Achtung, Achtung bitte. Κυβερνητικό gaslighting σε εξέλιξη με επίκεντρο τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Μπερδευτήκατε, κουραστήκατε ή αντέχετε ακόμη; Κουρελού το “ευαγγέλιο” της εθνικής μας αυτογνωσίας, ο «αρωγός της αποκάλυψης» κατά τα λόγια του Σκέρτσου και όχι κάποιου τυχάρπαστου. Εμείς ως απλοί παρατηρητές κοντεύουμε να... χάσουμε την μπάλα. Τι σταυρό σηκώνουν οι συγγενείς των θυμάτων...
Πολύς λόγος λοιπόν για το πόρισμα. “Ήξεις αφήξεις”, τούμπες, κωλοτούμπες, η Γάνδη και η Πίζα, το “είπα-ξείπα” έγινε “επιστήμη”, μια παραίτηση κι όποιος κατάλαβε ας σηκώσει το χέρι του.
Περισσότερο από δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, αναπάντητο παραμένει το ερώτημα: Πώς δημιουργήθηκε η πυρόσφαιρα, ποια ουσία προκάλεσε την έκρηξη;
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ανέφερε πως την ημέρα του δυστυχήματος η πυρόσφαιρα δημιουργήθηκε πολύ πιθανό από άγνωστο καύσιμο, για το οποίο, όπως είχε τονίσει η Επιτροπή (όπως και ο κ. Χρήστος Παπαδημητρίου), δεν μπορούσε να έχει πολλά στοιχεία λόγω του μπαζώματος.
Το σενάριο περί ελαίων σιλικόνης απορρίφθηκε, ενώ παράλληλα, μεταξύ άλλων, έγινε αναφορά σε ανθρώπινα λάθη.
Το παράρτημα το οποίο αναφέρεται στην πυρόσφαιρα αφαιρέθηκε το απόγευμα της Δευτέρας (07/04), με τον διορισμένο από την κυβέρνηση Χρήστο Παπαδημητρίου να αναιρεί το πόρισμα που είχε δοθεί στη δημοσιότητα τον περασμένο Φεβρουάριο, και το οποίο μιλούσε για ύπαρξη εύφλεκτου υλικού στο τρένο.
Εντέλει, με το νέο πρακτικό από τη συνεδρίαση (08/04) του Δ.Σ. του Οργανισμού, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ επανήλθε στην αρχική του θέση, την οποία ο παραιτηθείς (σήμερα) αναπληρωτής πρόεδρός του είχε αμφισβητήσει λίγες ώρες πριν. Αν δεν είναι αυτό ο ορισμός της φαιδρότητας, τότε τι;
Εντωμεταξύ, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το πόρισμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του καθηγητή της Σχολής Χημικών Μηχανικών Δημήτρη Καρώνη.
Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν είναι ανεξάρτητη Αρχή, είναι εποπτευόμενος οργανισμός το υπουργείο Μεταφορών και, ως γνωστόν, στελεχώθηκε μετά την τραγωδία των Τεμπών. Μια φορά κι έναν καιρό η κυβέρνηση κόμπαζε για το “δημιούργημά” της. Έπειτα “άδειασε” τους δικούς της.
Δυστυχώς, το κράτος από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να διαχειρίζεται την υπόθεση με τέτοιο τρόπο, “ταΐζοντας” την κοινωνία διαρκώς με καχυποψία μεγατόνων. Αισθάνεσαι σε μόνιμη βάση ως πολίτης ότι η εικόνα δεν είναι διαυγής. Οι δυσώδεις συνιστώσες πολλές, η ιστορία πολυπλόκαμη.
