Είναι τέτοιας μορφής, βάθους, έκτασης και ποιότητας η αποστροφή της πλειοψηφίας των κοινωνιών, από τις πολιτικές ελίτ, το προσωπικό της και τους παρελκόμενους (όπως τους κατάντησαν) θεσμικούς πυλώνες, που εξουσιάζουν (κάθε μορφής, ακόμη και αυτούς που δε χρειάζεται να κυβερνάς για να ελέγχεις - μοχλεύεις ή και να πιέζεις ως κοινωνικό αντίβαρο), που οι σχιζοειδείς πολλές φορές αντιδράσεις μας ως κοινωνίας, θα μπορούσαν να ερμηνευτούν με το απλοϊκό, «τι πίνουμε όλοι μας και δεν τους δίνουμε;».
Πόσο στοιχειώδη πολιτική, οικονομική και κοινωνική λογική δηλαδή χωράει, το να πιστεύει ένα συντριπτικό κομμάτι των κοινωνιών μας, πως ένας τρισεκατομμυριούχος, από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη μας, ελέω του συγκεκριμένου συστήματος αναπαραγωγής πλούτου για τους “λίγους και εκλεκτούς”, είναι φουλ αντισυστημικός και ούλτρα κόντρα στο σύστημα που γέννησε τα τρισ. του και τον έλεγχο πλανητικά στην οικονομία, μέσω του συστήματος αυτού; Ο λόγος για τον Ίλον Μασκ, που σχεδόν “καθοσιώνεται” έναντι άλλων τρισεκατομμυριούχων με παγκόσμια επιρροή συστημάτων και πολιτικών, όπως ο Τζωρτζ Σόρος!!!
Ο τελευταίος ως ούλτρα συστημικός από την ίδια μήτρα - σύστημα που γεννάει τα τρισ. του ανά τον πλανήτη, αλλά ο Μασκ, είπαμε ως δήθεν “αντισυστημικός” από την ίδια μήτρα-σύστημα. Προσοχή, δε μας ενδιαφέρουν οι διαφορετικές τους οπτικές, αυτό είναι θέμα “γούστου”, αλλά ως στυλοβάτες του πιο άνισου υπέρ των ολίγων συστήματος με τα τρισ. τους, είναι σχιζοειδής ανάλυση ο ένας σήμερα να βαφτίζεται αντισυστημικός. Είμαι περίπου σίγουρος πως σε κάποια απροσπέλαστη φάρμα στα Βραχώδη όρη, οι δυο τους θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν και ευχές, τσουγκρίζοντας μόνο ποτήρια σαμπάνιας και ίσως και συμφέροντα πρωτοκαθεδρίας με τακτ, αλλά πάντα προς όφελος των τρισ. τους και το να αυγατίζουν αυτά προς όφελος των ολίγων...
Είναι εντυπωσιακό, όμως, πως ένα σημαντικό κομμάτι κοινωνιών και κυρίως πολιτικών και κομμάτων, ηγετών δυτικού τύπου και πολυεθνικής επιρροής ΜΜΕ, ιδίως των λεγόμενων ανεπτυγμένων, σήμερα δε βρίσκει τίποτα το μεμπτό, ο κύριος των τρισ. και συνάμα ιδιοκτήτης της παγκόσμιας πλατφόρμας “Χ” με δισεκατομμύρια χρήστες, αλλά και σε λίγες ημέρες υπουργός της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ, της υπερδύναμης δηλαδή, όχι απλά μέσω αυτής να διατυπώνει τη γνώμη για πολιτικές, κυβερνήσεις, κόμματα, ηγέτες και θεσμούς. Αλλά ακόμη χειρότερα, ευθέως να προτρέπει, “γαλβανίζοντας” μέσω των δισεκατομμυρίων χρηστών της πλατφόρμας του, να αλλάξουν αυτοί μέσω εκλογών ή άλλων τρόπων, εξουσίες, κυβερνήσεις, κόμματα και ηγέτες τους, με καταστάσεις της προσωπικής τους αρεσκείας και όχι να μην κουνιέται φύλλο και αντίδραση να μην υπάρχει, αλλά να επικροτείται κιόλας.
