Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή κιόλας που έγινε ο σεισμός του 2021 νιώσαμε το κράτος αρωγό και προστάτη μας.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε δίπλα μας, επισκέφτηκε ο ίδιος προσωπικά μία προς μία τις πληγείσες περιοχές, μας έσφιξε το χέρι, άκουσε τον πόνο μας και έδωσε εντολή στους υφισταμένους του να ενεργοποιηθεί άμεσα ένα σχέδιο στήριξης και αποκατάστασης με δημοσιονομική επίπτωση κοντά στα 300 εκατ. ευρώ.
Μόνο η πρώτη αρωγή τις πρώτες μέρες μετά τον σεισμό, η οποία δεν είχε δοθεί ποτέ άλλοτε, ήταν 66 εκατ. ευρώ, που καταβλήθηκαν τάχιστα σε πάνω από 7.500 αιτούντες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αμέσως μετά τον σεισμό ανακοίνωσε το ύψος της πρώτης αρωγής: 20.000 ευρώ ανά “κόκκινο” σπίτι, 12.000 ευρώ ανά “κίτρινο” και 5.000 ευρώ ανά “πράσινο” με ζημιές.
Κάθε πολίτης μπορούσε να λάβει πρώτη αρωγή αποκατάστασης ζημιών και για περισσότερα από ένα κατεστραμμένα σπίτια, ασχέτως αν είναι κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία.
Οι αυτοψίες των αρμόδιων μηχανικών ξεκίνησαν αμέσως.
Οι επιχειρήσεις έλαβαν αθροιστικά 3 εκατ. ευρώ, με έμμεσες αλλά και άμεσες περιπτώσεις.
Πρόκειται για ένα σχήμα αποκατάστασης που πράγματι δεν υπήρχε όμοιό του μέχρι τότε και όλα έδειχναν στην αρχή ότι θα εξελίσσονταν με την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα που ζήτησε ο πρωθυπουργός.
Δημιουργήθηκαν προσδοκίες ανάλογες του δυναμικού ξεκινήματος που σηματοδότησε η παρουσία του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πεδίο.
Δυστυχώς όμως η πορεία μάς διέψευσε...
Τα καταστροφικά αποτελέσματα του σεισμού του Σεπτεμβρίου του 2021 παραμένουν ορατά μέχρι και σήμερα, τρία χρόνια μετά, στους Δήμους Μινώα Πεδιάδος και Αρχανών-Αστερουσίων.
Για τους ιδιοκτήτες δύο χιλιάδων “κίτρινων” και χιλίων διακοσίων “κόκκινων” κτηρίων η ζωή έχει σταματήσει την 27η Σεπτεμβρίου του 2021.
Τρία και πλέον έτη μετά, τα νούμερα είναι απογοητευτικά.
Έχουν υποβληθεί 2.696 αιτήσεις για έκδοση άδειας επισκευής και από αυτές έχουν προχωρήσει και έχουν εκδοθεί μόνο 181 άδειες, με αποτέλεσμα η επαναφορά στην πρότερη του σεισμού κατάσταση να είναι, πλέον, όνειρο απατηλό για τους περισσότερους σεισμόπληκτους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου, έχει καταβληθεί το ποσό των 55.278,20 ευρώ για ανακατασκευές και έχουν «αποσταλεί διοικητικές πράξεις» για την καταβολή του ποσού των 42.537,30 ευρώ για επισκευές, χωρίς να διευκρινίζεται αν τα χρήματα έχουν όντως καταβληθεί...
Τα νούμερα, όπως και να τα δεις, μιλάνε από μόνα τους!
Η αποκατάσταση αργεί αδικαιολόγητα πολύ και τα λεφτά είναι πολύ λίγα.
Οι τιμές των υλικών που πληρώνονται είναι εξευτελιστικές για τους συμπολίτες μας.
Για παράδειγμα, με το νέο ΦΕΚ στις 9/8/2024 κτήρια που ο στατικός τους φορέας δεν είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα θα αποζημιώνονται μόλις με 800 και 600 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Και είναι πολλά τέτοια σεισμόπληκτα κτήρια στην περιοχή μας.
Με αυτά τα δεδομένα, στο Αρκαλοχώρι, για τέταρτο συνεχόμενο χειμώνα, τουλάχιστον επτακόσια άτομα θα συνεχίσουν να διαμένουν σε κοντέινερ, χωρίς χρονοδιάγραμμα επιστροφής στα σπίτια τους.
Πάνω από 50 μαγαζιά στον κεντρικό δρόμο είναι κλειστά και κάποια, “κίτρινα”, λειτουργούν και πωλούν είδη πρώτης ανάγκης.
