Με εκπεφρασμένο στόχο το 33%, “κρυφή ελπίδα” το 34% και “ρεαλιστικό” στόχο το 32%, η Νέα Δημοκρατία κατέληξε στο 28,3% και μόλις ένα χρόνο μετά τον εκλογικό θρίαμβο του 41%, βρέθηκε σε μια εξαιρετικά περίεργη θέση: να είναι μεν πεντακάθαρα μπροστά, με 13 μονάδες, από το δεύτερο κόμμα, αλλά να έχει χάσει σχεδόν 13% και ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους!
Σε μια πολύ ορθή εκτίμηση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μίλησε για “πύρρειο νίκη” και είναι ίσως η πιο εύστοχη σύντομη εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος που έκανε στέλεχος της κυβέρνησης. Την πιο εύστοχη... μακροσκελή εκτίμηση την έκανε ο Μάκης Βορίδης (αλλά και ο Μαρινάκης, πάλι), αλλά γι’ αυτό θα τα πούμε παρακάτω.
Ο πρωθυπουργός και το στενό περιβάλλον του λένε ότι “έλαβαν το μήνυμα”. Ωστόσο... δε νομίζω ότι το ’χουν λάβει, τουλάχιστον όχι επακριβώς και πλήρως. Οι πρώτες πληροφορίες, κινήσεις, διαρροές και εκτιμήσεις και ιδιαίτερα αυτά που περνάνε τα γνωστά μιντιακά “παπαγαλάκια” του Μαξίμου λένε ότι το μήνυμα... ελήφθη και δεν ελήφθη, αφού ο καθένας... καταλαβαίνει ό,τι του κόψει ή μάλλον ό,τι του υπαγορεύουν οι συμφεροντούχοι τους οποίους υπηρετεί και η ιδεολογική θέση από την οποία εκκινεί.
Η λαϊκοδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., είτε σαμαρικοί είτε οι λοιποί, έχουν “εύκολη” την ερμηνεία, ρίχνοντάς τα όλα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Αυτή η θέση, την οποία υποστήριξαν και οι γνωστοί ακροδεξιοί Γεωργιάδης και Πλεύρης, αλλά και ο... φιλελεύθερος Χατζηδάκης (!), δεν είναι εντελώς λάθος, αλλά είναι μόνο ένα (μικρό, πολύ μικρό) τμήμα της αλήθειας.
Η οποία αλήθεια είναι ότι ναι, υπήρξαν διαρροές της Ν.Δ. προς τα δεξιά, αλλά... δεν ήταν συντριπτικές και δεν καθόρισαν το αποτέλεσμα. Αυτές οι διαρροές έβαλαν τη Λατινοπούλου στην Ευρωβουλή και “μεγάλωσαν” τον Βελόπουλο, αλλά... μέχρι εκεί.
Και για του λόγου το αληθές, ας δούμε την αριθμητική ανάλυση του Μάκη Βορίδη. Ο οποίος - το ’χουμε ξαναπεί - μπορεί να είναι ακροδεξιός και μάλιστα σκληρός, αλλά ταυτόχρονα είναι και από τους σοβαρότερους και πιο συγκροτημένους πολιτικούς που έχει η Ν.Δ.
Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή ο Μητσοτάκης οφείλει να κάνει διορθωτικές κινήσεις και θα τις κάνει. Και ότι ο ανασχηματισμός θα είναι πολύ πιο “βαθύς” απ' ό,τι θα ήταν μετά από ένα λιγότερο κακό εκλογικό αποτέλεσμα
Είπε, λοιπόν, ο Βορίδης, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ότι τα τέσσερα βασικά ακροδεξιά μορφώματα (τα τρία που εξέλεξαν ευρωβουλευτή και οι “Πατριώτες” που δεν...) έλαβαν συνολικά προχθές Κυριακή 742.000 ψήφους. Πέρυσι τέτοιο καιρό πήραν 714.000 στις εθνικές εκλογές, τα ίδια αυτά σχήματα. Οπότε ο Βορίδης το ανέλυσε με μια φράση: «Ήταν 30.000 ψηφοφόροι που μετακινήθηκαν. Άντε να πήγαν στην αποχή και μερικοί ψηφοφόροι του Βελόπουλου, άρα να είναι 60.000 που μετακινήθηκαν από τη Ν.Δ. προς τα δεξιά. 60.000 στο ένα εκατομμύριο».
