Αντί να ευχαριστείτε για τα υπερ-λουξ κοντέινερ μέσα στα οποία διαβιείτε ως άλλοι βασιλιάδες, έχετε το θράσος να εγκαλείτε κάθε τρεις και λίγο υπουργούς, υφυπουργούς και λοιπούς παρατρεχάμενους για τις διαλυμένες σας ζωές.
Τόσες υποσχέσεις σας “ταΐσανε”, δε χορτάσατε; Στέλνετε και ξαναστέλνετε επιστολές. Γίνεστε ενοχλητικοί πια. Από Savoir vivre δε σκαμπάζετε; Τέσσερα χρόνια μετά, ακόμη να καταλάβετε ότι η Πολιτεία σάς έχει γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων της; Χάρη σας έκαναν που σας παραχώρησαν την πολυτέλεια της επιλογής να τους ψηφίσετε. Άλλωστε, είναι τίτλος τιμής να επιλέγεις το γαλάζιο στην κάλπη. Είναι το χρώμα της εμπιστοσύνης, της ειλικρίνειας και της αφοσίωσης.
Το ίδιο λογίζεται, βρε αστοιχείωτοι, το πεντάστερο που κρέμεται στο χείλος της Καλντέρας με το Airbnb στην κρητική ύπαιθρο;
Κυβερνήσεις για λίγους (πες μου κάτι που δεν ξέρω)
Οι κυβερνήσεις δεν είναι για όλους, πάρτε το χαμπάρι. Το Αρκαλοχώρι το ξέγραψαν από νωρίς.
Αντανακλαστικά εν υπνώσει προ φονικού σεισμού, ανεφάρμοστες διαβεβαιώσεις μετά σεισμόν.
Θυμίζω ότι η σεισμική δραστηριότητα ξεκίνησε τον Μάιο του 2021, κορυφώθηκε τον Ιούλιο, παρουσίασε κάμψη τον Αύγουστο, μέχρι που ήρθε ο Σεπτέμβριος και “χτύπησε” ο ισχυρός σεισμός.
Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του, χιλιάδες σπίτια έχουν χαρακτηριστεί από τότε ως μη κατοικήσιμα, σχολεία στεγάζονται σε κοντέινερ και χίλια δυο άλλα δεινά συμπληρώνουν το “κάδρο” της τελευταίας τετραετίας.
Παλεύουν οι άνθρωποι με τις δυσκολίες που τους “κλήρωσε” η ζωή. Δύσκολο να καταπίνεις τόσα χρόνια την οργή σου...
Αντί επιλόγου...
Το κείμενο σαφώς και είναι βουτηγμένο σε πρόδηλη ειρωνεία με αφορμή το γεγονός πως ένας τόπος απαξιώθηκε με τόση ελαφρότητα την ώρα του αέρα από μια κατά τ’ άλλα έμπειρη παρουσιάστρια ειδήσεων. Μπορεί την στιγμή που γραφόταν το κείμενο η πίεση να “χτύπησε” εικοσάρι, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως λάθη γίνονται, ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για να ανακαλέσει κανείς. Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να μπεις για λίγο στα παπούτσια του άλλου.
Ανθρωπιά λέγεται και δεν αμφιβάλλω ότι έχει. Άλλωστε, το πρόβλημα αν δει κανείς τη μεγάλη εικόνα δεν είναι η “Βίβιαν Δελαπόρτα* του ΣΚΑΪ”, αλλά ότι τα λόγια της όντως “έδειξαν” με άκομψο τρόπο, ακόμη και εκ παραδρομής, μια σκληρή πραγματικότητα. Ότι κανείς δε νοιάζεται.
Ορθώς κινητοποιούνται οι πάντες για τη Σαντορίνη. Έτσι οφείλει να γίνεται για κάθε γωνιά και για κάθε πολίτη αυτής της χώρας όταν συντρέχει ανάγκη, χωρίς διακρίσεις. Ξέρω, σε έναν ιδανικό κόσμο...
* Βίβιαν Δελαπόρτα: Φανταστικός χαρακτήρας από τη μαύρη κωμωδία “Κάτω Παρτάλι”. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.