Για τουλάχιστον 52 οικογένειες εκκρεμούν αιτήσεις διαμονής σε οικίσκους που δεν υπάρχουν καν διαθέσιμοι.
Η ΔΑΕΦΚ έχει χαρακτηρίσει μόλις τεσσερισήμισι χιλιάδες κτήρια “πράσινα”.
Οι ιδιοκτήτες των υπόλοιπων ακατάλληλων κτηρίων, εξαιτίας της καθυστέρησης, έχουν εξαναγκαστεί σε μεγάλο βαθμό να επιστρέψουν στα ακατάλληλα κτήρια, με κίνδυνο τη ζωή τους.
Τρία χρόνια μετά τον σεισμό τι έχουμε;; “Κίτρινα” σπίτια που κατοικούνται!!!
Επικαλούμαι την κοινή λογική. Είναι λογικό για τον κ. Τριαντόπουλο, από το σύνολο των τριών χιλιάδων φακέλων να έχουν διεκπεραιωθεί 181 φάκελοι σε τριάντα επτά μήνες; Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, κύριε Τριαντόπουλε; Σημαίνει ούτε 5 φάκελοι τον μήνα (!!!).
Οι υπόλοιποι φάκελοι θα χρειαστούν πόσους ακόμη μήνες για να εξεταστούν, αν πάμε με αυτούς τους ρυθμούς;
Η επίσημη δικαιολογία που δίνει το αρμόδιο υπουργείο είναι οι ελλείψεις στα απαιτούμενα δικαιολογητικά των υποβληθέντων φακέλων.
Αν και δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως τι ακριβώς λείπει από τους υποβληθέντες φακέλους για να θεωρηθούν πλήρεις, ένα πρόβλημα που αναφέρεται συνήθως είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κτηρίων και ανοιχτές κληρονομικές υποθέσεις.
Για να ακριβολογούμε, αυτή η δικαιολογία του υπουργείου δεν ισχύει σε αυτήν την έκταση και δε δικαιολογείται αυτή η καθυστέρηση.
Διότι τα ακίνητα δηλώνονται στο Κτηματολόγιο. Άρα μπορούν να αντληθούν πληροφορίες που λείπουν από τους φακέλους, ακόμα και υπηρεσιακά.
Επίσης, τρία χρόνια μετά, δε θα έπρεπε να έχει βρει κάποια λύση και το υπουργείο, με δεδομένο το πρόβλημα που έχει διαπιστώσει; Τι ακριβώς περιμένει; Τι ακριβώς προσμένουμε;
Για να είμαστε δίκαιοι, το υπουργείο πέρασε τον Απρίλιο μία τροπολογία που αφορά αποκλειστικά στις περιπτώσεις “πράσινων” κτηρίων με ελαφρές βλάβες. Ε, και;
Λύνει μήπως το πρόβλημα των σοβαρών ζημιών στα “κίτρινα” και “κόκκινα” σπίτια που είναι ακατάλληλα για χρήση;
Λύνει μήπως τις αγκυλώσεις από το ιδιοκτησιακό καθεστώς που το ίδιο το υπουργείο επικαλείται;;
Από την άλλη πάλι, όσοι ζούμε στην περιοχή, γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κατάλληλη στελέχωση για να ανταποκριθεί στον όγκο του έργου.
Ο ΤΑΕΦΚ παραμένει δραματικά υποστελεχωμένος, καμία πρόβλεψη για ενίσχυσή του με νέο έμπειρο προσωπικό.
Θλιβερό συμπέρασμα: Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά οι σεισμόπληκτοι και οι οικογένειές τους παραμένουν σε καθεστώς ομηρίας και ματαίωσης.
Τρία χρόνια μετά αποκαλύπτεται πλήρως η ανυπαρξία σχεδίου και διαδικασιών για πλήρη αποκατάσταση των ζημιών και αποζημίωση των πληγέντων.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και η ελπίδα έχει σβήσει μέσα σε μεγάλα και όμορφα λόγια που ακούμε εδώ και τρία χρόνια...
Γίναμε διαχειριστές μίας προσμονής που μας γέννησε η ελπίδα στα λόγια του πρωθυπουργού.
Άλλα περιμέναμε και δυστυχώς η πραγματικότητα άλλα μας φορτώνει καθημερινά για να διαχειριστούμε.
Και είναι ασήκωτο αυτό το βάρος της ματαιωμένης προσδοκίας, χειρότερο και από το χτύπημα του σεισμού.