Με το μαύρο, αντιδραστικό μέτρο των “Ηλεκτρονικών Εκλογών” έχει αποφασίσει η κυβέρνηση να διεξάγονται οι διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΔΕ - ΑΠΥΣΔΕ - ΚΥΣΔΕ). Πρόκειται για ένα βάρβαρο μέτρο, που απαξιώνει κάθε έννοια δημοκρατικής συμμετοχής των εργαζομένων στα συλλογικά δρώμενα και επιβάλλει τον ηλεκτρονικό έλεγχο στα σωματεία, με απώτερο στόχο την ισοπέδωση των βασικότερων συλλογικών κατακτήσεων και ελευθεριών.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. - η κυβέρνηση που ποινικοποιεί την απεργία, τους αγώνες των εργαζομένων και τους αγωνιστές - έχει βάλει στο στόχαστρο τον “εχθρό” -λαό, την οργανωμένη συνδικαλιστική και πολιτική πάλη του, επιδιώκοντας την απογύμνωσή του από κάθε δυνατότητα διεκδίκησης, συλλογικής δράσης και αντίστασης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της φτώχιας, ακρίβειας, επίτασης των ταξικών φραγμών στη γνώση και λαϊκής εξαθλίωσης. Για τον λόγο αυτό θεσπίζει τα πιο αντιδραστικά, αντισυνδικαλιστικά μέτρα, όπως είναι ο ν. Χατζηδάκη, ένα νομοθετικό τερατούργημα που ακυρώνει, ουσιαστικά, τα σωματεία ως δημοκρατικούς θεσμούς συλλογικής αντίστασης των εργαζομένων και τα μετατρέπει σε “μακρύ χέρι” της Διοίκησης.
Στο πλαίσιο αυτό, ο αντισυνδικαλιστικός νόμος Χατζηδάκη επιβάλλει τις “ηλεκτρονικές εκλογές” - παρωδία, μια διαδικασία δηλαδή που ΚΑΤΑΡΓΕΙ το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε σωματείου να οργανώνει τις εκλογές του ελεύθερα και δημοκρατικά, χωρίς το “ηλεκτρονικό μάτι” του κράτους, χωρίς το φακέλωμα των μελών του, ακηδεμόνευτα από τον κρατικό μηχανισμό, όπως έχει κατοχυρωθεί με τους πολύχρονους και αιματηρούς αγώνες των εργαζομένων σε όλους τους χώρους.
Αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα των σωματείων ως συλλογικών θεσμών πάλης να λειτουργούν απρόσκοπτα - χωρίς τον κρατικό έλεγχο στις εσωτερικές, συλλογικές διαδικασίες τους - αποτελεί την πεμπτουσία της δημοκρατίας, του συνδικαλισμού και αντανακλά την ικανότητα του λαϊκού κινήματος να οργανώνει τη συλλογική πάλη απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική και να κατοχυρώνει τις αναφαίρετες δημοκρατικές και πολιτικές ελευθερίες.
Οι περίφημες “ηλεκτρονικές εκλογές” - που επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση της Ν.Δ. από το 2020 και συνοδεύτηκαν από τη μαζική απόρριψή τους - ακυρώνουν αυτές ακριβώς τις αδιαπραγμάτευτες συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες και επιβάλλουν τον ασφυκτικό-ηλεκτρονικό έλεγχο των μελών των σωματείων από τη Διοίκηση και συνολικά από τον κρατικό μηχανισμό. Με αυτήν την έννοια, συνιστούν ένα μαύρο, βαθιά αντιδραστικό μέτρο, που διακηρύσσει, σε όλους τους τόνους, την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να βάλει... ταφόπλακα ακόμη και στις θεμελιώδεις και συνταγματικά κατοχυρωμένες πολιτικές ελευθερίες, παραπέμποντας στις πιο σκοτεινές και αλήστου μνήμης σελίδες της λαϊκής καταστολής, της ανελευθερίας και καταπίεσης.
