Η πρόσφατη υπόθεση κακοποίησης του τρίχρονου Άγγελου στο Ηράκλειο έχει προκαλέσει έντονη οργή και αγανάκτηση στην κοινωνία μας. Η εικόνα εξαγριωμένων πολιτών έξω από τα Δικαστήρια, με στόχο να επιτεθούν στους κατηγορουμένους πετώντας μπουκάλια, αβγά και όχι μόνο, είναι χαρακτηριστική της συλλογικής μας αντίδρασης.
Αυτές οι αντιδράσεις αναδεικνύουν βαθύτερα ζητήματα σχετικά με την κοινωνία μας. Η οργή για τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις είναι φυσιολογική και κατανοητή. Ωστόσο, όταν αυτή η οργή μετατρέπεται σε βίαιες ενέργειες, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο η κοινωνία μας εμπιστεύεται το δικαστικό σύστημα και τους θεσμούς της. Η τάση να παίρνουμε τον νόμο στα χέρια μας υποδηλώνει έλλειψη πίστης στην ικανότητα των θεσμών να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Η αυτοδικία, όσο κατανοητή κι αν είναι σε στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης, ενέχει σοβαρούς κινδύνους.
Πρώτον, υπονομεύει το κράτος δικαίου, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο βίας και αντεκδίκησης.
Δεύτερον, μπορεί να οδηγήσει στον τραυματισμό αθώων πολιτών.
Τέλος, ενισχύει μια κουλτούρα βίας, όπου η επίλυση διαφορών μέσω βίαιων μέσων γίνεται αποδεκτή.
Είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε την εμπιστοσύνη μας στους θεσμούς και να επιτρέψουμε στη Δικαιοσύνη να επιτελέσει το έργο της. Η έκφραση της οργής μας μπορεί να γίνει με ειρηνικές διαμαρτυρίες και ενεργή συμμετοχή στην κοινωνία των πολιτών, πιέζοντας για μεταρρυθμίσεις και βελτιώσεις όπου χρειάζεται. Η βία, όμως, δεν πρέπει να είναι η απάντησή μας, καθώς μόνο διαιωνίζει τα προβλήματα και δεν προσφέρει πραγματικές λύσεις.
Η υπόθεση του τρίχρονου Άγγελου είναι μια τραγική υπενθύμιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Αντί να ενδώσουμε στην οργή και τη βία, ας χρησιμοποιήσουμε αυτήν την ευκαιρία για να ενισχύσουμε τους θεσμούς μας, να προωθήσουμε την παιδεία και την ευαισθητοποίηση, και να διασφαλίσουμε ότι τέτοιες φρικαλεότητες δε θα επαναληφθούν.
Η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί μέσω των θεσμικών οδών και η κοινωνία μας οφείλει να στηρίξει αυτή τη διαδικασία, διατηρώντας την ψυχραιμία και την ανθρωπιά της, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.