Lets do business, babe! Μια χούφτα άνθρωποι και συναρμόδιες υπηρεσίες, πατώντας σε νομότυπη βάση, η οποία φύεται σε διαχρονικές “παραφωνίες”, έριξαν μια μεγαλοπρεπή μούντζα στο φυσικό κάλλος, εκεί που το χέρι του δε πρέπει να βάζει ούτε ο Θεός.
Αυτό το πεντάστερο υπερπολυτελές “έκτρωμα” που επιχειρείται έχει λάβει όλες τις απαιτούμενες εγκρίσεις από σειρά φορέων, όπως είναι η Περιφερειακή Υπηρεσία Τουρισμού Νοτίου Αιγαίου, το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής της Π.Ε. Σύρου, η Διεύθυνση Δασών Κυκλάδων, η Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου κ.ά., σε μια διαδικασία που μετρά πολλά χρόνια! Παρεμπιπτόντως, δεν είναι η μοναδική περίπτωση.
Η χώρα, ως γνωστόν, δεν έχει πολεοδομικό σχεδιασμό, το Σαρακήνικο δεν είναι καν προστατευόμενη περιοχή, ως όφειλε να είναι, και κάπως έτσι δημιουργείται η βάση για το νομότυπο του τερατογενούς εγχειρήματος, αλλά και για το επικοινωνιακό πινγκ-πονγκ ευθυνών.
Α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ
Ο υπουργός Περιβάλλοντος, λοιπόν, τα ρίχνει στην τοπική εξουσία, η οποία, όπως λέει, έχει την ευθύνη και την αρμοδιότητα να παρακολουθεί τη δόμηση. Κοινώς τους είπε πως όσο τα μηχανήματα “ασελγούσαν” στο σπάνιο σημείο γεωλογικής ομορφιάς, το οποίο αποτελεί το έβδομο ομορφότερο του πλανήτη, ο Δήμος... πετούσε αετό. Ομοίως το υπουργείο Τουρισμού πετάει το “μπαλάκι” στην Πολεοδομία Μήλου, ενώ ο δήμαρχος από τη μεριά του προσπαθεί να διώξει από πάνω του το ανάθεμα.
Ωστόσο, μέχρι εμείς να ξεμπερδέψουμε τα... μπούτια μας, το επίμαχο θέμα φτάνει στην Ε.Ε. Πανευρωπαϊκών διαστάσεων θα είναι πάλι το ρεζίλι μας.
Το οξύμωρο εδώ είναι πως της υπόθεσης δε θα επιληφθούν στελέχη του υπουργείου Περιβάλλοντος ή του Εσωτερικών, στη διοικητική ευθύνη του οποίου ανήκουν οι Πολεοδομίες, αλλά η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, στην οποία έχει απευθυνθεί ο υπουργός Περιβάλλοντος.
Αθάνατο ελληνικό κράτος, συνώνυμο της προχειροδουλειάς που ταυτίζεται με κάθε πτυχή του, τρέχει πάντα εκ των υστέρων να “διορθώσει” (;) τις “παρανομίες” εντός ή εκτός εισαγωγικών, που το ίδιο έχει “γεννήσει” με νομότυπο περίβλημα.
Βέβαια, στην επίμαχη περίπτωση η πρώτη μεγάλη ζημιά στους κατάλευκους βράχους σουρεαλιστικής ομορφιάς έχει ήδη γίνει.