Λάδι, ντενέκα

Οι ντενέκες, οι “τενεκέδες οι ξεγάνωτοι” και τα “άλλα κόλπα”

Απόψεις
Οι ντενέκες, οι “τενεκέδες οι ξεγάνωτοι” και τα “άλλα κόλπα”

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια απολύτως και κατηγορηματικά ηλίθια “ιδέα” κάποιων κυβερνητικών ανεγκέφαλων, που έφερε αμέτρητο κράξιμο και... ταχεία οπισθοχώρηση

Είδαν και αποείδαν, όπως λένε μεταξύ τους, τον κοινωνικό σάλο και τον κακό χαμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προκάλεσε η απαγόρευση κυκλοφορίας των “σατανικών” 17λιτρων τενεκέδων λαδιού και τα απειλούμενα πρόστιμα των 5.000 ευρώ σε όσους μεταφέρουν με το αυτοκίνητό τους τενεκέδες λαδιού δίχως παραστατικά, και ανέκρουσαν πρύμναν. Ανέκρουσαν ή “άλλα κόλπα”... 

Διότι έβαλαν μεν αυτόν τον ταλαίπωρο Χρήστο Δήμα, από την εκλογική του περιφέρεια στην Κορινθία, υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, να βγάλει το... φίδι από την τρύπα και να μαζέψει τα αμάζευτα, αλλά μάλλον τα έκανε χειρότερα και μετά προσπάθησε από την Κρήτη ως περιοδεύων ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Τσιάρας του “κατευνασμού” (στο DNA της κυβέρνησης η γεραπετρίτεια λογική) των αγροτικών μπλόκων, να διευρύνει τη διάψευση, αλλά το... κάψανε εντελώς. 
Κοινώς απόπειρα σε διατεταγμένη υπηρεσία να πουν ψέματα και πως τελικά “φωνάζει” από χιλιόμετρα μακριά το κυβερνητικό παραμύθιασμα. 

Ούτε που τους είχε περάσει ποτέ από το μυαλό λένε... Πώς τη σκεφτήκαμε αυτήν την αθλιότητα; Έτσι βγήκε αυτή η είδηση, σε όλα τα κυβερνητικά και μη ΜΜΕ, με τα πρωτεία στη δημόσια (και ουδόλως κυβερνητική, χα, χα) ΕΡΤ! Από μόνη της βγήκε, δηλαδή, στα φόρα η είδηση. «Θέλω να διαψεύσω πως είχαμε σκεφτεί κάτι, ούτε έγινε κάποιου είδους συζήτηση, ούτε υπάρχει κάτι που εξετάζουμε νομοθετικά για να αλλάξει το καθεστώς», είπε ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Χρήστος Δήμας, διαψεύδοντας όσα γράφτηκαν και μεταδόθηκαν απ’ όλα τα ελληνικά ΜΜΕ - μεταξύ των οποίων και η ΕΡΤ - για την απαγόρευση του 17κιλου τενεκέ για το λάδι και την επιβολή προστίμου για όσους δε συνετιστούν. 

Δηλαδή, κάποιοι δημοσιογράφοι φαντάστηκαν την απαγόρευση και την επιβολή προστίμου ύψους 5.000 ευρώ και την κατέγραψαν συντονισμένα ως ρεπορτάζ; 

Όλα τα κάνει η φαντασία μας 

Μάλιστα... Οι ευφάνταστοι και συντονισμένοι - παρά το γεγονός ότι εργάζονται σε “αντίπαλα” ΜΜΕ - ρεπόρτερ φαντάστηκαν επίσης το “ψηφιακό δελτίο αποστολής”, τη “δήλωση συγκομιδής”, αλλά και την “ψηφιακή δήλωση παραγωγής και τυποποίησης ελαιολάδου και ελιάς” για τα ελαιοτριβεία. Τόση φαντασία δεν είχε ούτε ο σεναριογράφος του επικού πλέον “Matrix”. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έδωσε συνειδητά την παραπάνω διαρροή στους δημοσιογράφους που ήθελε, τη μετέδωσαν όπως ήθελε («στόχος είναι να περιοριστεί το “μαύρο” χρήμα, τις παράνομες ελληνοποιήσεις, αλλά και να μπορεί ανά πάσα στιγμή να διασταυρώσει τις πραγματικές ποσότητες ελαιοκάρπου σε περίπτωση αποζημιώσεων») κι ακολούθησε ο σάλος που ακολούθησε. 

