Άραγε τι γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου; Τα βιβλία λένε την απελευθέρωσή μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Απόλυτα σωστό, γιατί από τους Οθωμανούς όντως ελευθερωθήκαμε, ΟΧΙ όμως από τους Τούρκους, κυρίως για δύο λόγους:
- Έχουμε υιοθετήσει πάρα πολλές κακές συμπεριφορές, τις οποίες συνεχίζουμε αμείωτα από τότε.
- Τρέμουμε τους Τούρκους, ότι έχουν δυνατό στρατό και ότι θα έρθουν να μας σφάξουν (το ίδιο ακριβώς τρέμουν και αυτοί για εμάς). Έτσι, είμαστε κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που τρέμουμε ένα παρελθόν. Οπότε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία απελευθερωθήκαμε, αλλά είμαστε ελεύθεροι; Φυσικά και δεν είμαστε ελεύθεροι για πολλούς λόγους:
- Γιατί φοβόμαστε τα πάντα, τους Τούρκους, τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, ότι θα πεινάσουμε και θα διψάσουμε κ.λπ.
- Δεν έχουμε και εμπιστοσύνη σε εμάς τους ίδιους, στα χέρια μας γιατί ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι έχουμε απολέσει εκείνη τη χάρη του Μέγα Αλέξανδρου, του Γόρδιου Δεσμού, οπού δε διστάζαμε, ποτέ, να επιβάλουμε τα θέλω μας.
- Έχουμε και διλήμματα, γιατί όταν είχαμε μέσα μας τη χάρη του Ελληνισμού, ξέραμε ότι όποιος “ξένος” και να ερχόταν, αν όχι με τον πολιτισμό μας, σίγουρα με τα όπλα θα τον είχαμε, ταχύτατα, ενσωματώσει.
- Έχουμε απολέσει κάθε έννοια ταυτότητας και θέσης στον Νέο Χάρτη πραγμάτων. Είμαστε Ευρωπαίοι; Θέλουμε να είμαστε; Είμαστε Λεβαντίνοι; Θέλουμε να είμαστε; Τελικά είμαστε Έλληνες, όπως οι Τούρκοι-Τούρκοι και οι Εβραίοι-Εβραίοι και οι Ευρωπαίοι- “Ευρωπαίοι”. Ναι αλλά οι άλλοι δουλεύουν και μάλιστα συλλογικά, όπως έκαναν πάντα, πάνω στο κτίσιμο της όποιας ταυτότητάς τους, ενώ εμείς ονειρευόμαστε, έχοντας στο μυαλό την εύκολη ζωή, την ανάπτυξη και το πώς θα ξεπουλήσουμε ό,τι υπάρχει, αρκεί να μην παράξουμε, μεθοδικά, ομαδικά προκοπή για τον τόπο αυτό. Κρίση ταυτότητας μπορεί να έχουν πολλοί λαοί, αλλά έχουν όμως αποφασιστικότητα και αντίληψη για το πού βρίσκονται. Είπαμε ότι είμαστε Έλληνες, αλλά η έλλειψη ταυτότητας μάς οδηγεί στο να μην ξέρουμε πού βρισκόμαστε και ποιοι είναι οι φυσικοί σύμμαχοί μας.
Η Σερβία, η Ρωσία, η Παλαιστίνη, η Συρία, το Ιράν, και η Αρμενία.
Για τη Σερβία επιτρέψαμε και πέρασαν τα στρατεύματα που κατέλαβαν την πολιτισμική κοιτίδα τους για να την παραδώσουν στους Αλβανούς δεύτερης κατηγορίας.
Τη Ρωσία, με την οποία πάντα συζητούσαμε και υπήρχε μια μικρή αλληλοκάλυψη, τη γράψαμε...
Την Παλαιστίνη, την πουλήσαμε σε αυτούς που η Ορθοδοξία θεωρεί τους μεγαλύτερους εχθρούς της, σε αυτούς που κάθε μέρα βιάζουν, σκοτώνουν, εκτοπίζουν.
