Αν και δεν έγινε η “ακροδεξιά έκρηξη” που περίμεναν κάποιοι αναλυτές, σαφέστατα η ακροδεξιά κέρδισε... πολύ έδαφος και πλέον είναι μια μεγάλη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ταυτόχρονα κέρδισε δύναμη και η παραδοσιακή Δεξιά και οι τρεις δεξιές ευρωομάδες έχουν συνολικά 316 ευρωβουλευτές, ενώ αν προστεθούν και οι “λοιποί ακροδεξιοί” που δεν έχουν πολιτική στέγη, η Δεξιά έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ας δούμε όμως τα δεδομένα για όλες τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου.
Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δηλαδή τα χριστιανοδημοκρατικά και συντηρητικά κόμματα της ηπείρου, επιβεβαίωσε ότι είναι η πρώτη δύναμη στην Ευρώπη κι αυτό παρότι ο εκπρόσωπός του στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της ηπείρου, τη Γαλλία, δεν έπιασε ούτε... 7%, ενώ και στην Ιταλία το Forza Italia ενισχύθηκε μεν, παραμένει κάτω από το 10% δε.
Ωστόσο, πήρε την πρώτη θέση στη Γερμανία, την Ισπανία, την Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Σλοβενία, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, την Κύπρο, τη Λετονία, την Εσθονία, τη Φιλανδία, την Κροατία και φυσικά την Ελλάδα.
Κατά τα φαινόμενα, η “δεξιά στροφή” στην Ευρώπη, πρώτα και κύρια ενισχύει την παραδοσιακή λαϊκή δεξιά (συντηρητικούς και χριστιανοδημοκράτες δηλαδή) και μόνο σε χώρες όπου η παραδοσιακή Δεξιά έχει υποστεί καθίζηση (Γαλλία και Ιταλία ας πούμε) βρίσκεται... εκτός παιχνιδιού.
Τα συντηρητικά κόμματα πήραν εννιά επιπλέον έδρες σε σχέση με το 2019 και έφτασαν στις 185, ξεπερνώντας τις προσδοκίες, αφού οι αναλύσεις για άνοδο της ακροδεξιάς σε συγκεκριμένες χώρες έπεσαν έξω. Οι μικρές απώλειες σε έδρες σε κάποιες χώρες υπερκαλύφθηκαν με τα κέρδη σε άλλες και έτσι το ΕΛΚ είναι ο κυρίαρχος των εξελίξεων και υπαγορεύει τους όρους του παιχνιδιού.
Η μετατόπιση του πολιτικού φάσματος προς τα δεξιά φαίνεται να αποδυναμώνει κυρίως το κέντρο (τα φιλελεύθερα κόμματα υπέστησαν καθίζηση σε αυτήν την αναμέτρηση) και όχι την Κεντροαριστερά και την Αριστερά. Κάτι που έχει βεβαίως μια λογική.
Σοσιαλιστές και Δημοκράτες
Πολλοί προέβλεπαν σημαντικές απώλειες για τους σοσιαλδημοκράτες πανευρωπαϊκά, ωστόσο αυτό δε συνέβη. Εντέλει έχασαν μόνο δύο έδρες σε σχέση με το 2019 και αν το SPD στη Γερμανία δεν είχε υποστεί “Βατερλώ” και είχε κρατήσει τις έδρες που είχε το 2019, οι σοσιαλδημοκράτες θα ήταν ξανά στις 139 έδρες.
Πλέον είναι στις 137, έχοντας κερδίσει έδαφος σε πολλές χώρες, όπως λ.χ. τη Γαλλία, όπου κυριολεκτικά... αναγεννήθηκαν από τις στάχτες τους, όταν όλοι τους είχαν ξεγραμμένους. Και κυρίως ο Μακρόν, που τη “ζημιά” την έπαθε τελικά από τον Ραφαέλ Γκλουκσμάν, αφού η συμμαχία των σοσιαλιστών λίγο έλειψε να “αρπάξει” τη δεύτερη θέση και το Renew διασώθηκε με τα δόντια.
Στις χώρες της ιβηρικής οι σοσιαλδημοκράτες πήγαν καλά, όπως πήγαν και στη Σκανδιναβία και στην Ιταλία, όπου κέρδισαν πέντε μονάδες και πήραν με το ισχυρότατο 24% τη δεύτερη θέση πίσω από τη Μελόνι. Σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όμως, πήγαν λιγότερο καλά, οπότε δε σημείωσαν άνοδο πανευρωπαϊκά, όπως θα ήταν εφικτό.
Renew Europe
Η συμμαχία των φιλελευθέρων (ALDO και λοιποί), υπό την άτυπη ηγεσία του Μακρόν, έκανε... μια τρύπα στο νερό. Περίμενε μικρές απώλειες και τελικώς υπέστη συντριβή σε πολλές χώρες και κυρίως στις δύο μεγαλύτερες, Γαλλία και Γερμανία. Το κόμμα του Μακρόν έπεσε κάτω από το 15% και το FDP έχασε τη μισή δύναμή του. Αλλά και σε πολλές χώρες ακόμη κατέγραψαν μεγάλες απώλειες οι φιλελεύθεροι, με συνέπεια να χάσουν... 23 έδρες σε σχέση με το 2019! Έδρες που κατευθύνθηκαν ανάλογα με τη χώρα, είτε στους συντηρητικούς, είτε στους σοσιαλιστές, είτε στους ακροδεξιούς.
Οι φιλελεύθεροι πληρώνουν με τη σειρά τους το τίμημα για τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές, των οποίων είναι οι φανατικότεροι υπέρμαχοι.