Όλα αυτά ο τρισεκατομμυριούχος ενός συστήματος για τους ολίγους, που αποθεώνεται ως “αντισυστημικός” και οσονούπω και υπουργός στην κυβέρνηση της υπερδύναμης των ΗΠΑ, δηλαδή... Ο Μασκ αυτήν την ώρα εμφανίζεται παγκόσμια περίπου ως αντ’ αυτού του Τραμπ.
Σήμερα o Μασκ λέει αυτό για τη Γερμανία ή την Αγγλία, που είτε μας αρέσει, είτε δε μας αρέσει σε κάποιους, αύριο αυτό που δε θα μας αρέσει και θα αρέσει σε κάποιους τρίτους, αναλόγως όμως πρωτίστως - και εδώ είναι η ουσία - των δικών του συμφερόντων τρισεκατομμυρίων, καν των συμφερόντων των ΗΠΑ
Είναι προφανές πως είναι κοντά και στο ίδιο μήκος κύματος. Αλλά ακόμη και εσωτερικά και πολιτικά θεσμικά, αυτό θα αρχίσει να είναι πρόβλημα και για τον Τραμπ. Δείτε τι λέει ο Μασκ για την Ουκρανία, τι λέει ο Τραμπ και τι άλλοι ισχυροί παίκτες των ΗΠΑ. Αλλά στις ΗΠΑ, κουμάντο δεν κάνει μόνο πρόεδρος, είναι και η “γραφειοκρατία” και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι πετρελαιάδες και όσοι μοχλεύουν δισ. από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτά τα δισ., αν σταματήσει ο πόλεμος, είναι εύκολο να μετακινηθούν σε οπλικά συστήματα σε άλλη σύγκρουση μεγάλης κλίμακας και είναι τόσο εύκολο και γρήγορο ένας πόλεμος για παράδειγμα με την Κίνα για την Ταϊβάν;
Κυρίως όμως, έχει λογική για τις κοινωνίες να επιλέγουν αν είναι πιο σύστημα τα συμφέροντα Σόρος ή τα συμφέροντα Μασκ;
Είναι μόνο λοιπόν μια άποψη που εκφέρεται και δεν έχει σημασία, και μάλιστα πιο βαρύνουσα, ποιος την εκφέρει; Όταν πρόκειται για έναν τρισεκατομμυριούχο όπως ο Μασκ, είναι προφανές ότι η εκφορά άποψης έχει και συγκεκριμένα συμφέροντα, για την ακρίβεια, πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα για τα συμφέροντα του ενός ανθρώπου που ζει και αυγατίζει τα τρισ. του μέσα από το σύστημα κι όχι έξω από αυτό, “αντισυστημικά”.
Υποδεικνύει τι να ψηφίσει το εκλογικό σύστημα σε διάφορες χώρες, από τον Καναδά ως την Ευρώπη (Γερμανία - Γαλλία - Αγγλία - Ιταλία) κι όχι μόνο, και μάλιστα χρησιμοποιώντας την παγκόσμια πλατφόρμα όπου είναι ιδιοκτήτης σε παγκόσμιο ολιγοπώλιο ενημέρωσης και δημόσιας εκφοράς λόγου με δισεκατομμύρια χρήστες. Δε λέει, υπενθυμίζω, καν την άποψή του κάποιος όπως εγώ ή εσείς ή έστω κι ένας πολιτικός.