Τη Συρία, που ήταν η μοναδική χώρα στην κρίση του Απρίλη 1987, που μας υποστήριξε, με τον πατέρα Ασάντ να λέει «εάν η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα, εμείς θα επιτεθούμε στην Τουρκία», την πνίγουμε, κάθε μέρα στο Αιγαίο.
Το Ιράν, την τέταρτη δύναμη παγκοσμίως, αυτούς που μαζί μπορούσαμε να ακόμη να διαφυλάξουμε τον λίγο πολιτισμό που έχει μείνει και που μας εμπιστευόταν πάντα (παρόλο το εμπάργκο, οι ιταλικές επιχειρήσεις δεν εγκατέλειψαν ποτέ το Ιράν).
Την Αρμενία, τα αδέλφια μας, που τώρα που μιλάμε η Τουρκία και το Ισραήλ, με μακρύ χέρι το Αζερμπαϊτζάν, κάνουν εθνοκάθαρση, στο Αρτσάκ, εκεί που έμεναν μέχρι πριν λίγους μήνες οι τελευταίοι Βυζαντινοί Ρωμιοί.
Δηλαδή είμαστε σύμμαχοι Τούρκων, Εβραίων, που κάνουν εθνοκάθαρση σε αδελφούς αλλά και στην ελληνική μειονότητα.
Τι θα γινόταν εάν η Ελλάδα πείραζε τη μειονότητα της Θράκης;
Γιατί δεν κουνιέται φύλλο;
Από το 2017 έχει αποδειχθεί ότι το Αζερμπαϊτζάν είχε κρυφούς πόρους τουλάχιστον 2,5 δισ. δολαρίων για να «επηρεάζει» τη Διεθνή Διπλωματία, οι νονοί των πόρων αυτών είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία και το Ισραήλ.
Οι πόροι αυτοί έχουν 5πλασιαστεί από τότε, περνούν από τράπεζες της ανατολικής Ευρώπης και της Μεγάλης Βρετανίας, έχουν φτιαχτεί, ιδρύματα και ONG μέχρι να φτάσουν τα χρήματα, π.χ. σε πρωθυπουργούς και υπουργούς Εξωτερικών, κυρίως της Ε.Ε. (είναι αλήθεια τα αρμενικά “κουτσομπολιά” για δωρεά βίλας του Αλίεφ προς τον Δενδιά, στην Άνοιξη Αττικής).
Αυτό είναι το δίχτυ προστασίας και σιωπής της Ελλάδας, της Ιταλίας, δεκάδων κυβερνήσεων και πολιτικών ανά τον πλανήτη, για το Παλαιστινιακό, τη Γενοκτονία των Αρμενίων, Κουρδικό, Συρία, γι’ αυτό σιωπούν, πολιτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ιστορικοί, φιλόσοφοι και φυσικά η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων.
Είχε ξεσηκωθεί μεγάλη φασαρία στην Ε.Ε., όπου είχε εφευρεθεί μέχρι και ειδικός όρος “Azerbaijan Laundromat”, αλλά για κάποιο λόγο καταλάγιασε.
Εάν αναρωτιέστε πώς είναι δυνατόν η Τουρκία να τα έχει καλά με όλους και να συνομιλεί σαν παγκόσμιος μεσάζοντας με όλους, η απάντηση είναι ότι έχει τον ρόλο που ήταν δικός μας πριν εμείς της επιτρέψουμε να τον πάρει.
Ενώ εσείς βρίσκεστε στο 1821, η Ελλάδα βρίσκεται στο 2024 και οι εχθροί της στο 2050.
* Άρθρο που γράφτηκε διαβάζοντας τη διεθνή ειδησιογραφία, αλλά και μετά την πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αρμενία και τη συνάντησή μου με πρόσφυγες από το Αρτσάκ (Ναγκόρνο Καραμπάχ).