Όμως η κυβέρνηση της Ν.Δ. βρήκε πρόθυμες τις παρατάξεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, στην προσπάθειά της να επιβάλει την πολιτική της συνδικαλιστικής φίμωσης. Συγκεκριμένα, ενώ μέσω των ηλεκτρονικών εκλογών ακυρώνονται στην πράξη τα σωματεία ως συλλογικά όργανα αυτόνομης μαζικής δράσης, ωστόσο οι τρεις παρατάξεις: ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ/Εκπαιδευτική Προοπτική και ΠΕΚ συνεπικουρούν την κυβέρνηση στην επιβολή του αντιδραστικού μέτρου, δηλώνοντας συμμετοχή (!) στις ηλεκτρονικές εκλογές, δηλαδή σε μια διαδικασία που:
- Δεν είναι διά ζώσης, άμεση και δημοκρατική.
- Δεν επιτρέπει στα σωματεία να έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων των ψηφισάντων.
- Δε γνωρίζουν τα σωματεία ποιοι, πώς και σε ποιο χρόνο συμμετέχουν.
Πρόκειται επομένως για κατ’ όνομα εκλογική διαδικασία, ενώ στην πράξη είναι ένα ανελεύθερο και αντιδραστικό μέτρο, που στόχο έχει να αφοπλίσει ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά τους εργαζομένους και να τους μετατρέψει σε παθητικούς αποδέκτες της σωρείας των αντιλαϊκών μέτρων που πλήττουν την εκπαίδευση και συνολικά τα λαϊκά στρώματα, όπως είναι οι συγχωνεύσεις τμημάτων, η αδιοριστία, η αξιολόγηση- κατηγοριοποίηση- ιδιωτικοποίηση, η μη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, οι διώξεις και η ποινικοποίηση της απεργίας, οι μισθοί πείνας και η μορφωτική περιθωριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων.
Στη βάση των παραπάνω, είναι προφανές ότι οι τρεις παρατάξεις ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ/Εκπαιδευτική Προοπτική και ΠΕΚ, που μετέχουν σε αυτή την παρωδία εκλογών, όχι μόνο γίνονται συνένοχοι στην πολιτική βαρβαρότητα της ακύρωσης των βασικότερων συλλογικών κατακτήσεων και συνδικαλιστικών ελευθεριών μας, αλλά παράλληλα - με τις εκκλήσεις τους για συμμετοχή των συναδέλφων - γίνονται, αναγκαστικά, συλλογικοί αγωγοί προπαγάνδας του πιο αντιδραστικού νόμου στη νεότερη πολιτική ιστορία, που είναι ο νόμος Χατζηδάκη.
Καταδικάζουμε τη συμμετοχή των τριών εν λόγω παρατάξεων στις ηλεκτρονικές εκλογές, που ισοπεδώνουν τα βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματά μας, και διαψεύδουμε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό τους, ότι η συμμετοχή στις ηλεκτρονικές εκλογές είναι θέση του 21ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ.
Δηλώνουμε, με απόλυτη συνείδηση του βάρους της δήλωσης και του χρέους μας έναντι των συναδέλφων, ότι η πρόταση για συμμετοχή στις ηλεκτρονικές εκλογές ΔΕΝ κατατέθηκε στο σώμα του συνεδρίου της ΟΛΜΕ και αποτελεί πλειοψηφική απόφαση των τριών παρατάξεων στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας.
Να δείξουμε την αντίθεσή μας στο αντιδραστικό μέτρο, με την αποχή μας.
Να κλείσουμε τα αφτιά μας στις “σειρήνες” της υποταγής και να ακούσουμε τη φωνή της αντίστασης, που υψώνουν στο σύνολό τους οι παρατάξεις της εκπαιδευτικής Αριστεράς, στέλνοντας μήνυμα ενότητας και νικηφόρου συλλογικής πάλης.
Οι συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες είναι αδιαπραγμάτευτες.
* Η Αρετή Σπαχή είναι εκπρόσωπος της “Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών” στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ηρακλείου.
