Τα πάντα έκανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για να κατακτήσει το Νόμπελ Ειρήνης, δυστυχώς όμως η Νορβηγική Ακαδημία στάθηκε σκληρή απέναντί του, προσφέροντάς το τελικά στην ηγέτιδα της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, Μαρία Κορίνα Ματσάδο.
Ο άνθρωπος κυριολεκτικά “ίδρωσε τη φανέλα”, κάνοντας αυτό που μέχρι πρότινος φαινόταν εντελώς ακατόρθωτο. Δηλαδή, μεσολάβησε ώστε να κάτσουν σε ένα διαπραγματευτικό τραπέζι η κυβέρνηση του Ισραήλ από τη μία πλευρά, με πρωτεργάτη τον μέχρι και πριν λίγες μέρες αδιάλλακτο πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και η Χαμάς από την άλλη, αποφασίζοντας επιτέλους κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, δίνοντας έτσι μία λύση στο παλαιστινιακό ζήτημα μετά από την αιματοχυσία που προηγήθηκε.
Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο πρόεδρος Τραμπ ήταν ιδιαίτερα βιαστικός να επέλθει η συμφωνία ειρήνης πριν η νορβηγική επιτροπή πάρει την τελική της απόφαση, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να προλάβει τις εξελίξεις. Κάτι τέτοιο δε συνέβη και το τι ακολούθησε βέβαια μετά δεν περιγράφεται... Ο πρόεδρος των ΗΠΑ εμφανίστηκε πολύ πικραμένος, γιατί αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων δήλωσε ότι η επιτροπή που αποφασίζει για τα Νόμπελ «βάζει την πολιτική πιο πάνω από την ειρήνη», υπονοώντας ότι η αιτία που έχασε το Νόμπελ ήταν η εμπάθεια εκείνων που πήραν τις σχετικές αποφάσεις προς το πρόσωπό του.
Ίσως να σκέφτεται σωστά ο πρόεδρος των ΗΠΑ σε ό,τι τον αφορά, άρα απόλυτα δικαιολογημένα κατά την άποψή μου αισθάνεται αδικημένος. Μέχρι εδώ λοιπόν όλα καλά... Ωστόσο, ένα πράγμα που δεν μπορεί να σκεφτεί ο ηγέτης μιας από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του πλανήτη, η οποία διαθέτει την πιο εξελιγμένη πολεμική βιομηχανία παγκοσμίως, είναι ότι η ειρήνη δε “χτίζεται” με σόου, ούτε βεβαίως είναι αποτέλεσμα προσωπικών φιλοδοξιών. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη Νορβηγική Επιτροπή, η οποία όλοι γνωρίζουμε τι είδους συμφέροντα εξυπηρετεί και ποιες προσωπικότητες θέλει να αναδείξει, προβάλλοντας μονοδιάστατα κυρίαρχες ιδεολογίες.
Ποιος μπορεί να μιλήσει για ειρήνη στον πολύπαθο παλαιστινιακό λαό, που μετράει χιλιάδες νεκρούς από τον Οκτώβριο του 2023, όταν ξεκίνησαν οι πολεμικές επιχειρήσεις από τον ισραηλινό στρατό; Ποιος μπορεί να μιλήσει για ειρήνη όταν η ανθρώπινη διαστροφή “θριάμβευσε” για ακόμα μία φορά πάνω στον άμαχο πληθυσμό, με τα μεγαλύτερα θύματα να είναι παιδιά που, αν δεν έβρισκαν τραγικό θάνατο από κάποια σφαίρα, ήταν με βεβαιότητα καταδικασμένα σε αργό και βασανιστικό πόλεμο από την πείνα;
Η ειρήνη είναι κάτι πιο σπουδαίο από αυτό που μπορεί να αντιληφθεί ο Αμερικανός πρόεδρος και η επιτροπή που μοιράζει επιλεκτικά Νόμπελ. Η ειρήνη “χτίζεται” από τους λαούς που θυσιάζουν τα πάντα για τη διαφύλαξή της, ώστε να συνεχίσουν οι επόμενες γενιές να ζουν ελεύθερες, χωρίς δεσμεύσεις και κατακτητές, απολαμβάνοντας το δώρο της ζωής μέχρι τέλους.
Και για να λέμε αλήθειες, η κατάπαυση του πυρός στη Γάζα προήλθε ως αποτέλεσμα της διεθνούς κατακραυγής εξαιτίας των φρικαλέων εγκλημάτων πολέμου που έλαβαν χώρα στην περιοχή, υπενθυμίζοντας στην ανθρωπότητα πως η φύση μας έχει και μία σκοτεινή όψη, η οποία είναι υπεύθυνη για τα ίδια εγκληματικά λάθη που παρατηρούνται διαδοχικά σε διαφορετικές ιστορικές φάσεις. Μπορεί ο Χίτλερ και η απάνθρωπη πολιτική να ηττήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως ποιος μας εγγυάται ότι δε θα υπάρξουν και άλλοι που θα θελήσουν να συνεχίσουν το καταστροφικό του έργου;
Γι’ αυτό λοιπόν δεν πρέπει ποτέ να εφησυχάζουμε, πρέπει πάντοτε να παραμένουμε “άγρυπνα” και ανήσυχα πνεύματα, δίνοντας την προσωπική μας μάχη καθημερινά για την εξασφάλιση της ειρήνης που δεν είναι δεδομένη. Όσο για τους δήθεν ειρηνοποιούς που εμφανίζονται κατά καιρούς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων που έχουν πράγματι αγαθές προθέσεις, μην τους πιστεύετε. Όλοι εμείς, και όταν λέω εμείς εννοώ όλη η παγκόσμια κοινότητα, ενωμένοι και όχι περιχαρακωμένοι ο καθένας στον δικό του μικρόκοσμο, θα κάνουμε πράξη το μεγάλο όραμα της συναδέλφωσης και της συμφιλίωσης.
