τετράγωνη λογική της διαίρεσης και η καλλιέργεια κλίματος, που εδώ και χρόνια έχει ξεπεραστεί για ευνοημένους και αδικημένους.
Σαφώς και υπήρχαν τέτοια φαινόμενα, σαφώς και υπήρξαν αδικίες. Αυτοί που σημερνά φωνάζουν έχουν πολλά τέτοια επιχειρήματα. Ωστόσο, πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι σήμερα μόνο ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε το καλύτερο. Και στο τέλος η κρίση θα είναι για όλους.