Απλά οι αντιδράσεις υποχρέωσαν το Μαξίμου να δώσει εντολή στους Δήμα και Τσιάρα για “πίσω ολοταχώς”, φραστικά τουλάχιστον, όπως και έκαναν. Προφανώς και ήθελαν να βάλουν χέρι και σε αυτό, προφανώς ήταν άλλος ένας τρόπος να μπουν μερικά χρήματα στο δημόσιο ταμείο, για να εξυπηρετηθούν αυτοί που πρέπει να εξυπηρετηθούν. 

Διότι αυτό το “δωρεά” χωρίς φόρο και πρόστιμο της ντενέκας από τη γιαγιά στον έγγονα και τον θείο πώς ακριβώς θα εξακριβώνεται, όταν ο μεταφορέας της ντενέκας θα μπλοκάρεται για έλεγχο σε μπλόκο της Αστυνομίας; Ήδη συνιστάται η μεταφορά σε κανίστρα των 5 λίτρων, άρα η «δωρεά» έχει και όρια, εκτός αν το μπλόκο της Αστυνομίας θα είναι όπως της Τροχαίας στα Χανιά, “μουσαντένιο” αν έχεις “Πόρσε” και σκληρό αν έχεις “Ντάτσουν” παλιάς κοπής... 

Το πρόβλημα είναι η “ντενέκα” 

Έλυσαν όλα τα προβλήματα του τόπου και έβαλαν στο στόχαστρο τον τενεκέ, το πιο φτηνό και βολικό μέσο μεταφοράς ελαιολάδου. Ας κάνουν τους ελέγχους που πρέπει να κάνουν, ας βάλουν τέλος στο παραεμπόριο και στα καρτέλ του ελαιολάδου κι ας αφήσουν ήσυχους τους μικροπαραγωγούς που μεταφέρουν 2 τενεκέδες λάδι για το παιδί τους ή το εγγόνι τους μετά από κοπιαστική εργασία. Τενεκέδες ξεγάνωτοι... Για τους χιλιάδες τόνους ελληνικού λαδιού που το στέλνουμε χύμα στην Ιταλία, η οποία το συσκευάζει όμορφα και να το μοσχοπουλάει βαφτίζοντάς το και ιταλικό; 

Με τις τιμές του ελαιολάδου να παραμένουν στα ύψη, στο ράφι γιατί στο χωράφι η τιμή παραγωγού κατρακυλάει ήδη, ο 17λιτρος τενεκές από τον θείο στο χωριό θα μπορούσε να αποτελεί μια λύση. Θα βγουν, όμως, οι τενεκέδες στην... παρανομία, με τις Αρχές να κυνηγούν όσους βάζουν λάδι σε αυτούς, για να τους επιβάλλουν πρόστιμα ύψους ως και 5.000 ευρώ; Θα αντιμετωπίζεται ο παππούς από το χωριό σαν τον... Πάμπλο Εσκομπάρ του ελαιολάδου; 

«Όχι», απαντά κατηγορηματικά ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Χρήστος Δήμας, ο οποίος τονίζει ότι δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με αυτά που γνωρίζαμε. Αλλά για προσέξτε πως διανθίζεται η είδηση στη συνέχεια: Με τη νέα δέσμη μέτρων που θα φέρει η κυβέρνηση (άρα μέτρα θα φέρει τελικά), στο στόχαστρο δεν μπαίνουν οι τενεκέδες των 15, 16 και 17 λίτρων, λένε τώρα, αλλά τα κυκλώματα φοροδιαφυγής και νοθείας του ελαιολάδου, καθώς και γίνεται για πρώτη φορά προσπάθεια να προστατευθεί το εθνικό προϊόν, ώστε να αποφευχθεί το - συνηθισμένο - φαινόμενο να εξάγεται το λάδι, να τυποποιείται στο εξωτερικό και να “βαφτίζεται” ως τοπικό προϊόν της χώρας τυποποίησης. Ναι με τις 17λιτρες ντενέκες εξάγεται, όχι με βυτία, ζυγολόγια και φορτωτικές ή στη ζούλα έτσι;

Τι ισχύει και τι θα ισχύει εφεξής, λοιπόν; 

Παραστατικά και... ευρωπαϊκά 

Σύμφωνα με την υπάρχουσα - εναρμονισμένη με την ευρωπαϊκή - νομοθεσία, η τυποποίηση και διακίνηση ελαιολάδου σε συσκευασίες άνω των 5 λίτρων δεν επιτρέπεται. Ωστόσο, αν και απαγορεύεται η πώλησή του στον τενεκέ, δεν ισχύει το ίδιο όταν αποθηκεύεται για προσωπική χρήση και επαγγελματική διακίνηση, ή όταν γίνεται πώληση απευθείας από τον παραγωγό - αρκεί να υπάρχουν τα ανάλογα, ακριβή παραστατικά. 