Αλλά τα λέει ο ιδιοκτήτης ολιγοπωλίου άρθρωσης δημόσιου λόγου για δισεκατομμύρια χρήστες. Βγαίνει και λέει όχι απλά μία άποψη, αλλά «ψηφίστε εκεί, ψηφίστε εδώ...» και πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα; Μήπως ξεχάσαμε τους αλαλαγμούς των Ευρωπαίων ηγετών την τελευταία 5ετία, αλλά και στις ΗΠΑ, για υπόνοιες, υπόνοιες εμπλοκής της Ρωσίας με “πουτινιές” προς καθοδήγηση, όπως ούρλιαζαν αλλά ατράνταχτα δεν απέδειξαν στο εκλογικό σώμα λαών της Ευρώπης; Σήμερα, με τέτοια ωμή παρέμβαση υπερατλαντικά ενός ολιγάρχη των τρισ. και οσονούπω υπουργό του Τραμπ και της υπερδύναμης, όλα καλά;
Όλα αυτά τα χρόνια, Γερμανοί και άλλοι Βρυξελλιώτες μάς έχουν “βομβαρδίσει” με κάποιες αόριστες απόπειρες της Ρωσίας να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές εκλογές. Επειδή η ιστορία μερικές φορές εκδικείται, να που η - ωμή - επέμβαση ήρθε από τη φίλη και σύμμαχο Ουάσινγκτον και μάλιστα από τον ολιγάρχη των τρισ. με εμπλοκή πλέον για τα συμφέροντά του, πρώτα και πάνω απ’ όλα. Θα κάνουν κάτι;
Σήμερα o Μασκ λέει αυτό για τη Γερμανία ή την Αγγλία, είτε μας αρέσει, είτε δε μας αρέσει σε κάποιους, αύριο αυτό που δε θα μας αρέσει και θα αρέσει σε κάποιους τρίτους, αναλόγως όμως πρωτίστως - και εδώ είναι η ουσία - των δικών του συμφερόντων τρισεκατομμυρίων, καν των συμφερόντων των ΗΠΑ. Αλήθεια όμως, αν κάτι “δεν πίνουμε και δεν τους δίνουμε...”, αυτό τι σχέση έχει ακόμη και με την πλέον αλλοτριωμένη εκδοχή αστικής δημοκρατίας ή, κατά τον Γιώργο Κοντογιώργη, «εκλόγιμης κοινοβουλευτικής μοναρχίας»;
Τα συστημικότατα τρισεκατομμύρια του Μασκ
Και τέλος, για να αντιληφθούμε πως για τον τρισεκατομμυριούχο Μασκ και ιδιοκτήτη ολιγοπωλίου παγκόσμιας εμβέλειας στην ενημέρωση και τη δημόσια εκφορά λόγου, για δισεκατομμύρια χρήστες, όχι αντισυστημικά αλλά καρα-συστημικά για τα τρις που του “γεννάει” αυτό το σύστημα, πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι τα συμφέροντά του, για ρίξτε μια ματιά σε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Ιωάννας Αρχοντάκη στο Info-war, όπου μεταξύ άλλων σταχυολογήσαμε: «Η δήλωση του Έλον Μασκ ότι “μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία”, λίγο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές, προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των Γερμανών πολιτικών αρχηγών. Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη φορά που ο Μασκ παρεμβαίνει στις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις...».
Απαντώντας στις κατηγορίες για παρέμβαση στις γερμανικές εκλογές, ο Μασκ έγραψε ότι έχει «σημαντικές επενδύσεις» στη Γερμανία, γεγονός που του δίνει το δικαίωμα να σχολιάζει τις εξελίξεις στη χώρα.
Το ενδιαφέρον του Μασκ επικεντρώνεται σε Γερμανία και Αγγλία...
Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς συναντήθηκε και με τον ακροδεξιό Νάιτζελ Φάρατζ, αρχηγό του Reform και σημαντικό παράγοντα της εκστρατείας, που οδήγησε τελικά στο Brexit, στο θέρετρο Mar-a-Lago του Τραμπ.
Ο Φάρατζ δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για τον Μασκ και την πιθανή οικονομική του υποστήριξη, περιγράφοντάς τον ως «ήρωα» (bloody hero) σε πρόσφατη συνέντευξή του στη βρετανική “Daily Telegraph” (δυστυχώς, τα αισθήματα του Μασκ για τον Φάρατζ άλλαξαν πρόσφατα).
