Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο κυκλοφοριακό της πόλης του Ηρακλείου και σε αρκετές περιπτώσεις κι εμείς οι δημοσιογράφοι τα ρίχνουμε σε φορείς, χωρίς να υπογραμμίζουμε όσο πρέπει την ατομική ευθύνη. Βεβαίως και υποχρέωση της Πολιτείας, της Αυτοδιοίκησης άλλα και όλων των εμπλεκομένων είναι η επίλυση του προβλήματος με κυκλοφοριακές μελέτες που αποτυπώνουν τη σημερινή δυναμική κάθε πόλης.
Αλήθεια, θα ήθελα πολύ να μάθω: Πόσα είναι περίπου τα οχήματα αλλά και τα δίκυκλα που κινούνται καθημερινά στους δρόμους του Ηρακλείου;
Ποιες είναι οι περιοχές με στοιχεία που χαρακτηρίζονται προβληματικές και τι πραγματικά πρέπει να γίνει;
Άραγε από εκείνη την περιβόητη κυκλοφοριακή μελέτη Ρέντζου έχουν υπάρξει νεότερα δεδομένα σε μια πόλη που έχει γιγαντωθεί και έχει γεμίσει με κολονάκια παντού, ως παρέμβαση ουσίας για την επίλυση του κυκλοφοριακού;
Νομίζω βολεύει διαχρονικά η άποψη πως το Ηράκλειο είναι μια πόλη που γιγαντώνεται διαρκώς και πως, σε συνδυασμό με την άναρχη δόμηση, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις.
Λεωφόρος 62 Μαρτύρων, Αϊ Γιάννης Χωστός, Κνωσού, παραλιακή, ιστορικό κέντρο, αλλά και οδοί όπως η Μάχης Κρήτης συνθέτουν ένα “παζλ” μιας πόλης που βουλιάζει στο “κακό” κυκλοφοριακό, μιας και στο Ηράκλειο απουσιάζει ο σεβασμός των οδηγών μπροστά στο τιμόνι.
Να υποθέσω έχετε ακούσει το “μπινελίκι” που πέφτει στον δρόμο ή το έχετε κάνει κι εσείς. Θα έχετε ακούσει αυτή τη φτηνή δικαιολογία «πώς κάνεις έτσι; Σταμάτησα για δύο λεπτά». Μα, δύο λεπτά εδώ, δύο λεπτά εκεί, δύο λεπτά παρακάτω, η πόλη γίνεται ο... “Γολγοθάς” των οδηγών, που για ελάχιστα λεπτά “βουλιάζουν” το Ηράκλειο μέσα στους δρόμους του.
Μήπως ήρθε η ώρα για γενναίες αποφάσεις, μιας και, όπως λέει ο λαός, “για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αβγά”;
Αλήθεια, τι θα γίνει με την απαγόρευση στάθμευσης στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων στο ένα ρεύμα;
Τι θα γίνει με τον προβληματικό κόμβο στην ίδια λεωφόρο, που μας τον “φύτεψαν” οι προηγούμενοι και εν συνεχεία μας είπαν και... «συγνώμη, λάθος»;
Αυτή είναι η καθημερινότητα των πολιτών. Δηλαδή με απλά λόγια, τι ζητούν; Μα, την καλύτερη εξυπηρέτησή τους όταν κινούνται στους δρόμους της πόλης. Βεβαίως και δεν μπορούν να γίνουν θαύματα, μιας και το Ηράκλειο μεγαλώνει διαρκώς. Όμως μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις βασισμένες σε κυκλοφοριακές μελέτες που θα μπορούσαν να κάνουν το Ηράκλειο μια πιο φιλική πόλη. Όλα αυτά τα χρόνια βιώνουμε την ίδια κατάσταση να εγκλωβιζόμαστε για μισάωρα σε λίγα μέτρα δρόμου. Σε ώρες αιχμής μπορεί να περιμένεις στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων πάνω από 30 λεπτά. Μπορεί να παρακολουθείς ένα αστικό ή ένα απορριμματοφόρο να διασχίσει τον δρόμο με ένα δίκυκλο ή ένα αυτοκίνητο να είναι σταματημένο με αναμμένα αλάρμ, έχοντας μπλοκάρει τα πάντα. Αυτό είναι το Ηράκλειο του 2025 και το χειρότερο δε λαμβάνονται ριζικές αποφάσεις, που μπορεί να προκαλέσουν μερίδα αντιδράσεων, όμως το κοινωνικό σύνολο θα είναι υπέρ αυτών.
Γνωρίζουμε πως υπάρχει η διάθεση, όμως οι πράξεις μέχρι στιγμής μάς κάνουν να πιστέψουμε πως μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτα. Κάτι μου λέει πως η παγιωμένη κατάσταση στο Μεγάλο Κάστρο είναι κάτι σαν τον παγιωμένο κακό εαυτό ορισμένων ανθρώπων. Επαναλαμβάνω, “για να κάνεις ομελέτα, πρέπει να σπάσεις αβγά”. Μήπως ήρθε η ώρα λοιπόν για “ομελέτα”;
