Χθες πρωταγωνίστησα σε ένα ομολογουμένως περίεργο όνειρο. Είχα επιχειρήσει κατάδυση στον αχανή ωκεανό της γκλαμουριάς και των σελέμπριτις. Καταραμένο υποσυνείδητο! Εφοδιάστηκα με μάσκα, αναπνευστήρα, φιάλη οξυγόνου, 1, 2, 3... “μπλουμ”.
Προσπαθώντας να βρω τις ανάσες μου και να προσαρμοστώ στο υδάτινο στοιχείο, ξάφνου από μακριά μια οδοντοστοιχία ολόλευκη και... από τον ήλιο ξεξασπρότερη με τυφλώνει. Κατ Kεν, εσύ; Μια υπέρλαμπρη γοργόνα και στον βυθό, αυτή η γυναίκα! Δε χάνω χρόνο και αμέσως τη ρωτάω για το μείζον θέμα, το δεύτερο μεγαλύτερο σε επίπεδο επικαιρότητας μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, το γεγονός δηλαδή ότι χώρισε τα τσανάκια της με τον μέχρι πρότινος αυτοκόλλητό της και μεγαλοπαραγωγό των αστραφτερών επιτυχιών της TV, Νίκο Κοκλώνη.
Στην αρχή δεν ήθελα να το πιστέψω, λέω δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν, όμως όταν ο Λιάγκας άρχισε να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του υπερασπιζόμενος την άποψη που λίγο-πολύ τους θέλει «σκοτωμένους», ξέσπασα σε υποβρύχια αναφιλητά. Όσο και αν η Κατ Κεν επιχείρησε να με καθησυχάσει προσφέροντας μου Zewa για να σκουπίσω τα καυτά μου δάκρυα, εγώ δεν μπορούσα με τίποτα να δεχτώ το γεγονός πως τελικά οι δυο τους δε θα αναλάβουν από κοινού, όπως είχαν συμφωνήσει, την παρουσίαση των καλλιστείων (ναι, γίνονται ακόμη) και απογοητευμένη, αφού πήρα την κάρτα του οδοντιάτρου της, συνέχισα να κολυμπώ για άλλους υφάλους.
Εκεί που αναζητούσα διακαώς νέες περιπέτειες, η άρνησή μου να μπω σε υποβρύχιο αποδείχτηκε σωτήρια, καθώς η τοποθέτηση της Πόπης Διαμαντάκου για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη οδήγησε σε ενδόρρηξη με μη αναστρέψιμα αποτελέσματα. Από του χάρου τα δόντια γλίτωσα. Πέφτουν υποβρύχια κορμιά για την ατάκα “ο εραστής με τη βερμούδα”.
Αφού προσπέρασα, λίγο παρακάτω συνάντησα τον γαύρο Γκλέτσο! Έξαλλο και με ανεβασμένη πίεση γιατί, όπως μου είπε, ο λαγοκέφαλος Μπέος, σαν γνήσιο τοξικό ψάρι που είναι, αποκάλεσε «Λουλού» το αηδόνι που ακούει στο όνομα Τσαλίκης. Βγήκε λοιπόν ο πρώην δήμαρχος Στυλίδας στην πρώτη γραμμή να υπερασπιστεί τον τροβαδούρο, στρέφοντας τα “βέλη” του κατά του δημάρχου Βόλου.
Σε αυτό το σημείο οι γνώσεις μου εξαντλούνται, διότι για το τι έχει προηγηθεί δεν έχω ιδέα.
Λίγο πριν τελειώσει η περιπέτεια του scuba diving και ξυπνήσω με ταχυπαλμία από τη συμφορά που με βρήκε στον ύπνο μου, ξάφνου μπροστά μου μυρίζομαι υποβρύχιο ξεμάλλιασμα. Πρωταγωνιστές Μαγγίρα-Παπανώτας. Θολό το υποβρύχιο τοπίο. «Θα επιχειρήσω να τους φιλιώσω» σκέφτηκα, αλλά όσο τους πλησίαζα δεν μπορούσα να θυμηθώ γιατί τόσους μήνες έχει χυθεί τόσο αίμα, δάκρυα, ιδρώτας και παράλληλα έχει γίνει τόση αναπαραγωγή από τα πρωινάδικα. Ίσως η εγκυκλοπαίδεια “Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα” να έχει τις απαντήσεις. Έπειτα ξύπνησα...