Άρα παραστατικά και από εκεί εύκολα, χωρίς αυτά, πρόστιμο και μελλοντικά φόρος... 

Άτυπα και μόνο άτυπα δηλαδή η διακίνηση μικρών ποσοτήτων από συγγενείς και φίλους, όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, δεν μπήκε στο στόχαστρο. Γιατί ο υφυπουργός τι κελαηδά; 

«Η μεταφορά μικρών ποσοτήτων συμβαίνει άτυπα στην ελληνική πραγματικότητα. Για όσους θέλουν να είναι απολύτως νομότυποι, μπορούν να χρησιμοποιούν μικρότερες συσκευασίες των 5 λίτρων». 
Αλλά στην τελική, η μετακίνηση τενεκέδων ελαιολάδου... θα μπορούσε να είναι ποινικό αδίκημα. Κάποιοι σκέφτηκαν πώς να ελέγξουν το ελαιόλαδο και άρχισαν να σκαρφίζονται ιδέες, και αυτή που προκρίθηκε είναι ότι πλέον απαγορεύεται η μετακίνηση τενεκέδων ελαιολάδου, καθώς εάν δε φέρει παραστατικά... η Αστυνομία μπορεί να του επιβάλλει πρόστιμο 5.000 ευρώ. 

Βραβείο βλακείας 

Το μέτρο αυτό όποιος το σκέφτηκε είναι είτε ηλίθιος, είτε βλαξ, είτε συνδυάζει και τα δύο... πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανοησία που έχει λεχθεί και θέλουν να εφαρμόσουν για το 2025... 

Η παραγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα καταγράφεται από τα ελαιοτριβεία και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Συνολικά μετακινούνται 75.000 τόνοι σε τενεκέδες που φτάνουν τα 17 λίτρα ο καθένας, κατά βάση. 

Οπότε 75.000 τόνοι διά 17 λίτρα = 471.176 τενεκέδες, τόσοι διακινούνται σε ετήσια βάση. 

Όταν ο ελαιοπαραγωγός πηγαίνει τις ελιές στο ελαιοτριβείο ας υποθέσουμε 1.000 κιλά (1 τόνο), θα παραχθούν - με αναλογία 6 κιλά ελιές 1 κιλό λάδι - περίπου 166 λίτρα λάδι. Το 10% συνήθως το κρατάει το ελαιοτριβείο ως αμοιβή, το οποίο ωστόσο ο κάθε ελαιοπαραγωγός μπορεί να πληρώσει. Οπότε τα τελικά λίτρα ελαιολάδου είναι περίπου 150 κιλά ή λίτρα ελαιολάδου. 

Εκείνη τη στιγμή κάθε ελαιοτριβείο καταγράφει ότι ο τάδε ελαιοπαραγωγός την τάδε ημερομηνία παρήγαγε τόσα κιλά λάδι... οπότε αυτό το παραστατικό του ελαιοτριβείου είναι επαρκέστατο... Οπότε τα ελαιοτριβεία διαθέτουν ένα μητρώο παραγωγής, το οποίο θα μπορούσε να αναχθεί σε εθνικό επίπεδο και έτσι όλοι να γνωρίζουν ποια είναι η εθνική παραγωγή... 

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι το ελαιοτριβείο εκδίδει παραστατικό για τα 150 λίτρα ελαιολάδου. Ο παραγωγός θα το αποθηκεύσει στο σπίτι του και εν συνεχεία θέλει να το μεταφέρει στην οικογένειά του μετά από 3 ή 5 μήνες. Πώς, ρε ανόητοι, θα εκδώσει παραστατικό; Τι παραστατικό θα είναι αυτό, π.χ. απλή απόδειξη ή από εφορία, που σημαίνει θα πληρώσει ΦΠΑ και φόρο στην τελική; 
Και επίσης το ελαιόλαδο είναι μακράς διαρκείας, μπορεί να έχει ο ελαιοπαραγωγός περσινό ή προπέρσινο ελαιόλαδο. Αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγός των 150 κιλών πρέπει να έχει κάποιου είδους τιμολόγιο, δηλαδή να φορολογηθεί για τα 150 κιλά που δε θα δαπανήσει άμεσα... και γιατί να πληρώσει εάν αυτό δεν πουληθεί; 

Η πλειοψηφία των ανθρώπων το μεταφέρουν σε τενεκέδες για ιδία χρήση και από την επαρχία το στέλνουν στις πόλεις και ειδικά στην Αθήνα... στις οικογένειές τους... Αλλά ενώ καταδεικνύεται πως, αν ήθελαν, τα ελαιοτριβεία διαθέτουν ένα μητρώο παραγωγής, το οποίο θα μπορούσε να αναχθεί σε εθνικό επίπεδο και έτσι όλοι να γνωρίζουν ποια είναι η εθνική παραγωγή, εδώ φαίνεται ότι ίσως υπάρχει κάτι πολύ βαθύτερο. 