Επίσης, ο Μασκ ξεκίνησε στο Χ καμπάνια για την απελευθέρωση του ακροδεξιού «ακτιβιστή», που έχει συμμετάσχει στις γνωστότερες φασιστικές οργανώσεις της Βρετανίας, Τόμι Ρόμπινσον. Ο Ρόμπινσον φυλακίστηκε για 18 μήνες τον Οκτώβριο του 2024, αφού το 2018 προέβη σε ψευδείς κατηγορίες εναντίον ενός μαθητή, πρόσφυγα από τη Συρία. Υπενθυμίζουμε ότι πίσω από τον Τόμι Ρόμπινσον κρύβεται ένα δαιδαλώδες δίκτυο αμερικανικών think tanks και εκατομμυριούχων επενδυτών... Στη συνέχεια επιδόθηκε σε επιθέσεις κατά του βρετανικού κρατισμού και της επίθεσης της βρετανικής κυβέρνησης στην “ελευθερία του λόγου” (φυσικά για όλους τους λάθος λόγους), ενώ τον τελευταίο καιρό οι επιθέσεις του έχουν επικεντρωθεί στο πρόσωπο του πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ.
Ο ηθικός πανικός
Στο πιο πρόσφατο χτύπημά του, ο Μασκ δήλωσε ότι η Βρετανία θα έπρεπε να κάνει ξανά εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση της χώρας είναι απρόθυμη να διεξάγει έρευνα για τα δίκτυα σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών, ώστε να προστατεύσει τον Στάρμερ.
Ο Στάρμερ ήταν πράγματι ο επικεφαλής εισαγγελέας σε μια σειρά δικαστικών υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης που συγκλόνισαν τη Βρετανία πριν από μία δεκαετία και οι δηλώσεις του έχουν και στο παρελθόν.
Η επαναφορά του θέματος από τον Μασκ έδωσε μια καλή πάσα στους βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος, οι οποίοι επιδίδονται έκτοτε σε επικοινωνιακές κινήσεις, χωρίς ωστόσο να εξηγούν γιατί δεν έκαναν τίποτα για το θέμα, παρότι ήταν στην εξουσία για παραπάνω από μία δεκαετία αφότου ξεκίνησαν να βγαίνουν οι υποθέσεις στη δημοσιότητα.
Η μεταστροφή του Μασκ
Μια έρευνα του Economist για τη δραστηριότητα του Έλον Μασκ στο Twitter/X είναι διαφωτιστική. Αναλύοντας περισσότερα από 38.000 tweet του Μασκ από το 2013 μέχρι το 2024, οι ερευνητές βρήκαν ότι το ενδιαφέρον του μετατοπίστηκε από την κλιματική αλλαγή και τα ζητήματα ενέργειας σε θέματα για την ελευθερία του λόγου και τη μετανάστευση.
Συγκεκριμένα, το 2022 και λίγο πριν αποκτήσει το Twitter, οι αναρτήσεις του σχετικά με την ελευθερία του λόγου αυξήθηκαν. Στη συνέχεια ακολούθησε “ένα άλμα” το 2023 και το 2024 στη συζήτηση για τη μετανάστευση, τον έλεγχο των συνόρων, την ακεραιότητα των εκλογών και τον “ιό των αφυπνισμένων” (woke - mind virus).
Η έρευνα έδειξε ότι λίγες αναρτήσεις του Μασκ αναφέρουν άλλες χώρες. Πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Μασκ έδειξε ελάχιστο ενδιαφέρον για τις δύο χώρες, ωστόσο το 2022 ήταν το 3% των tweets του. Η μόνη άλλη χώρα που εμφανίστηκε σε πάνω από το 1% των αναρτήσεών του τα τελευταία χρόνια είναι η Βραζιλία. Η εμμονή του Μασκ με τη Βραζιλία κορυφώθηκε όταν οι δικαστικές Αρχές της χώρας μπλόκαραν το Χ, σε συνέχεια των παρεμβάσεων του Μασκ με διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Δεν είναι θέμα ποσότητας, αλλά ποιότητας
Παρότι δεν αποτυπώνονται ποσοτικά, οι χονδροειδείς παρεμβάσεις τού Μασκ στη διεθνή πολιτική σκηνή δεν είναι κάτι καινούργιο.
Απαντώντας στην κατηγορία ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ οργάνωσε το 2020 το πραξικόπημα κατά του Έβο Μοράλες στη Βολιβία, προκειμένου η Tesla να εξασφαλίσει το λίθιο εκεί, ο Μασκ είχε γράψει στο Twitter: «Θα κάνουμε πραξικόπημα όπου θέλουμε! Αντιμετωπίστε το».
