Είναι το επικοινωνιακό “ξήλωμα” της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων η απόφαση που θα μας λυτρώσει από τη διαρκή ροή αίματος στους δρόμους; Το είπε ο χαροκαμένος πατέρας: «Δε θα είναι το τελευταίο θύμα ο Παναγιώτης».
Γιατί; Και σε αυτό είχε απάντηση ο άνθρωπος του οποίου το σπίτι βούλιαξε στο πένθος μέσα σε μια στιγμή. «Γιατί δεν έχει αλλάξει η νοοτροπία και δε θα αλλάξει ποτέ». Η νοοτροπία έχει πολλές ερμηνείες, είναι ο καθρέπτης των συμπεριφορών μας και εκτείνεται από την ατομική ευθύνη μέχρι το πώς εφαρμόζεται ο νόμος σε αυτή τη χώρα.
«Αυτή τη στιγμή, εγώ με την οικογένειά μου, τα δύο μου παιδιά και τη γυναίκα μου θα πληρώσουμε το τίμημα». «Το τίμημα», είπε. Το ίδιο τίμημα που πληρώνουν ανυποψίαστοι ανά πάσα ώρα και στιγμή. Στα αμάξια, στα τρένα. Γυρνώντας ή πηγαίνοντας στη δουλειά τους, στα σπίτια τους, σε μια εκδρομή.
Επαληθεύεται και σε αυτήν την περίπτωση. Ζούμε από τύχη. Οι αντικαταστάτες, όπως μας ενημερώνουν, θα μετακινηθούν από την Αθήνα. Ας έρθουν και οι “αδιάφθοροι” από το Τιμπουκτού. Θέλουν, δηλαδή, να μας πουν ότι στο πρώτο τηλέφωνο που θα “πέσει” από υπουργό «να μην...», τότε εκείνοι «δε... θα»; Ή μήπως να βάλω πιπέρι στη γλώσσα μου, γιατί αυτά στο Ελλάντα ντεν γκίνονται;
Η τραγωδία στα Χανιά αποτελεί ξεκάθαρα μια μικρογραφία της Ελλάδας, μια παθογένεια σε μικροκλίμακα. Τώρα ο μεγεθυντικός φακός έπεσε πάνω από τα Χανιά. Ο συγκεκριμένος είχε απασχολήσει ξανά. Ε, και; Οδηγούσε Porchse.
Του είχε αφαιρεθεί το δίπλωμα οδήγησης σε προηγούμενο έλεγχο, επειδή οδηγούσε και πάλι μεθυσμένος. Κινούμενη βόμβα πολυτελείας, αλλά είχε free pass λόγω πλούτου, τι δε καταλαβαίνεις;
Οδηγούσε Porchse. Πλούτος και “πλάτες”. Mε Fiat και Seat δε θα “του περνούσε”. Αυτή η σάπια πλευρά της χώρας τού «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» ακόμα κι αν αυτό το “εγώ”... “σέρνει” από πίσω του ένα βαρύ ποινικό μητρώο.
Αν είχε γίνει η διαδικασία του αυτοφώρου, δε θα είχε γίνει το δυστύχημα. Αλλά όσα λάθη κι αν ομολογηθούν, το παιδί δε θα γυρίσει πίσω.
