Στην Κρήτη του 2025, μια κοινωνία βαθιά δεμένη με τις παραδόσεις της, το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας και της ταυτότητας φύλου εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις συχνά αμήχανες και άλλοτε έντονα φορτισμένες. Κι όμως, δεν πρόκειται για κάτι “ξένο” ή για ένα “σύγχρονο φαινόμενο”, όπως πολλοί πιστεύουν.
Οι άνθρωποι που έλκονται από άτομα του ίδιου φύλου ή αισθάνονται πως το φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννηση δεν ανταποκρίνεται στην ψυχοσύνθεσή τους υπήρχαν πάντοτε. Το ζήτημα είναι αν εμείς, ως κοινωνία, είμαστε έτοιμοι να τους δούμε με κατανόηση και σεβασμό. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι “μόδα”, ούτε επιλογή που γίνεται για εντυπωσιασμό. Είναι μία φυσική έκφραση της ανθρώπινης επιθυμίας. Το ίδιο ισχύει και για την ανάγκη ενός ανθρώπου να ευθυγραμμίσει το φύλο με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται, με το σώμα του. Δε ζητούν τίποτα παραπάνω απ’ ό,τι εμείς οι... ετεροφυλόφιλοι. Σεβασμό, ισότητα, και την ελευθερία να ζουν τη ζωή τους όπως την αισθάνονται, χωρίς φόβο ή απόρριψη. Γιατί πάνω απ' όλα είμαστε όλοι ίσοι. Όλοι άνθρωποι.
Πολλοί ίσως δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι η σεξουαλική προτίμηση ή η ταυτότητα φύλου κάποιου δεν αφορά κανέναν άλλον πέρα από τον ίδιο. Είναι φυσικό να μας προβληματίζει το διαφορετικό, ειδικά όταν δεν το έχουμε γνωρίσει. Όμως, το να μη γνωρίζουμε κάτι δεν το καθιστά ούτε επικίνδυνο, ούτε ανήθικο. Δεν κρίνεται κανείς από το ποιον αγαπά ή ποιο φύλο νιώθει ότι είναι. Κρίνεται από το πώς φέρεται στους άλλους, από την καλοσύνη του, τη συνέπειά του, την αλήθεια του. Το να είσαι ο εαυτός σου, να ζεις με αυθεντικότητα και σε αρμονία με το μέσα σου, είναι μια γενναία πράξη. Ήδη κάτι αλλάζει. Η νέα γενιά είναι πιο ανοιχτή, πιο πρόθυμη να ακούσει. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να μιλούν με ειλικρίνεια, χωρίς φανατισμό, αλλά με σεβασμό και αγάπη, τόσο περισσότερο “χτίζεται” ένα μέλλον όπου ο καθένας θα μπορεί να είναι ο εαυτός του, χωρίς ντροπή.
