Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, κοντά μεσάνυχτα, δεν έχει αποσαφηνιστεί το πώς θα διεξαχθεί η ψηφοφορία. Για μένα προσωπικά είναι πεντακάθαρο το τι διακυβεύεται. Ορισμένα κόμματα επιδιώκουν την μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής. Ελπίζουν ότι με τη συλλήβδην παραπομπή περισσοτέρων προσώπων θα πετύχουν ένα καίριο πλήγμα κατά του πολιτικού συστήματος. Και μετά έχει ο Θεός. Στο χάος κάποιοι από μας μπορούν να κερδίσουν. Χωρίς να σκέφτονται για το τι θα συμβεί στη χώρα μας.
Όπως χθες εξήγησα, η ψηφοφορία δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο. Δε λαμβάνεται με πολιτικά κριτήρια. Αλλά μόνο με δικαστικά. Η ιδιότητα αυτών που καλούνται να ψηφίσουν δεν προσδιορίζει τη φύση της ψήφου τους. Οι πολιτικοί πρέπει να αποφασίσουν με τον ίδιο τρόπο που αποφασίζουν και οι δικαστές. Με τον ίδιο τρόπο που ψηφίζουν οι ένορκοι στις συνήθεις δίκες.
Το ερώτημα δεν είναι αν μας αρέσει ο ένας ή ο άλλος πολιτικός αρχηγός. Αν μας αρέσει ο Βενιζέλος ή ο Λουκάς Παπαδήμος. Το ερώτημα πρέπει να έχει την ακόλουθη μορφή. Θέλουμε να ξεκινήσει η διαδικασία έρευνας κατά του ενός ή του άλλου συγκεκριμένου πολιτικού με συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την ειδική υπόσταση ενός εγκλήματος; Δεν αρκεί να ισχυριστούμε ότι ο ένας ή ο άλλος πολιτικός διέπραξε παράβαση καθήκοντος. Πρέπει συγκεκριμένα να περιγράψουμε τα περιστατικά τα οποία αποδίδουμε στον ένα ή στον άλλο πολιτικό. Και μετά να ζητήσουμε από τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να τοποθετηθούν σε συγκεκριμένες κατηγορίες.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