Ο εφιάλτης και το σχέδιο που έχουμε ξεχάσει 

Έρχεται στο προσκήνιο κάτι που από το 1ο και 2ο μνημόνιο κάνουν πως το έχουν ξεχάσει. Το εφιαλτικό σχέδιο για την εξόντωση της ελαιοπαραγωγής στη χώρα μας μέσω της κατάργησης σχεδόν όλων των ελαιοτριβείων, μικρών και μεγαλύτερων, ανά την Ελλάδα. Όπως υπενθύμισε μόλις προχθές ο αρθρογράφος Ανδρέας Καψαμπέλης, «το σχέδιο αυτό έχει τη σφραγίδα - ποιου άλλου; - του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών, λίγο πριν μετακομίσει στη διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος στα μέσα του 2014, είχε καταθέσει στο Eurogroup την πρότασή του για την (κατ’ ευφημισμόν) «ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας» τα επόμενα χρόνια... 

Επειδή, μάλιστα, τότε μεσολάβησαν οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, η κατάθεση της εν λόγω πρότασης από την τότε κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε γίνει στα μουλωχτά. Και βασιζόταν σε μελέτη της McKinsey, που μεταξύ άλλων για την αγροτική οικονομία προέβλεπε την κατάργηση των 1.700 ελαιοτριβείων που υπάρχουν στην Ελλάδα και την αντικατάστασή τους με δύο-τρία “mega-ελαιοτριβεία” σε ολόκληρη τη χώρα»! 

Η μελέτη αυτή, που είχε χρηματοδοτηθεί μάλιστα από τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα, είχε ως γενικό άξονα τον έλεγχο ολόκληρης της γεωργικής παραγωγής από πέντε με έξι μεγάλους - πολυεθνικούς ασφαλώς - ομίλους. Για δε το λάδι, η πρόβλεψη ήταν τα mega-ελαιοτριβεία, δυναμικότητος 100.000-150.000 τόνων καθένα, να απορροφούν όλη την παραγωγή, με προτεινόμενα μέρη εγκατάστασής τους την Κρήτη, την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Κι αν από τον Ιούνιο του 2014, στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, το σχέδιο αυτό ατόνησε, από την αρχή κιόλας της διακυβέρνησης της Ν.Δ. το 2019, με πρώτο υπουργό Ανάπτυξης τον Μάκη Βορίδη, τα αιτήματα για στήριξη των ελαιοπαραγωγών οδηγούνταν στις ελληνικές... καλένδες. 

Και όχι τυχαία, αυτή η ανυπαρξία εθνικού σχεδίου ήταν “βούτυρο στο ψωμί” για μεγάλες εταιρείες, κινεζικών, κατά κύριο λόγο, συμφερόντων, που άρχισαν να αγοράζουν μεγάλες εκτάσεις ελαιόδεντρων αρχικά στην Αργολίδα και τη Λακωνία... 
Λέει επίσης ο Ανδρέας Καψαμπέλης: «Κι αν η McKinsey σάς θυμίζει κάτι, ναι, το όνομά της έχει εμπλακεί σε ουκ ολίγες γκρίζες και σκανδαλώδεις υποθέσεις διεθνούς βεληνεκούς. Η πιο χαρακτηριστική ήταν πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν ξέσπασε σκάνδαλο στη Γαλλία για τις σχέσεις του Μακρόν με τον αμερικανικό συμβουλευτικό οίκο κατά τη διάρκεια των προεκλογικών του εκστρατειών το 2017 και το 2022, και η Δικαιοσύνη διέταξε έρευνα εναντίον της McKinsey για “διακεκριμένο ξέπλυμα κεφαλαίων και διακεκριμένη φορολογική απάτη (fraude fiscale aggrave)”». 

Οι ντενεκές λοιπόν, οι “τενεκέδες οι ξεγάνωτοι” και τα “άλλα κόλπα”... 

