Δυο και τρεις φορές εξάνοιξε από το παραθύρι αν είναι ο δρόμος αδειανός. Κι αφού επιβεβαίωσε πως παραμένει αυτή κι αμοναχή τζη, μετά φόβου ήπιασε να στέσει τσικάλι με χοχλιούς, χλωροκούκια και ένα ψιχάλι μάραθο ίσα για τη μυρουδιά.
Δυο και τρεις φορές επίσης διάβασε η Παρασκιώ την είδηση για την καταδρομική εισβολή ακτιβιστών- οικολόγων- ζωόφιλων σε σούπερ-μάρκετ στα Χανιά για να σώσουν από βασανιστικό θάνατο ένα προς ένα 1.158 χοχλιούς.
Εψάχτηκε εκτενώς να διασταυρώσει αν ήτο απομεινάρι της Πρωταπριλιάς, που ένεκα πρωτοτυπίας περιεχομένου αναπαράχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς και μεταγενέστερα, μα δεν τα κατάφερε. Λέξη-λέξη διάβασε τις συνολικά 583 λέξεις- “λεπίδες” της “προκήρυξης”, όπου η αυτοαποκαλούμενη “σπείρα σαλιγκαριών” ανέλαβε την ευθύνη σε αντιεξουσιαστική σελίδα και επέσανε τα μούτρα τζη από το κατά ριπάς πλούμισμα για το κατά συρροή γαστρονομικό “έγκλημα”.
Ε, όχι! Δε θα επέτρεπε να βυθιστεί άλλο στον ωκεανό τέθοιων τύψεων. Άνοιξε την τηλεόραση να ξεχαστεί κι ήπεσε πάνω σε βίντεο αλάκερο, στο μεγάλο κανάλι παρακαλώ πολύ, και με κτηνίατρο να αναλύει τις προεκτάσεις...
Και περιέγραφε ο αδικοθάνατος ως τόσονα γλαφυρά το πώς οι χοχλιοί με το νευρικό τους σύστημα αντιλαμβάνονται τον πόνο, που παίξανε τα δικά τζη νευρικά συστήματα κι ήψησε εντέλει τα χλωροκούκια πεντάρφανα από τη σαστιμάρα...
Όρκο ήδωκε να μην ξαναενημερωθεί ετσά λογιώ ίσαμε τη Λαμπρή. Γιατί όλα κι όλα... αρνί θα φάει μαγάρι να μπουκάρουνε οι υπερασπιστές του οβελία στο χασαπιό στην πλατεία απού ’ναι και μια πατουχιά από το κατώφλι τζη.
It is kokoretsi, idiot
Γιάε τον σάντολο τον Χαραλάμπη! Καρτούν στο πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα και εφτάιδιος ο παππούς τση Χάιντι!
Εντυπωσιάστηκε αρχικά με το εγχείρημα, μα απόκιας εκατάλαβε πως δεν επρωτοτύπησε κατά μονάς, καθότι άθρωπος γεννημένος δεν επόμεινε που να μην κάμει τη φάτσα του κινούμενο σχέδιο και να την ανεβάσει στο φέισμπουκ. Γιατί είναι, λέει, παγκόσμιο τρεντ, κάνει θραύση στα σόσιαλ και σάχνεται στο πιτς φιτίλι από το παντοδύναμο ChatGPT. Εκόζαρε η Παρασκιώ τη θαυματουργή εφαρμογή κι απής το ’βαλε αμέτι μουχαμέτι να τη πιάσει λάθος καθότι τους πολύξευρους, από γεννησιμιού τζη... ούτε να τους θωρεί ζωγραφιστούς! «Τι είναι η μενούζα;», ρώτηξε αποφασιστικά, ξερά και νέτα η Παρασκιώ.
«Μάλλον εννοείς τη Μέδουσα», τση ’πε αυτό ζητώντας διευκρινίσεις. «Την τρώνε στην Κρήτη», συμπλήρωσε βοηθητικά, για να λάβει δεύτερη - εκτός θέματος - απάντηση πως πρόκειται για χόρτα βραστά που καταναλώνονται με λάδι και λεμόνι.
Τρίτη και ύστατη ευκαιρία τού ’δωκε με λέξη- “κλειδί” το Πάσχα και κάπως επλησίασε, απαντώντας πως μοιάζει, λέει, με μαγειρίτσα. Κιαμέ πετυχεσά! Να ’θελε να το ξεγιβεντίσει κι άλλο, ’θελα να ρωτήξει και για το κνισάρι, μα ο στόχος επετεύχθη και τον χρόνο της δε θα τον σπαταλήσει άλλο με τα μηχανάκια. Νισάφι δα μπλιο με την τεχνολογία και το ίντερνετ.
Μεγάλη Δευτέρα σήμερο και οι δουλειές που δε σηκώνουν αναβολή είναι πολλές. Πρέπει να ασβεστώσει, να διαρμιστεί, να ζυμώσει, να κατεβεί στη χώρα να πουσουνίσει τα δέοντα και πάνω απ’ όλα να ανεμαζώξει το μυαλό και να μαλακώσει την ψυχή της, για να ζήσει ως πρέπει τη Μεγάλη Εβδομάδα και ως πρέπει να πορευτεί προς την Ανάσταση.
Για να μπορέσει να δεχτεί την ουσία της, που είναι η ελπίδα και το φως για όποιον θέλει και μπορεί να παλέψει με τα δικά του σκοτάδια.
