Μία σύγχυση την έπαθε η Παρασκιώ με τον γάμο της χρονιάς του Νικολάου Ντε Γκρες και της Χρυσής Βαρδινογιάννη. Ήκατσε να δει τον πρόγαμο δύο μέρες πριν κι αυτό ήτονε εντέλει μπρόβα. Εβρήκανε τις θέσεις, κλειδώσανε τις λεπτομέρειες και μπροβάρανε real time όλη την τελετή. Στο “πυρ το εξώτερο” επέψανε τις καρέκλες της εκκλησάς στην Πλάκα, που ήταν της πλάκας προφανώς για τέθοια περίσταση και κατά λοιπά όλα πήγαν κατ’ ευχήν.
Ετσά γίνονται οι σωστές δουλειές. Όχι σαν και τους δικούς μας τους γάμους, που σαν ξελείπει η ενσυναίσθηση κινδυνεύουν να μη βρουν γωνιά να σταθούν δίπλα στο ζευγάρι μήδε κι οι γονέοι τους από το στριμωξίδι. Μίνι διάρκειας, λέει, η τελετή για τα γαλαζοαίματα δεδομένα αποκάλυψε ο Ζαμπούνης, καθότι δεύτερο στεφάνι-κορώνα και για τους δύο. Ασυναγώνιστο και περιζήτητο αυτές τις μέρες το βασιλικό ρεπορτάζ του. Πρώτος αυτός αποκάλυψε πως ο πρώτος αξάδερφος του γαμπρού και βασιλιάς της Ισπανίας, Φελίπε, δεν ήρθε, λέει, στον γάμο καθότι ημέρα εργάσιμη και μάλλον δεν του δώκανε ρεπό.
Γεια σου παντέρμη Κρήτη
Σε μια αποθήκη στο λιμάνι του Πειραιά το τραπέζι, λιβανίζανε ολημερίς στα τηλεοπτικά παραθύρια οι πανελίστες, με τέτοια έμφαση στην ταπεινότητα του χώρου-έκπληξη που ’θελα να τσοι γροικά κιανείς, ’θελα να περιμένει ίσαμε και πικεριό... Σιγά μη στρώνανε και σε πολιτιστικό σύλλογο... Ως ήπρεπε και άρμοζε γινήκαν όλα και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, που λέει ο λόγος...
Λόγο εγκάρδιο, αγγλιστί έβγαλε ο “καπετάνιος”, πατέρας της νύφης, για να καταλαβαίνουν τα ιντερνάσιοναλ γαλαζοαίματα συμπεθεριά. Κι απόκιας εμπήκανε οι Κρητίκαροι και σείστηκε η αποθήκη από τον πεντοζάλη. Το “άρωμα” Κρήτης δεν περιορίστηκε μόνο εκεί. Στο μενού της γαμήλιας δεξίωσης πρώτο και καλύτερο ήταν το δικό μας το γαμοπίλαφο. Αλλά και μετά το μυστήριο, έξω από τον ναό, καλεσμένοι και νεόνυμφοι γεύτηκαν, λέει, ξηροτήγανα και τσικουδιές. Η πεθερά Άννα Μαρία δεν ήπιε σίγουρα ούτε για το καλό, γιατί η γλώσσα τζη περέμεινε δεμένη. Ωραιοτάτη, είπε ξερά για τη νύφη τζη όταν ρωτήθηκε από τις κάμερες. Άδικο σκιας για τη Χρυσή, που τα αγαπημένα λουλούδια της μητρός in Law έβαλε μέχρι και στη γαμήλια ανθοδέσμη. Άνθη μιγκέ, όπως λένε οι πλούσιοι ευγενείς το δικό μας “δάκρυ της Παναγίας”, και όλως τυχαίως το ’χει η Παρασκιώ στην αυλή τζη δίπλα με την “κακή την πεθερά”.
Voskotopia all over
Ώφου “λάσπη” και κακεντρέχεια από το ευρωπαϊκής εμβέλειας και εξαιρετικά έγκριτο, λέει, περιοδικό “Politico”. Μα, η Παρασκιώ στα περίπτερα δεν το δε ποτέ τζη.
Από γενεές 14 περνά τη χώρα για τις επιδοτήσεις και στον τοίχο στήνει την τιμημένη μεγαλόνησο. Γιατί, λέει, αγρότες εδικοί μας δηλώνουν γη από τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Πελοπόννησο και τα νησιά. Λες και δεν επιτρέπεται, δηλαδή, να τα έχουνε οι αθρώποι κληρονομιά από μπαρμπάδες που γινήκανε “φύλλο και φτερό” από τις τόσεσας βεντέτες και πιάσανε τη γης και τον κόσμο. Ενός η περίπτωση, που διεκδίκησε χωράφι στα Σκόπια, και 33 που εδηλώσανε βοσκοτόπια εκτός της χώρας μιαολιά την προβληματίσανε, μα θα ’χει σάικα κι αυτό την εξήγησή του.