Με άλλα λόγια, ο Βορίδης είπε το προφανές: ότι ναι, η απώλεια 1 εκατ. ψηφοφόρων σε ένα χρόνο είναι ένα πολύ ηχηρό μήνυμα για τη Ν.Δ., αλλά μόλις 3-6% αυτών πήγαν στην άκρα δεξιά. Οι υπόλοιποι απλώς απείχαν, ως έκφραση διαμαρτυρίας.
Να σημειώσουμε εδώ ότι και ο Μαρινάκης - ο οποίος εκφράζει και το περιβάλλον Μητσοτάκη, μην το ξεχνάμε - “έδειξε” την Υγεία, την ακρίβεια και το φορολογικό των ελεύθερων επαγγελματιών ως βασικές αιτίες που οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. επέλεξαν την αποχή από την κάλπη.
Οι “άλλες αιτίες”
Σημειώσαμε ήδη από χθες ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι ο μόνος λόγος που η Ν.Δ. υπέστη αυτήν την καθίζηση και ο υπουργός Επικρατείας συμφώνησε μαζί μας. Το εξέφρασε διαφορετικά, αφού μίλησε για «στεναχώρια» και διαφωνία με κυβερνητικές επιλογές, αλλά αναφέρθηκε, εκτός από τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, στην ακρίβεια και το φορολογικό των ελεύθερων επαγγελματιών, ενώ δεν του ξέφυγε και η διάλυση του ΕΣΥ.
Όλα αυτά τα θέματα έπαιξαν ρόλο στο να γυρίσουν την πλάτη στη Ν.Δ. ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι και τώρα η Νέα Δημοκρατία κινδυνεύει να πάθει - όπως γράφαμε και σε χθεσινό σημείωμα για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών - αυτό που έπαθαν το ΠΑΣΟΚ το 2012 και ο ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι, να “διώξει” από την κάλπη μια μεγάλη μάζα ψηφοφόρων της. Ιδιαίτερα η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ είναι τυπική: μετά το στραπάτσο των μνημονίων, ούτε οι τρεις αλλαγές ηγεσίας, ούτε η καθίζηση του “ανταγωνιστή” που είχε “υφαρπάξει” πολλές από τις ψήφους του παλιού ΠΑΣΟΚ στάθηκαν δυνατό να επαναφέρουν τους αποξενωμένους ψηφοφόρους στην κάλπη. Αυτοί προστέθηκαν στην “πάγια αποχή”, όπως τείνει να γίνει και με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπό την έννοια αυτή, η αποχή δίνει ένα σαφές μήνυμα και το μήνυμα απευθύνεται προς ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, παρότι ο τελευταίος αποδέκτης ήταν η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Στο κάτω-κάτω, τα επικοινωνιακά τερτίπια και το μπρατσάρισμα των φίλιων media μπορούν, σε συνδυασμό με την... ανυπαρξία αντιπάλου, να σου εξασφαλίσουν την πρωτιά, αλλά θα είναι μια... κουτσουρεμένη πρωτιά, αναιμική και θλιβερή, όπως η προχθεσινή νίκη της Ν.Δ. \
Να σημειώσουμε εδώ ότι το αποτέλεσμα έδωσε και την ευκαιρία στους καραμανλικούς να βγουν και να μιλήσουν για ρήξη της σύγχρονης Ν.Δ. με τις φιλελεύθερες λαϊκοδεξιές ρίζες της, αφού πλέον αποτελεί “τσιφλίκι” των πασοκογενών, που είναι στο στενό περιβάλλον Μητσοτάκη - και η αλήθεια είναι ότι μόλις δύο άνθρωποι του “στενού πυρήνα” του Μητσοτάκη είναι γέννημα-θρέμμα της Ν.Δ. Όλοι οι υπόλοιποι προέρχονται από άλλους χώρους και κυρίως από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ. Οι ακροδεξιοί εκ μετεγγραφής δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα παλιά, δεξιά “τζάκια” (ή αν θέτε “καπετανάτα”), που παραμένουν η ουσία της Ν.Δ., ακόμη και σήμερα.
