Στοίχημα άχαστο βάνει η Παρασκιώ πως, ετσά που λαλιούμαστε, προσεχώς τα γεραθειά θα ’ναι εκ των πραγμάτων απλά ένας αριθμός και μάλλον άγνωστος Χ. Τρέχουν με ταχύτητα φωτός οι παντός είδους παρεμβάσεις - θεραπείες αντιγήρανσης και ανανέωσης προσώπου και σώματος και απίθανο δε θα της φανεί σε κάποια χρόνια, γρες και γερόντοι να εξαφανιστούν από προσώπου γης.
Σημεία των καιρών ή σημεία και τέρατα; Άγνωστη η απάντηση προς το παρόν και με χρόνια και καιρούς θα φανεί πού τελικώς θα “κάτσει η μπίλια” αν δεν επικρατήσει το μέτρο και η σύνεση. Κακό δεν είναι να θες να κρατήσεις μια φρεσκάδα κι ένα σφρίγος πατόκορφα... Ποια είναι αυτή που θα το κρίνει, άλλωστε; Κακό είναι να μη βάνεις κάπου χαλινάρι...
Το πολύ το κύριε ελέησον κι ο παπάς το βαριέται και το πολύ κάμε-κάμε της μεταμορφώσεως φλερτάρει με την παραμόρφωση.
Δεν είναι μόνο οι επώνυμες που λες κι είναι μπλιο όλες πρωτοξαδέρφες απ’ το μοιασίδι, καθότι το κοινό το DNA ωχριά μπροστά στο κοινό πλαστικό, δερματολόγο και πάει λέγοντας... Στου υαλουρονικού οξέος τα δίχτυα και όχι μόνο πέφτουν καθ’ υπερβολή όλο και περισσότεροι “κοινοί θνητοί” κυνηγώντας την απαράμιλλη ομορφιά και την αιώνια νιότη. Κούτελα ατσαλάκωτα, χειλάκια πετροκέρασο, μαλλιά δέκα πατωσές και οδοντοστοιχίες αλφάδι, άσπρες σαν τον ασβέστη. Του βάλε-βγάλε και σάξε-χάλασε ο κακός χαμός γενικώς και αορίστως δηλαδή και με δήθεν αψεγάδιαστα παρουσιαστικά copy και paste, μια κοπανιά, πέρα και πόδε.
Δώσε και σε μένα μπάρμπα
Ήχασε πάλι το μέτρημα τήνε τη βδομάδα με τις απάτες σε ηλικιωμένους η Παρασκιώ. Λες και τα βάζουνε στον διαλεγώνα τα θύματά τους οι επιτήδειοι και γατένε εκ των προτέρων ποιος έχει τον τρόπο του οικονομικά και ποιος είναι διακονιάρης, και τσιμπήσει-δεν τσιμπήσει δε θα ξεματώσει κιόλας, μαγάρι να δώσουνε ρεσιτάλ ερμηνείας. “Μαϊμούδες” παντός είδους τσοι παίζουνε σαν τα μαϊμούνια από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη κι απής κάθε τρεις και λίγο συλλαμβάνεται κιανείς εισπράκτορας, αλλά ο εγκέφαλος ποθές...
Σηκώνουν το ακουστικό του τηλεφώνου, παριστάνουν τους λογιστές, τους τεχνικούς, τους επενδυτές, τους γιατρούς, τους αστυνομικούς και πάει λέγοντας, και δεν αφήνουνε στα θύματά τους δεκάρα τσακιστή. Μαζί με την κλήση σαν να τους δίνει ο Θεός μωράγρα κι ενώ όλοι τους οι εξαπατημένοι λίγο-πολύ υποψιασμένοι και ενήμεροι είναι, το τρώνε αμάσητο το παραμύθι και μένουνε ταπί. Τον 76χρονο από το Ηράκλειο που κλαίει τα 3,5 χιλιάρικα τον επόνεσε με την ψυχή της. Γιατί τον καψερό τον είχανε και δυο μέρες στο πήγαινε-έλα να πουσουνίζει τσοι προπληρωμένες κάρτες, σε βαθμό που ίσαμε κι ο περιπτεράς τού το χτύπησε το “καμπανάκι”, αλλά αυτός πράμα... Ακάθεκτος συνέχισε τα σούρτα- φερτά - δώσε κωδικούς για ένομή ντος.
Κυνηγημένοι αρρωστάρηδες
Να κάμω τον σταυρό μου... Αφήκανε, λέει, οι ιδιωτικοί ντεντέκτιβ στη Γαλλία ερωτοδουλειές και εξωσυζυγικές απιστίες και πέσανε μούρη-γόνατα στην εξιχνίαση ύποπτων αναρρωτικών αδειών μακράς διάρκειας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Και τσοι πιάνουνε σου λέει τους γιαλαντζί αρρώστους - les malades γαλλιστί - να καφεδοπίνουνε, να κάνουν μεροκάματα στη “μαύρη” εργασία ακόμη και επ’ αυτοφώρω στο αεροδρόμιο με τα μπαγκάζια ανά χείρας, έτοιμοι για διακοπές.
Πανούργο τουλάχιστον και μέγας ο πανεθνικός ξεσηκωμός για να παταχθεί το φαινόμενο, που επιβαρύνει τα δημοσιονομικά της χώρας στο μη περαιτέρω... Οθέ μπαέ αχρείαστο το ευφάνταστο μέτρο πάταξης. Γιατί εκεί αφενός ο δημόσιος φορέας κοινωνικής ασφάλισης πλερώνει αδρά, δε δίνει χαρτζιλικάκι σαν και το δικό μας σάικα και αφετέρου περισσεύγει, σου λέει, το σέβας στο δημόσιο το χρήμα.