Εκτός από τη Βολιβία και τη Βραζιλία, η Βενεζουέλα, η Χιλή και η Αργεντινή συγκαταλέγονται στις χώρες στην εσωτερική πολιτική των οποίων έχει αναμειχθεί ο Μασκ...
Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η υποστήριξή του στην κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή, η οποία, μαζί με τη Βολιβία και τη Χιλή, αποτελεί μέρος του “τριγώνου του λιθίου”, με σημαντικά αποθέματα του μετάλλου που επιθυμεί ο επιχειρηματίας για την κατασκευή μπαταριών για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της Tesla.
Έχοντας κατά νου ότι μόνο η αξία κεφαλαιοποίησης της Tesla ξεπερνάει το ΑΕΠ των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμα και τα “παιδαριώδη” tweet του Έλον Μασκ θα έπρεπε να μας προβληματίζουν. Η ατζέντα του Τραμπ για φορολογικές περικοπές, δασμούς και απορρύθμιση θα ωφελήσει τις εταιρείες του Μασκ. Αλλά είναι λιγότερο προφανές για την ώρα τι θα κέρδιζε ο Μασκ από την άνοδο εκείνων που υποστηρίζει στην Ευρώπη.
Το γερμανικό AfD βρίσκεται δημοσκοπικά στη δεύτερη θέση με ποσοστό 19%. Ωστόσο, τόσο το AfD όσο και το βρετανικό Reform όχι μόνο είναι απίθανο να σχηματίσουν σύντομα κυβερνήσεις, αλλά έχουν πολιτικές θέσεις που θα μπορούσαν να βλάψουν την Tesla.
Προς το παρόν, το σίγουρο είναι ότι ο Μασκ, ρίχνοντας το βάρος στην υποστήριξη του Τραμπ, βγήκε κερδισμένος πολλαπλώς. Οι σχέσεις του Μασκ με τις αμερικανικές ρυθμιστικές Aρχές ήταν προβληματικές, καθότι οι εταιρείες του έχουν βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο ελέγχων (η Tesla για την ασφάλεια, οι διαστημικές του δραστηριότητες για τη ρύπανση κ.λπ.).
Με την υπόσχεση όμως του Τραμπ να τον τοποθετήσει επικεφαλής της νέας “Επιτροπής Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας” και με την εξουσία να προτείνει εκτεταμένες περικοπές σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες και αλλαγές σε ομοσπονδιακούς κανόνες, ο Μασκ, πέρα από εργολάβος, αποκτά τη δύναμη να ρυθμίζει τις ίδιες τις ρυθμιστικές Αρχές.
Και ενώ δημοσιογράφοι, αναλυτές, ακόμα και ειδικοί ψυχικής υγείας προσπαθούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά ενός εκκεντρικού πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία, ο Μασκ φαίνεται να μην αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους: ένα βήμα πριν την απόκτηση θεσμικού ρόλου στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, συναντάει πολιτικούς αρχηγούς ανά την υφήλιο, προσπαθώντας να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες όταν δεν τον ευνοούν».
Χωρίς “αναισθητικό”
Πολλοί τον είπαν νάρκισσο, άλλοι τώρα πως «έχει ξεφύγει» και το “καβάλησε” με την πρόσβαση και στην κυβερνητική εξουσία των ΗΠΑ και ως υπουργός της εντός ολίγων ημερών, ενίοτε και αντ’ αυτού, του Τραμπ. Η Ιστορία θα δείξει αν είναι κάτι παραπάνω και πάνω απ’ όλα είναι τα συμφέροντά του σε τρισ., ας μη γελιόμαστε και αυτά τα τρισ. δεν είναι αντισυστημικά, αλλά βγαλμένα από τη “μήτρα” του συστήματος, που μια χαρά ως “ωάριό” του και ο Μασκ “γονιμοποιείται” και μάλιστα χωρίς “αναισθητικό” για τις κοινωνίες που απολαμβάνει να απομυζά και ταυτόχρονα να “νουθετεί”, αλλά “αντισυστημικά” βεβαίως-βεβαίως...
