Να ξεκινήσουμε με μία παραδοχή. Όλο και περισσότερες γυναίκες φτάνουν σε θέσεις ευθύνης. Αυτό είναι θετικό πράγματι. Αλλά για πόσες γυναίκες-ηγέτιδες μιλάμε σήμερα; Γυναίκες που επηρεάζουν ουσιαστικά τις εξελίξεις από μέσα, εκεί που γίνεται η λήψη των αποφάσεων. Συνδιαμορφώνουν τις εξελίξεις. Και το κάνουν χωρίς απαράδεκτα στερεότυπα και χαρακτηρισμούς.
Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσες γυναίκες μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο είτε σε προσωπικό, χωρίς να χαρακτηριστούν (στην καλύτερη περίπτωση) ως “επιθετικές”, “υπερβολικές” ή “συναισθηματικές”; Την ίδια ώρα, πόσες φορές έχετε δει γυναίκες να καλούνται να παίξουν τον ρόλο της “θηλυκής πινελιάς” για να δείχνει πιο “σύγχρονο” και “προοδευτικό” το περιβάλλον; Για να φαίνονται όλα τέλεια.
Φυσικά και αυτονόητα την ίδια ώρα οφείλει να φαίνεται τέλεια και η γυναίκα. Είναι υποχρεωμένη να είναι τέλεια και να φαίνεται... cool παρά την εξοντωτική της καθημερινότητα. Γιατί αλλιώς δεν κολλάει στην εικόνα της δήθεν ενδυνάμωσης. Η γυναίκα η δυναμική και η κυρίαρχη παρουσιάζεται ως παντοδύναμη, πολυάσχολη, πάντα περιποιημένη και φυσικά σπάνια... “ενοχλητική”.
Ο φεμινισμός λοιπόν έγινε “Outfit”. Έγινε ο φεμινισμός του Instagram, των προτύπων και των απανταχού δικαιωματιστών που έχασαν την ουσία. Ο φεμινισμός έγινε trend.
Εκεί έξω υπάρχουν γυναίκες που παλεύουν καθημερινά, χωρίς φώτα και hashtags. Γυναίκες που δεν “ταιριάζουν” στην αισθητική του Instagram, αλλά κρατάνε όρθια νοικοκυριά, δουλεύουν σε δύσκολες συνθήκες, μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους ή παλεύουν με τη βία και την αδικία.
Αν ο φεμινισμός δεν τις συμπεριλαμβάνει, τότε δεν είναι φεμινισμός. Όταν η ενδυνάμωση περιορίζεται σε εικόνα, τότε είναι κενό γράμμα.
Μιλήστε ανοικτά για την ευαλωτότητα των γυναικών, τα απλά καθημερινά προβλήματα, που τις περιορίζουν από το να εξελιχθούν και να δημιουργήσουν. Αυτά θα αλλάξουν τον κόσμο μας. Μιλήστε για δομές με ουσιαστική στήριξη, εκπροσωπήσεις χωρίς τα στερεότυπα “της όμορφης και έξυπνης”, για ίσες αμοιβές στην εργασία, για πρόσβαση στους παιδικούς σταθμούς απ’ όλες τις μαμάδες που θέλουν να εργαστούν, για κοινωνίες που δεν κρίνουν πόσο “αρκετές” είναι οι γυναίκες.