Και τα απαραίτητα υστερόγραφα 

 

ΥΓ1: Αυτό το «με εντολή πρωθυπουργού» ξηλώθηκε όλη η ηγεσία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων και των τμημάτων της, για το φονικό τροχαίο και την εγκληματική αμέλεια των ελεγκτικών μηχανισμών, με τον ντίρλα (ποικιλοτρόπως και χωρίς δίπλωμα) οδηγό, που “θέρισε” τον 22χρονο, δεν το καταλαβαίνω... Δηλαδή ο πρωθυπουργός παρακάμπτει υπουργό, όργανα διοίκησης και ρίχνει τον πέλεκυ επί δικαίων και αδίκων; Οι ευθύνες δεν είναι προσωποποιημένες ακόμη και ιεραρχικά; Δε διαλύονται αδιακρίτως προσωπικότητες και “όποιον πάρει ο κόφτης της υπόληψης”, όπως ο “κόφτης του Χάροντα, ο κύριος με την “Πόρσε”, θέρισε τον 22χρονο”; Μαζί με τα “ξερά να καούν και τα χλωρά...”, αλλά τελικά να μη μάθουμε προσωποποιημένα τους υπεύθυνους που κάνουν τα “στραβά μάτια” σε τοπικούς παράγοντες ή στην ιδιαίτερη πόλη της καταγωγής του βγήκαν όλοι “άχρηστοι και ανίκανοι”; Και θα ’ρθουν οι “ικανοί” εξ Αθηνών; 

Να το προσέξετε αυτό, μην είναι τίποτα βραβευμένοι “αστυνομικοί της χρονιάς”, που μετά είναι βουτηγμένοι στη σαπίλα και έχουμε εξαγωγή του φρούτου στην επαρχία, έτσι δε μας αποκαλείτε; Ωραίο “επιτελικό κράτος”, κατόπιν «ενεργειών μου» του πρωθυπουργού και όχι με θεσμικές λειτουργίες και όλα αυτά λίγες μέρες πριν τις ετήσιες τακτικές κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ., παίζει να είναι και αφορμή με υπαρκτή αιτία τον χαμό ενός 22χρονου και για άλλα “εσωτερικά ξεκαθαρίσματα” στην υπηρεσία; 

ΥΓ2: Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κεντρικά ΜΜΕ και μεγαλο-δημοσιογράφους που από ρεπορτάζ είναι μόνο ό,τι non paper τους σερβίρουν, ξαφνικά βγαίνει μια ομοβροντία “σκατίλας” για την Κρήτη, ως ειδική περίπτωση, εξαίρεση στην παραβατικότητα, την ανομία κ.λπ. Σοβαρά τώρα, είναι γεωγραφικό θέμα, ιδιαίτερο “γνώρισμα” του τόπου μας και η λούμπεν “καπετανιά” της Κρήτης; Δεν είναι δηλαδή κοινωνικό θέμα και οικονομικό, ανισοτήτων, εκμετάλλευσης, άβατων και γκέτο σε όλη τη χώρα, με ένα στρεβλό, παρασιτικό και κομπραδόρικο σύστημα, που ξεκινά από τα πάνω δώματα της κοινωνίας και φτιάχνει “κουλτούρα” ατυχώς σε όλη τη διαστρωμάτωση;

Οι “μαφίες” του υποκόσμου και του λευκού κολάρου είναι άγνωστες στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και η εμπλοκή και αστυνομικών; Παραβατικότητα “καπετανιάς” δεν έχει η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, τα Γιάννενα ή η Μύκονος, αλήθεια τώρα; “Βεντέτες” δεν έχει η Πελοπόννησος ή αλλαχού; Είναι κρητική “εντοπιότητα” και “ιδιοσυστασία” η παραβατικότητα των νόμων ενός κράτους, που πρώτο το ίδιο το σύστημα εξουσίας διαχρονικά τους παραβιάζει, έχοντας μεριμνήσει για το ακαταδίωκτο και την ασυλία του στη Βουλή και με τον νόμο περί “ευθύνης υπουργών”; Δεν είναι δηλαδή το πλέον βαθιά συστημικό ζήτημα της χώρας, χώρας με 204 και χρόνια εξάρτησης και υποτέλειας, αλλά κρητική “ιδιαιτερότητα”; Δεν είναι η ίδια η φύση του ελληνικού κράτους, διαχρονικά ένα “δουλοκτητικό κράτος”, δηλαδή ένας μηχανισμός κυριαρχίας και όχι ένα θεσμικό σύστημα υποχρεώσεων αλλά και δικαιωμάτων, με ισονομία και ισηγορία για όλους; 
 

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News