Η αγορά εργασίας είναι σκληρή και δύσκολη. Οι σωστοί επαγγελματίες, οι οποίοι γνωρίζουν το αντικείμενό τους, είναι σημείο “διαμάχης” ανάμεσα στους εργοδότες που ψάχνουν απελπισμένα προσωπικό, ειδικά στη βαριά βιομηχανία της χώρας, που είναι ο τουρισμός.
Μέσα σε αυτό έρχονται οι σερβιτόροι και οι σερβιτόρες, που αποτελούν ένα κομμάτι βασανισμένο απ’ όλες τις απόψεις. Όλοι τους ζητάνε, αλλά δεν τους εκτιμούν. Θέλουν σερβιτόρους που θα δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς ένσημα, με 30 ευρώ μεροκάματο και χωρίς καμία εξασφάλιση. Αρκεί να βγαίνει η δουλειά τους και το πώς θα ανταπεξέλθουν οι ίδιοι στις υποχρεώσεις τους τούς είναι αδιάφορο.
Ευτυχώς αυτό δεν αφορά όλους τους εργοδότες, αλλά δυστυχώς απευθύνεται σε ένα μερίδιο μεγαλύτερο απ’ όσο θα θέλαμε και θα έπρεπε.
Δούλεψα κι εγώ προσωπικά ως σερβιτόρα πολλά χρόνια, και στη φοιτητική μου ζωή αλλά και αργότερα, για να βγάζω ένα έξτρα εισόδημα. Κι από τότε, 15 χρόνια περίπου πριν, η αυθαιρεσία και η εκμετάλλευση ήταν κανόνας. Ζητούν ωράρια ακατόρθωτα, με χαμόγελο και “μαύρα” χρήματα.
«Θα σε ασφαλίσω ως part time και τα υπόλοιπα θα στα δίνω στο χέρι. Θα σου κολλάω ένα ένσημο. Θα αποστηθίσεις τα στοιχεία έτερης σερβιτόρας κι αν έρθει έλεγχος, θα πεις πως είσαι εσύ, διότι δε σε ασφαλίζω. Θα σου κρατήσω ποσοστό από τα φιλοδωρήματα επειδή μπορώ». Αυτά είναι ελάχιστα απ’ όσα αναγκάζονται να υπομείνουν οι εργαζόμενοι στα καταστήματα εστίασης και που διόλου περήφανους δε μας κάνουν να νιώθουμε.
Αλίμονό σας αν σας φύγουν οι σερβιτόροι. Ξεκινήστε να τους αμείβετε με αξιοπρεπή μεροκάματα, να δίνετε μισθούς που μπορούν να πληρώσουν τα έξοδα, να καταβάλλετε ΟΛΑ τα ένσημα, όπως οφείλετε. Δυστυχώς, έχουμε ακόμα και δίπλα μας παραδείγματα επιχειρηματιών που προτιμούν να ρισκάρουν και να πληρώσουν ένα πρόστιμο στον εκάστοτε έλεγχο, παρά να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους όπως ορίζει ο νόμος.
Και ξέρετε, κύριοι σπουδαίοι επιχειρηματίες, εσείς σκέφτεστε την τσέπη σας, όμως πίσω από τη νοοτροπία σας βρίσκονται άνθρωποι. Άνθρωποι μεροκαματιάρηδες, φοιτητές, οικογενειάρχες, ζωντανά πλάσματα, που είναι ενεργοί πολίτες στην κοινωνία κι εσείς παρασιτείτε πάνω στην ανάγκη τους.
Κάτι ακόμα, προς τους πελάτες. Οι σερβιτόροι και σερβιτόρες που βλέπετε την ώρα που εσείς απολαμβάνετε το καφεδάκι σας δεν είναι δούλοι σας. Δεν έχουν καμία υποχρέωση να ανεχτούν τα νεύρα σας και την αποτυχημένη ανατροφή σας. Είναι άνθρωποι εν ώρα εργασίας κι ΕΣΕΙΣ είστε υποχρεωμένοι να τους αντιμετωπίζετε με σεβασμό και χαμόγελο. Διότι, όταν εσείς θα φύγετε από το μαγαζί για να συνεχίσετε τη διασκέδασή σας, εκείνοι θα μείνουν για αμέτρητες ακόμα ώρες, σερβίροντας αμέτρητους καφέδες, όπως ο δικός σας, και θα ανυπομονούν να πάνε στις οικογένειες και τους δικούς τους ανθρώπους κουρασμένοι, αλλά με αξιοπρέπεια. Και κανείς σας δεν έχει δικαίωμα να τους το στερήσει αυτό.
Επίσης, απλά να σας θυμίσω ότι εδώ στην... μπανανία που ζούμε, τα φιλοδωρήματα δε συμπεριλαμβάνονται στην απόδειξη, οπότε αν σας περισσεύουν ώστε να πιείτε τρία ποτά, πιθανότατα σας περισσεύει ένα αξιοπρεπές φιλοδώρημα.