Τι θα κάνει ο Μητσοτάκης
Δεν είχαμε την άνεση χρόνου να περιμένουμε τη συνέντευξη του Μητσοτάκη στον Σρόιτερ, όπου θα περιέγραφε πώς θα κινηθεί μετά το δυσάρεστο για τη Ν.Δ. αποτέλεσμα και ποια εκτιμά ως αίτια γι’ αυτό.
Ωστόσο, είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή ο Μητσοτάκης οφείλει να κάνει διορθωτικές κινήσεις και θα τις κάνει. Και ότι ο ανασχηματισμός θα είναι πολύ πιο “βαθύς” απ' ό,τι θα ήταν μετά από ένα λιγότερο κακό εκλογικό αποτέλεσμα.
Το πρόβλημα είναι διττό. Από τη μια, υπάρχει ζήτημα προσώπων. Από την άλλη, υπάρχει (πολύ μεγαλύτερο, σοβαρότερο και ουσιοδέστερο) πρόβλημα πολιτικών. Καθώς την προεκλογική εκστρατεία την “πήρε πάνω του” ο Μητσοτάκης προσωπικά 100%, η αποδοκιμασία των πολιτών είναι ενάντια στον Μητσοτάκη, όχι ενάντια στο Χ ή Ψ πρόσωπο που θα επιλεγεί ως “αποδιοπομπαίος τράγος” για να ξορκιστεί το 28,3%.
Οπότε οι ψηφοφόροι αποδοκίμασαν συνολικά τις πολιτικές της κυβέρνησης και όχι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε συγκεκριμένα υπουργεία.
Το ότι ακούσαμε και τον Βορίδη και (κυρίως) τον Μαρινάκη να αναφέρουν πρωτίστως τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και δευτερευόντως την κατάσταση στο ΕΣΥ ως βασικές αιτίες της αποδοκιμασίας των πολιτών, σημαίνει πολλά. Όπως και το ότι ο Χατζηδάκης και ο Γεωργιάδης ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να τα ρίξουν όλα στον γάμο των ομοφυλόφιλων - αν θέλετε, επιχείρησαν να... διαφυλάξουν τα νώτα τους, τα οποία ωστόσο είναι εκτεθειμένα.
Θα πω ψέματα αν δεν ομολογήσω ότι βλέπω πολύ θετικά το ενδεχόμενο να γίνουν “Ιφιγένειες” ο Γεωργιάδης και ο Χατζηδάκης, τα δύο “κομάντο ειδικών αποστολών” του Μητσοτάκη, οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν το πιο απεχθές αντιλαϊκό έργο και το φέρνουν εις πέρας (δεν είναι τυχαίο που οι δυο τους έχουν περάσει από τα κομβικότερα στο έργο των “μεταρρυθμίσεων” υπουργεία - Ενέργειας, Εργασίας, Ανάπτυξης, Υγείας, Οικονομικών). Πάντως, ο Χατζηδάκης είναι ο “ιθύνων νους” για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, ενώ ο Γεωργιάδης είναι ο εκτελεστής της τραγικής υποβάθμισης της Υγείας, που οδηγεί στο κλείσιμο κλινικών, στην παύση τακτικών χειρουργείων και στα άλλα φαινόμενα διάλυσης που παρακολουθούμε. Και οι δύο θεωρούνται “αδύνατο να φαγωθούν” γιατί είναι οι Νο1 “εκτελεστές” του Μητσοτάκη, αλλά... το 28,3% είναι βαρύ και η απώλεια 1 εκατ. ψήφων ακόμη βαρύτερη. Αυτά σε επίπεδο προσώπων.
Σε επίπεδο πολιτικών, αν ο Μητσοτάκης συνεχίσει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις με τον... οργιώδη ρυθμό που ξεκίνησε τη δεύτερη τετραετία, σε τρία χρόνια από τώρα θα ψάχνει για εταίρους για να σχηματίσει κυβέρνηση. Γιατί με ποσοστό κάτω από 30%, ακόμη και με το καλπονοθευτικό μπόνους των 50 εδρών στον πρώτο, κυβερνητική πλειοψηφία δε βγάζεις, ούτε για αστείο.