Πράσινοι
Τα οικολογικά σχήματα πλήρωσαν την επιμονή τους στην αδιατάρακτη εφαρμογή της πράσινης ατζέντας, η οποία κάθε μέρα γίνεται όλο και λιγότερο αποδεκτή από ευρείες μάζες στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., αφού είναι... ακριβή! Ιδιαίτερα οι Γερμανοί Πράσινοι πλήρωσαν πολύ ακριβά το τίμημά τους στη συμμετοχή στον κυβερνητικό συνασπισμό, χάνοντας σχεδόν τη μισή δύναμή τους. Συνολικά η πράσινη ευρωομάδα απώλεσε 19 από τις 71 έδρες της, εκ των οποίων τις 9 τις έχασαν οι Γερμανοί Πράσινοι. Η ραγδαία πτώση των Πράσινων μπορεί να έχει μια ενδιαφέρουσα παρενέργεια στον αγώνα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για να ανανεώσει τη θητεία της ως πρόεδρος της Κομισιόν, αλλά γι’ αυτό θα τα πούμε σε άλλο σημείωμα.
Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές
Η πιο “λάιτ” ακροδεξιά ομάδα (ή μάλλον... η πιο “φιλοευρωπαϊκή”) από τις δύο, άτυπη ηγέτιδα της οποίας είναι η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζώρτζια Μελόνι, κατόρθωσε να ενισχύσει τις δυνάμεις της κατά 4 έδρες, και να “προσπεράσει” τους Πράσινους, φτάνοντας τις 73. Είναι πλέον η τέταρτη ισχυρότερη ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο και μπορεί σύντομα να γίνει η τρίτη, επαληθευτούν τα σενάρια περί ένταξης του Fiserv του Ορμπάν (που είναι άστεγο πολιτικά στο Ευρωκοινοβούλιο) σε αυτήν. Βεβαίως το (φιλοπουτινικό) προφίλ του Ορμπάν ταιριάζει περισσότερο με την έτερη ακροδεξιά ομάδα, το ID, αλλά... άβυσσος η πολιτική των ευρωπαϊκών ελίτ, που “χειρίζονται” το πολιτικό προσωπικό τους σαν μαριονέτες.
Στην ομάδα αυτή βρίσκονται τα ακροδεξιά κόμματα που βρίσκονται... πιο κοντά στην κεντροδεξιά και έχουν αποδείξει τη φιλοευρωπαϊκή τους ταυτότητα. Εδώ συμμετέχει και η Ελληνική Λύση.
Ταυτότητα και Δημοκρατία
Η φιλοπουτινική ακροδεξιά ομάδα επίσης ενισχύθηκε, παρότι απώλεσε πριν τις εκλογές τη γερμανική AfD, η οποία πέτυχε θρίαμβο στη χώρα της και εκλέγει 15 ευρωβουλευτές. Η ID εκλέγει 58 ευρωβουλευτές, 9 περισσότερους από το 2019 και εφόσον είχε ακόμη την AfD στη σύνθεσή της, θα ανέβαινε στους 73, δηλαδή θα ισοβαθμούσε με τους συντηρητικούς και μεταρρυθμιστές στην τέταρτη θέση. Και με τους 58 βρίσκεται πλέον πάνω από τους Πράσινους, οι οποίοι υποχώρησαν στην 6η θέση.
Αριστερά
Παρότι κάποιοι ήθελαν τα κόμματα της Αριστεράς να υφίστανται “Βατερλώ” και παρότι ορισμένα μεγάλα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασαν έδαφος σε σχέση με την προηγούμενη αναμέτρηση, συνολικά η ευρωομάδα κατέγραψε μόνο μία απώλεια και αν 1-2 από τα μικρά κόμματα που εξελέγησαν και είναι εκτός ομάδας ενταχθούν στη συγκεκριμένη ευρωομάδα, θα είναι και... ενισχυμένη. Σε μια σειρά χωρών τα κόμματα της Αριστεράς είχαν σημαντική παρουσία και ενισχύθηκαν, κάτι που είναι κρίσιμο σε μια Ευρώπη όπου η κυριαρχία της Δεξιάς και της ακροδεξιάς είναι πλέον καταθλιπτική.
Ανένταχτοι
Η ομάδα των ευρωβουλευτών δίχως “στέγη” μεγάλωσε κι άλλο. Προστέθηκε βεβαίως σε αυτή η μεγάλη ομάδα των ευρωβουλευτών της AfD, αλλά υπάρχουν πολλοί ακόμη και οι περισσότεροι είναι... ακροδεξιοί φυσικά. Για παράδειγμα, οι 10 ευρωβουλευτές του κόμματος του Όρμπαν, οι έξι της πολωνικής Συνομοσπονδίας, οι τρεις του κόμματος Αναγέννηση της Βουλγαρίας. Πλην των Πολωνών, οι άλλοι τρεις είναι και φιλοπουτινικοί. Βεβαίως η AfD μόλις είδε την πόρτα της εξόδου της ID και δεν υπάρχει ευρωομάδα που να τους δεχτεί, ο Ορμπάν “φλερτάρει” και με τις δύο ακροδεξιές ομάδες, οι Πολωνοί με την ομάδα της Μελόνι και οι Βούλγαροι με το ID. Το πού θα καταλήξει η Λατινοπούλου είναι επίσης ένα ερώτημα. Η ευρωβουλευτής της Πλεύσης πιθανότατα θα παραμείνει ανένταχτη. Ο ευρωβουλευτής της “Νίκης” πιθανότατα πάει για την ID.
Ένα ερώτημα είναι πού θα πάνε οι ευρωβουλευτές (έξι τον αριθμό) της Σάρα Βάγκεκνεχτ, αφού οι θέσεις της δεν ταιριάζουν απόλυτα με την Αριστερά (και είναι φιλοπουτινική), αλλά σίγουρα δεν έχει θέση στα υπόλοιπα σχήματα.
